«Βόσκουν οι άλλες πέρδικες η λούζονται στ' αυλάκι και μία στα νύχια περιπατεί απάνω στο κοτρόνι και γέρνει πίσω και τηράει μικρό ένα περδικάκι»
Η πέρδικα ανήκει στην τάξη των ορνιθόμορφων ( Galliformes ) που η εμφάνιση τους πηγαίνει πίσω στην παλαιόκαινο περίοδο, πριν από 50-60 εκατομμύρια χρόνια. Η τάξη αυτή περιλαμβάνει πουλιά μέσου , αλλά και μεγάλου μεγέθους. Εντάσσεται στην οικογένεια των Φασιανίδων (Phasianidae) , που περιλαμβάνει 178 είδη σε όλο τον κόσμο και στην υποοικογένεια των περδκίνων (Perdicinae) στην οπαία ανήκουν 132 είδη περίπου.p
Ένα από τα τρία είδη τις πατρίδας μας είναι
η Πετροπέρδικα - Ορεινή - Βουνίσια η σωστότερα ALECTORIS GRAECA.
Η κλασσική πέρδικα των δημοτικών μας τραγουδιών και παραδόσεων . Λέγεται και πέρδικα η Ελληνική, στολισμένη με διάφορα κοσμητικά επίθετα όπως ρήγισσα, αηδονολαλούσα, βασίλισσα του βουνού, αφού κυρίως ζει σε απότομες βουνοπλαγιές.
Η πετροπέρδικα ζει την σημερινή εποχή, συνήθως σε μεγάλο υψόμετρο πάνω από 800 μέτρα , σε θαμνώδες και βραχώδεις εκτάσεις , πλαγιές βουνών , αλλά και σε αραιά δάση.
Πολλές φορές όμως δεν αποκλείεται να την συναντήσουμε και σε μηδενικά ύψη, κοντά στην Θάλασσα, όπως στην Εύβοια η στα Ιόνια νησιά.
Η ορεινή έχει μήκος 32-35 εκατοστά και άνοιγμα φτερούγων 46-53 εκατοστά . Το βάρος της , ανάλογα με την εποχή και τον βιότοπο, κυμαίνεται από 600 έως και 900 γραμμάρια.
Η πετροπέρδικα ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες πέρδικες , λιγότερο από την εμφάνιση και περισσότερο από την φωνή της .
Φθινόπωρο και άνοιξη θα την ακούσουμε να βγάζει ένα κοφτό «τσερτσιριτσιτσί» με πολλές παραλλαγές ενώ, όταν πεταχτεί τρομαγμένη, η Πετροπέρδικα αφήνει ένα «πιτσι-ι».
Το πάνω μέρος του σώματος της , το κεφάλι , το στήθος και η κοιλιά είναι γκριζωπά. Στα πλευρά της υπάρχουν 12-13 εναλλασσόμενες εγκάρσιες λωρίδες μαύρου και λευκού χρώματος. Ο χαλινός , το σημείο που ενώνεται η βάση του ράμφους με την μαύρη λωρίδα που περιβάλλει το λαιμό, είναι μαύρος. Περιδέραιο σε σχήμα U. Το μαύρο περιλαίμιο που περιβάλει τα μάτια περνά πάνω απ' αυτά και καταλήγει στο λαιμό σε σχήμα ωοειδές.
Τα καλυπτήρια της ωτικής χώρας είναι γκριζωπά . Το λευκό πάνω από το περιλαίμιο στην περιοχή του ματιού, εκτείνεται μέχρι το τέλος του κεφαλιού . Το ράμφος της είναι κοντό , καμπύλο και κόκκινου χρώματος , όπως τα πόδια.
Τα αρσενικά άτομα , στο μέσο του ταρσού, φέρουν κεράτινη διόγκωση (κότσι) , απ' όπου προήλθε και η λαϊκή ονομασία «κότσος».
Βιότοπος
Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, Θεσσαλία , Ήπειρος, Μακεδονία, Εύβοια, Νησιά Ιονίου, Κύθηρα.
Στον χάρτη βλέπουμε την εξάπλωση της ορεινής πέρδικας, περιλαμβάνει τα είδη Alectroris Graeca για την Ελλάδα,Αλβανία,Βουλγαρία-Σκόπια- Alectoris Saxatilis στην Ιταλία και μερικά ακόμα είδη πέρδικας που θα τα αναφέρω αναλυτικά στην ειδική σελίδα, ΑΛΛΑ ΕΙΔΗ ΠΕΡΔΙΚΑΣ
Βιολογία - Συμπεριφορά
Η πέρδικα είναι μονογαμικό πουλί, αν κι έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις όπου η αρσενική , ανάλογα με το κοπάδι, μπορεί να ζευγαρώσει με περισσότερες θηλυκές.
Η πέρδικα είναι πουλί παμφάγο, σπόροι, βλαστάρια, έντομα ,σκουλήκια, ακρίδες, καρπούς κ.λ.π. Πάντα μαζί με την τροφή τρώει και μερικά πετραδάκια που την βοηθούν στην πέψη.
Ανάλογα με την εποχή και την κατάσταση της γεωργίας , η πέρδικα επεκτείνει τη δράση της και δημιουργεί τα στέκια της. Το βουνό είναι καταφυγή της , ενώ τα χωράφια , λιβάδια , , τριφύλλια, αμπέλια , αλώνια, που τα σήκωσαν χωρικοί, παλιά εγκαταλελειμμένα μαντριά , είναι τόποι για τη φύση της και την όρεξη της.
Οι πέρδικες τρέφονται νωρίς το πρωί και αργά το απόγευμα.
Ενδιάμεσα , αναζητούν νερό, για να δροσιστούν , ιδιαίτερα τους ζεστούς μήνες . Όταν αυτό είναι όμως δεν είναι εφικτό , λόγω ξηρασίας η άλλων αιτιών , η πέρδικα φροντίζει να λαμβάνει το νερό που χρειάζεται , τρώγοντας διάφορους βολβούς, που αναζητά σκαλίζοντας τα ο χώμα , καθώς και χυμώδη βλαστάρια φυτών. Βιολογικές έρευνες έχουν αποδείξει εξάλλου, ότι πέρδικα είναι ανθεκτική στην έλλειψη νερού.
Αξιοσημείωτη είναι , ωστόσο και η αντίληψη της για τον ευρύτερο χώρο που διαβιώνει , γνωρίζοντας σχισμές η βαθουλώματα βράχων , κυρίως σε σκιερά μέρη , όπου διατηρούνται μικρές ποσότητες νερού η υγρασία , τα οποία η πέρδικα εκμεταλλεύεται με περισσή σοφία και επιτηδειότητα .
Το βράδυ συγκεντρώνεται το κοπάδι σε ορισμένο μέρος για το κούρνιασμα, το οποίο επιμελείται το «αρχηγικό» αρσενικό.
Η περίοδος αναπαραγωγής αρχίζει τον Ιανουάριο, Φεβρουάριο και τα πουλά τότε σχηματίζουν ζευγάρια. Η φωλιά φτιάχνεται στο έδαφος, ανάμεσα σε θάμνους , πέτρες. Κάνουν 10-15 αυγά που εκκολάπτουν για 20 ημέρες περίπου.
Οι πρώτες μέρες της ζωής τους είναι καθοριστικές , αφού την περίοδο αυτή διατρέχουν τους μεγαλύτερους κινδύνους. Το θηλυκό όμως είναι φιλόστοργο και προστατεύει τα μικρά της με αυτοθυσία.
Οι νεοσσοί μετά την εκκόλαψη βαδίζουν αμέσως και διατρέφονται με την φροντίδα των γονιών τους ,
Εχθροί της πέρδικας είναι τα γεράκια , η αλεπού, τα φίδια .τα κοράκια, το τσακάλι κ.λ.π.
Επίσης μεγάλες καταστροφές στους πληθυσμούς, ειδικά την εποχή φωλιών και μικρών, κάνουν τα διάφορα φυσικά φαινόμενα , όπως αιφνίδιες αλλαγές του καιρού.
Η πέρδικα χρησιμοποιεί συγκεκριμένα μέρη στον βιότοπο που ζει, τα οποία χρησιμοποιεί αναλόγως των συνθηκών που βρίσκει-αντιμετωπίζει στην ημερήσια ζωή της..
Το κάθε κοπάδι έχει τον δικό του χώρο στην περιοχή . Όταν έχουμε μεγάλη αύξηση του αριθμού του , τότε παρατηρείται το φαινόμενο , πουλιά να φεύγουν μακριά σε άλλη περιοχή και εκεί να δημιουργείται ένα καινούργιο κοπάδι.
Τα κοπάδια της πέρδικας δεν διανυκτερεύουν στο χώρο που βόσκουν η βόσκησαν.
Αποτραβιούνται στα καταφύγια τους , στους κοιτώνες τους, κουρνιάστρες .
Κοιμούνται όσο τους επιτρέπει η αφυλαξιά τους , κάτω στο χώμα , στις πέτρες της γης και αυτό είναι εύκολο να το ανακαλύψει κανείς όταν προσέξει τα «κομούλια»
, που σχημάτισαν οι αποβολές των εντέρων τους την νύχτα.
Οι κουρνιάστρες της πέρδικας δεν είναι σταθερές και ορισμένες , κάθε βράδυ και αλλαγή κρεβατιού δίχως σεντόνι.
Είναι όμως χώροι διαλεγμένοι με σοφία , γιατί το κοπάδι συγκεντρωμένο θα διανυχτερεύσει εκεί ακίνητο, απροστάτευτο και παρακινδυνευμένα , εξαιτίας αγριμιών, που ολονυχτίς γυροφέρνουν και αναζητούν την λεία τους.
Το περδικοστάσι αυτό της διανυκτέρευσης δεν είναι τυχαίο , ούτε κάτι αμελητέο και πρόχειρο. Οι πέρδικες δεν αλητεύουν . Ότι πράττουν το κάνουν με λογαριασμό και στόχαση.
Πρέπει να είναι τόπος πρώτα -πρώτα δροσερός για τις ζεστές νύχτες του καλοκαιριού και ζεστός , απάνεμος για τον χειμώνα.
Μπορεί να είναι η γυμνή κορυφή ενός λόφου η βουνού. Μπορεί να είναι η ράχη η λακκούβα η ένα ράφι ενός δυσανάβατου βράχου. Μπορεί να είναι το αλώνι η η αυλή ενός σπιτιού. Μπορεί να είναι ο χώρος κοντά στο μαντρί με τα γίδια. Μπορεί να είναι η πυκνότερη συστάδα και η θαμνωσιά του βουνού και η κρεμαστή πλαγιά του κ.λ.π.
Η διαφυγή της πέρδικας είναι ένα από σημαντικότερα προσόντα της. όταν απειλείται , προτιμά να εμπιστεύεται τα πόδια της , που δεν την προδίδουν όπως τα φτερά της.
Χρησιμοποιεί περισσότερο τα πόδια για τη διαφυγή και την απομάκρυνση της από τα ενοχλήματα των εχθρών της. κρίνει με πολλή γνώση και ζυγίζει τους ενοχλητικούς από τους επικίνδυνους . για τους πρώτους , το πόδι λειτουργεί , για τους δεύτερους πόδι και φτερό αναλόγως.
Το πέταγμα της επί το πλείστον είναι προμελετημένο , κάνει λίγα βηματάκια
μέσα στους γνωστούς της διαδρόμους , διαλέγει την βαλβίδα εκτινάξεως, βάζοντας πίσω της το προπέτασμα και πετά. Το πέταγμα διαφυγής της , το κανονίζει κατά την περίσταση . Σιγανό , αθόρυβο και πονηρό η το κάνει τρανταχτερό και ορμητικό , μεγάλης ταχύτητας για να τρομάζει τους εχθρούς της.
Στα καλά καθούμενα δεν πετάει η πέρδικα . Ζόρισμα θέλει.
Η πέρδικα τσιμπά , σκαλίζει σε μικρά χωράφια και το μάτι της και τα πόδια της είναι
γυρισμένα προς το καταφύγιο της , την πυκνούρα. Άμα δει γεράκι , σπεύδει στο
καταφύγιο της με πέντε δέκα βήματα και ζαρώνει . Το ίδιο θα κάνει αν δει και
ανθρώπους. Αφού παρακολουθήσει ότι το ενόχλημα απομακρύνθηκε , σέρνεται πάλι
προς το χωράφι και εξακολουθεί την δουλειά της.
Οι πέρδικες έχουν και μέρη δικά τους στο βουνό που χρησιμοποιούν για την
καθαριότητα τους και το μπάνιο ! τους.
Τις κυλίστρες τους ,όπου θα πάρουν και το αμμόλουτρο τους. Αυτές είναι πρόχειρες
λακουβίτσες εκεί που βόσκει και το χώμα είναι μαλακό, τριμμένο.
Όταν η γη είναι λασπερή από τις βροχές , επειδή το αμμόλουτρο στην πέρδικα είναι αναγκαίο όπως και το φαγητό , καταφεύγει στις ρίζες των βράχων και τα θεμέλια τους , που υπάρχουν ανάβαθες σπηλιές και ξηρό χώμα λεπτόχωμα , δημιουργεί την μπανιέρα της. Όλες μαζί οι πέρδικες δεν κάνουν αμμόλουτρο. Άλλες φυλάγουν , άλλες ψευτοβόσκουν και άλλες τυλίγονται με σκόνη και ξετινάζονται. Και σ΄ αυτό υπάρχει μία ιεραρχία θαυμαστή.
Όταν δοθεί το σήμα από τον αρχηγό του κοπαδιού τότε πετά προς τα μέρη της βοσκή της η το νερό, προσγειώνεται και βόσκει βουβά και ζαρωμένα.
Η επιστροφή όμως γίνεται συνήθως, περπατιστά, όταν υπάρχει χρόνος για σεργιάνι και για βοσκή άλλων φαγώσιμων . Αλλιώς πάλι το κοπάδι πετάει ομαδικά προς το καταφύγιο κάνοντας σταθμούς , γιατί οι πέρδικες προς την ανηφοριά μόνο σε μεγάλα ζόρια πετούν.
Tο κυνήγι της
Πάντα μου προκαλούσε ρίγος η θέα των ψηλών και απρόσιτων βουνών που αποκαλύπτουν τα μυστικά τους μόνο στους λίγους και τολμηρούς που κατορθώνουν
να πατούν τις κορυφές τους. Η σιωπή που συντροφεύει τον ορειβάτη η τον κυνηγό στις κορφές,η ίδια χαρακτηριστική σιωπή σου δημιουργεί δέος και σου δίνει την αίσθηση ότι πλέον περνάς σε άλλους κόσμους μεταφυσικούς και για λίγους εκλεκτούς μόνο. Σου δίνει την αίσθηση ότι πλησιάζεις τον θεό.
Αυτά τα βουνά που είναι τόσο κοντά στον θεό έχει για σπίτι της και γειτονιά της η Ορεινή πέρδικα , αυτό το τόσο λεβέντικο πουλί της πατρίδας μας που αγαπώ και σέβομαι πάρα πολύ και θεωρώ το πιο δύσκολο και όμορφο θήραμα της πατρίδος μας.
Είναι το πουλί που προκαλεί-απαιτεί, το ότι καλύτερο από τα κυνηγετικά σκυλιά και από τους κυνηγούς ώστε να αναμετρηθούν μαζί της και αν τα καταφέρουν παλικαρίσια και μόνο παλικαρίσια να την νικήσουν , τότε ναι και τότε μόνο να την αποκτήσουν.
O κυνηγός της πέρδικας είναι μία οπτασία , που συχνά αγγίζει με τα τολμήματα του τα όρια της υπερβολής και της φαντασίωσης .
Τα πόδια , αν και γυμνασμένα καλά , συχνά αδυνατούν να υπερνικήσουν τα φυσικά εμπόδια και να οδηγήσουν το ιδρωμένο κορμί στα κακοτράχαλα σημεία του βουνού, πούνε γεμάτο αμέτρητες παγίδες και πολλές φορές επικίνδυνες . Η μόνη αιτία που δυναμώνει τη θέληση του για να προσπελάσει τα απαγορευμένα του βουνού μέρη , είναι το χειμαρρώδες πάθος της αναμέτρησης με το ακατόρθωτο και η διεκδίκηση της φτερωτής αρχόντισσας , που έχει σύμμαχο όλο το βουνό και τις στρατηγικές , τα τεχνάσματα, να διαδέχονται το ένα το άλλο.
Πόση σεβάσμια μεγαλοπρέπεια , μα και πόση εκθαμβωτική λάμψη ψυχικού μεγαλείου δεν αναδύονται απ' αυτές τις στιγμές που καταξιώνουν την νομοτέλεια της φύσης.
Αυτής της θείας δημιουργικής δύναμης , που ορίζει με ξεχωριστό τρόπο τη χαρά από την λύπη , την υπεροχή και την υποταγή , τη διεκδίκηση και την αναμέτρηση , την επικράτηση και την απώλεια.
Περπατώντας ολόκληρη την ημέρα από το χάραμα μέχρι το σούρουπο , αγγίζεις τα όρια σου , βλέπεις εικόνες που μόνο εσύ μονοπωλείς από εκείνο το μοναδικό σημείο και συνειδητοποιείς την ύπαρξη σου. Το πόσο μικρός είναι ο κόσμος που ζούμε με τα πάθη του και τα συμφέροντα του αλλά και τις δυνατές φιλίες και αξίες της ζωής. Όλα είναι κάτω από τα πόδια σου. Και εσύ εκεί πάνω , παρέα με έναν καλό φίλο και τα σκυλιά σου προσπαθείς να βιώσεις αυτόν τον μοναδικό κόσμο , που ακόμη δεν έχει μολύνει ο άνθρωπος.
Η καλημέρα εδώ με έναν τσοπάνη , έχει ακόμη αξία .Η επίσκεψη στο καλύβι του , είναι γεγονός που θα το θυμάται και μετά από χρόνια που θα ξανασυναντηθείς μαζί του . Εδώ είναι όλα διαχρονικά. Οι πέρδικες , τα γίδια , ο άνεμος , οι κορφές , οι λαγοί, οι πέτρες, οι παραδόσεις του τόπου μας. Εδώ πάνω αποζητάει καταφύγιο ο άνθρωπος της πόλης , έστω και για λίγα εικοσιτετράωρα. Εδώ πάνω μας ανεβάζουν αυτά τα υπέροχα , υπερήφανα πουλιά οι πέρδικες.. Διάλεξαν να ζουν μόνες σε πολύ δύσκολες συνθήκες αλλά αξιοπρεπείς , σε έναν κόσμο δικό τους , πλάι στις αετοφωλιές και στην αγριότητα των ανέμων και των γκρεμών.
Η ΟΡΕΙΝΗ ΠΕΡΔΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΟ ΘΗΡΑΜΑ
και η μεγαλύτερη δοκιμασία για τον κυνηγό και το σκυλί του.Ο κυνηγός που θέλει να κυνηγήσει πέρδικα με αξιώσεις , πρέπει να είναι πολύ καλά γυμνασμένος, δύο φορές τουλάχιστον την εβδομάδα από 3-4 ώρες, με διαφορά τουλάχιστον δύο μέρες ξεκούραση.
Εάν υπολογίσουμε ότι ο κυνηγός κουβαλά 3-4 λίτρα νερό , το όπλο , τα φυσίγγια, ρούχα κ.λ.π. δηλαδή περίπου 15-20 κιλά πράγματα, πρέπει δε να σκαρφαλώνει όλη μέρα , καταλαβαίνεται σε τι φυσική κατάσταση πρέπει να βρίσκεται.
Κυνηγάω αρκετά χρόνια την ορεινή και έχω παρατηρήσει τα εξής.
Ενώ στα εκπαιδευτικά βγάζω πολλά κοπάδια με μεγάλο αριθμό άφοβων πουλιών , στο κανονικό κυνήγι συναντώ τα πουλιά σπασμένα και πολύ φοβισμένα.
Αυτό γίνεται γιατί κάποιοι που θεωρούν τον εαυτό τους πολύ πονηρό και τους υπόλοιπους νομοταγείς κυνηγούς τουλάχιστον ηλίθιους, τις κυνηγούν πολύ μπροστά από την ημέρα έναρξης.
Αυτό πρέπει κάποια στιγμή να πάψει και νομίζω ότι αυτή η στιγμή ήλθε με το σώμα της Θηροφυλακής.
Το κυνήγι της ορεινής πρέπει να γίνει πάλι όπως ήταν παλαιότερα .
Πάντα θα θυμάμαι το κάθε κυνήγι που έχω κάνει σε ορεινή πέρδικα ξεχωριστά.
Το πρωινό άκουσμα , το επιτελικό σχέδιο για το πώς θα πάμε στα πουλιά, την μεγάλη ανάβαση , που νιώθεις την καρδιά σου να σπάει και τα πόδια σου να κόβονται και να μην θέλουν άλλο να σε υπακούσουν.
Την έρευνα των σκυλιών , με την κάθε ζεστή ένδειξη να νιώθειs πάλι το ηθικό σου να ανεβαίνει κατακόρυφα και να αισθάνεσαι πάλι δυνατός .
Την κάθε φέρμα, το σήκωμα του κοπαδιού, την αγαλλίαση της στιγμής και της ψυχής.
Την κάθε τουφεκιά που πρέπει να είναι υπολογισμένη , προσεκτική και οπωσδήποτε όχι στο σωρό. Σκοπεύουμε ένα συγκεκριμένο πουλί από το κοπάδι , ίσως το πιο κοντινό η βολικό από την θέση που είμαστε . Αυτό σημαίνει εμπειρία , ψυχραιμία και σωστή αντίληψη της κάρπωσης θηράματος. Στην αντίθετη περίπτωση γεμίζουμε τον τόπο τραυματισμένα πουλιά και πούπουλα, έχοντας μηδαμινές έως καθόλου επιτυχίες.
Μετά ξανά το ψάξιμο του σπασμένου κοπαδιού , που έχει χυθεί στον κατήφορο , εκτός αν τις προλάβει η τουφεκιά. Τότε οι πέρδικες σκορπάνε και τρυπώνουν όπου βρουν . Μετά από αυτό , οι έμπειροι κυνηγοί , που γνωρίζουν τα μυστικά του περδικοκυνηγίου , δε βιάζονται . Με πρωταγωνιστή το πουλόσκυλο , ψάχνουν προσεκτικά το μέρος που «έπιασαν» και τις σηκώνουν μία μία.
(Εδώ να θυμάστε προσέχουμε για να έχουμε.
Όταν καταφέρετε και έχετε στριμώξει καλά το κοπάδι , πάντα θα παίρνετε τέτοιο αριθμό πουλιών που θα είναι ανάλογος με τον αριθμό αυτών στο κοπάδι , δηλαδή από κοπάδι 10-12 πουλιών ποτέ πάνω από 4-5 άτομα. Εδώ θα δείξετε τον σεβασμό σας στο θήραμα που αγαπάτε , την εγκράτεια σας και ότι είστε πραγματικός κυνηγός και όχι απλά άρπαγας και φονιάς.
Αυτές δε οι Πέρδικες θα σας ανταμείψουν για τον σεβασμό που τους δείχνεται του χρόνου με την ύπαρξη τους και παρόμοιες μαγικές κυνηγετικές στιγμές, εκεί κάπου ψηλά κοντά στον θεό.)
Τις ατελείωτες ώρες περπατήματος, χωρίς την πολυπόθητη συνάντηση και ξαφνικά εκεί κάπου στο πουθενά, η συνάντηση με διάρκεια μερικών λεπτών , που σε αποζημιώνει για όλη την κούραση και την ταλαιπωρία της ημέρας.
Μετά η γλυκιά ξεκούραση και η κουβέντα με την παρέα για τα συμβάντα της ημέρας.
Και μετά η επιστροφή στην κόλαση της μεγαλούπολης και της σκληρής καθημερινότητας της.
Αλλά είσαι ζωντανός γιατί έχεις γεμίσει τις μπαταρίες σου….. και περιμένεις πώς και πώς το επόμενο Σαββατοκύριακο για να πάς να συναντήσεις την βασίλισσα των βουνών, αν αυτή στο επιτρέψει.
Περδικόσκυλα
Το κυνήγι της πέρδικας όπως έχω ξαναπεί, απαιτεί πολύ καλά γυμνασμένο πουλόσκυλο , με υψηλές αντοχές σωματικές , μυώδη και σωστή κατασκευή σώματος, αλλά και μεγάλο πάθος και ψυχική αντοχή , όπως και άριστη οσφρητική ικανότητα.
Αυτό δεν είναι τυχαία σκέψη η προχειρολογία, αν αναλογιστεί κανείς πώς το πουλόσκυλο , που θα κυνηγήσει πέρδικα πρέπει να καλύψει πολλά χιλιόμετρα δύσβατων εδαφών και να ελέγξει αρκετά μεγάλες εκτάσεις ανεβοκατεβαίνοντας κοφτές βουνοπλαγιές κατά την αναζήτηση του θηράματος. Εδώ η οσφρητική ικανότητα του σκύλου θα πρέπει να είναι αρκετά υψηλή , μια και τα κοπάδια πέρδικας πρέπει να εντοπιστούν έγκαιρα και να μπλοκαριστούν από μακριά , αφού δεν πλησιάζονται καθόλου εύκολα.
Η επιλογής μας θα πρέπει να στηριχτεί στους γεννήτορες που κυνηγάνε πέρδικα σωστά. Κατόπιν θα στρέψουμε την προσοχή μας στην προσπάθεια για την σωστή εκπαίδευση του , στην οποία πρέπει να δώσουμε και το μεγαλύτερο βέρος.
Η πιθανή ορμητικότητα του χαρακτήρα του , εκφρασμένη με την μορφή κυνηγετικής διάθεσης , δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί λανθασμένα. Μην ξεχνάτε επίσης ότι κανείς δεν είναι αλάνθαστος και ότι ίσως μερικές φορές εσείς είστε η αιτία του λάθους. που κάνει ο τετράποδος κυνηγετικός σας σύντροφος.
Το νεαρό ζώο όσα προσόντα και να έχει από την φύση και από τα γονίδια του , αν δεν έρθει σε επαφή με το θήραμα , τότε μην ελπίζεται σε τίποτε, αν δεν κάνει κάνη λάθη δεν θα μάθη.
Αν δεν κάνετε πολλά χιλιόμετρα, ιδρώσετε πάρα πολύ , κουραστείτε μέχρι σημείου εγκατάλειψης σπάζοντας τα πόδια σας πάνω στους βιότοπους της πέρδικας μαζί με τον νεαρό σας σύντροφο , τότε μην περιμένετε τίποτα το αξιόλογο από το πουλοσκυλό σας.
Σκεφτείτε λοιπόν όλα αυτά και μην ρίχνεται τις ευθύνες στον τετράποδο σύντροφο σας αν δεν του έχετε δώσει τις ευκαιρίες που πρέπει , ώστε να γίνει σωστό περδικόσκυλο.
Για αυτό και δεν μπορεί να μετρηθεί η αξία ενός καλού περδικόσκυλου, για μένα προσωπικά είναι ανεκτίμητη.
Όπως όλα τα πράγματα στη φύση , έτσι και το κυνηγόσκυλο χρειάζεται μέτρο στην εξέλιξη των φυσικών προσόντων του , μέσα από αρμονική σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης με τον κυνηγό, με τον οποίο θα περάσουν σε συνεργασία αρκετά δύσκολες , αλλά και ιδιαίτερα συγκινητικές στιγμές.
Αυτά τα έγραψα για τους πιο νέους από εμάς , γιατί θα ήθελα και εγώ να τα είχα διαβάσει κάποτε και να αποφύγω τα λάθη της νεότητας και της αμάθειας, έχοντας λιγότερες τύψεις για σκυλιά που πέρασαν από τα χέρια μου και δεν κατάλαβα. η δεν έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω. Τώρα που ξέρω ότι τα μεγάλα σκυλιά στην ζωή μας δεν έρχονται συχνά γιατί όπως κάθε τι πολύτιμο είναι σπάνιο , συχνά ανεπανάληπτο και ποτέ το ίδιο.
Γι' αυτό δείχτε κατανόηση, σεβασμό και υπομονή προς τους τετράποδους συντρόφους σας , μην σας φύγει κάτι καλό από τα χέρια σας. Δώστε τους ευκαιρίες πολλές και θήραμα άγριο, όσο μπορείτε, κοπιάστε για αυτούς και μετά θα έχετε σίγουρα αυτούς να κοπιάζουν για εσάς και την ευχαρίστηση και των δύο σας.
Τότε θα νιώθετε πολύ υπερήφανοι για αυτό το οποίο εσείς βοηθήσατε να φανεί στον σκύλο σας.
Ξεχάστε τα καφενεία της επίδειξης της Δευτέρας, οι παλιοί δεν γνώριζαν και ζούσαν μέσα στην αφθονία , εμείς σήμερα και γνωρίζουμε και βρισκόμαστε σε πολύ δύσκολες εποχές, γι' αυτό δεν υπάρχει πλέον και άφεση αμαρτιών , έχουμε φτάσει στη γραμμή του τέλους που αν την περάσουμε με λάθος χειρισμούς, όλα θα τελειώσουν για όλους!!
Γι' αυτό τώρα που η θηλιά γύρω από το κυνήγι , βιότοπους και το ίδιο το θήραμα, δηλαδή την ίδια μας την υπόσταση σφίγγει ανελέητα ,να φερθούμε έτσι έστω και την τελευταία στιγμή, ώστε να παραδώσουμε στους επερχόμενους , την παιδεία , την γνώση και τις δυνατότητες , να ζήσουν το κυνήγι και το κυνηγόσκυλο , για την ευχαρίστηση της ανάμνησης , της στιγμής της ίδιας της κυνηγετικής ζωής και όχι την επίδειξη ης τσάντας που ευτυχώς έχει αρχίσει να μειώνεται δραστικά !
Πρέπει να παραδώσουμε στα παιδιά μας άθικτο και σε όλο του το μεγαλείο, όπως το γνωρίσαμε εμείς και αν μπορέσουμε ακόμη καλύτερο , αυτό που αγαπήσαμε και για το οποίο αναπνέουμε ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ τα ΚΥΝΗΓΟΣΚΥΛΑ και
την ελίτ όλων αυτών , το ελεύθερο ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΠΕΡΔΙΚΑΣ στα πανέμορφα και άγρια Ελληνικά βουνά.
Είμαστε οι μόνοι που πληρώνουν για το περιβάλλον αντί να πληρώνονται όπως κάνουν κάποιοι άλλοι οικολογούντες . και είμαστε εμείς οι πραγματικοί προστάτες της φύσεως .
ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ ΠΕΡΔΙΚΕΣ ΟΡΕΙΝΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΠΕΡΔΙΚΕΣ ΟΡΕΙΝΕΣ
AΓΩΝΑΣ ΣΕ ΟΡΕΙΝΕΣ ΠΕΡΔΙΚΕΣ
ΕΠΑΝΩ-UP
© Giorgio Peppas
Initial
Πέρδικες
Ρυθμιστική
Back
