Κάποια χρόνια αλλοτινά , καθώς περιδιάβαινα στις ρεματιές ανάμεσα σε μεγάλους θάμνους και πυκνόφυλλα δέντρα , άκουγα τη χαρακτηριστική φωνή των τρυγονιών να ξεχωρίζει , απ' των άλλων πουλιών . Ένα μαλακό και μονότονο γουργουρητό , που επαναλαμβανόταν σχεδόν βουιστό «τουρ τουρ τουρ » . Απ ' αυτό τον ήχο πήρε και την ονομασία του στα λατινικά turtur.
Tο τρυγόνι των δασών και όχι μόνο , είναι ένα θήραμα παραδοσιακό στην πατρίδα μας.
Το τρυγόνι ξεχειμωνιάζει στη Σενεγάλη , στην Τυνησία , Μαρόκο, Σουδάν,Αιθιοπία κλπ
Επανακάμπτει από τον Ατλαντικό στη Συρία και στη Δ Σιβηρία.
Βιότοποι με φωλιές υπάρχουν κανονικά στη Μ Βρετανία.
Εμφανίζεται στην Ιβηρική χερσόνησο και στην Ελλάδα , Ιταλία , την άνοιξη.
Οι μεταναστεύσεις αυτού του πουλιού που τόσο το κυνήγι του αγαπιέται στο τόπο μας είναι οι έξεις !
Τα πουλιά συγκεντρώνονται σε μεγάλα κοπάδια στις περιοχές όπου βόσκουν , από τα μέσα Αυγούστου .
Αρχές Σεπτέμβρη , επιχειρούν μία μετανάστευση στους χειμωνιάτικους τόπους τους, κατά τρία κύματα.
Α- Ιβηρική χερσόνησος , Μαρόκο, Μαυριτανία , Σενεγάλη.
Β- Ιταλία , Τυνησία η Αλγερία.
Γ- Ελλάδα , Αίγυπτος , Αιθιοπία.
Η μετανάστευση πραγματοποιείται κυρίως νύχτα , παρ' όλο που και ημερήσια ταξίδια συχνά παρατηρούνται στην Μεσόγειο.
Η επιστροφή αρχίζει περί τα τέλη Απρίλη , με αποκορύφωση γύρω στην 1η του Μάη , όπου σημαντικές συγκεντρώσεις παρατηρούνται στα Ιόνια νησιά και ειδικά στα μικρά νησάκια Στροφάδες !!
Παρατηρούνται σμήνη των 100- 200 πουλιών σε απανωτά κύματα να μπαίνουν από την μεριά της θάλασσας , κουρασμένα και να πέφτουν κατά εκατοντάδες πάνω στους θάμνους για να ξεκουραστούν.
Αυτά τα πουλιά είναι αδύνατα , λόγο της ενέργειας που έχουν καταναλώσει για την πραγματοποίηση του μεγάλου ταξιδιού τους.
Ενώ αντιθέτως αυτά του Αυγούστου είναι τετράπαχα .
Ζυγίζει κατά μέσον όρο 150 γρ , είναι το πιο μικρό περιστεροειδές της Ευρώπης.
Λεπτό καλλίγραμμο , με το στήθος να έχει χαρακτηριστικές κρασάτες αποχρώσεις, ο λαιμός του ενήλικου πουλιού έχει μαύρες κι άσπρες μπάρες , που όμως δεν υπάρχουν στα μικρά.
Το πάνω μέρος των φτερών είναι κόκκινο με μαύρες βούλες. Η ουρά , κλιμακωτή , είναι σκούρα με λευκή μπορντούρα που το χαρακτηρίζει όταν πετάει.
Το πάνω μέρος του κεφαλιού είναι γκρίζο.
Tο σώμα του έχει μήκος περίπου 28-30 εκατοστά. Το σώμα του είναι στρουμπουλό , μικρό κεφάλι με λεπτό , ίσιο ράμφος και μακρύ.
Οι φτερούγες του είναι μεγάλες και μυτερές , η ουρά αποστρογγυλωμένη και μακριά, τα πόδια επίσης μακριά.
Πετάει με ταχύτητα 30-33 μέτρα το δευτερόλεπτο .
Η πτήση του δε , είναι ταχύτατη , αθόρυβη και με πολλούς ελιγμούς .
Όταν το κυνηγάει ένα γεράκι , τότε με φοβερή ταχύτητα μπαίνει ανάμεσα στα φυλλώματα των δέντρων και με φοβερούς ελιγμούς προσπαθεί να κάνει τον διώκτη να το χάση!
Βιότοπος
Το τρυγόνι αγαπά τις ημι-δασώδεις περιοχές , που περιβάλλονται από καλλιέργειες όπου βρίσκει την τροφή του . Το συναντούμε και σε πυκνούς φράκτες , σε αλσύλλια , ακόμη και μέσα στα πάρκα των πόλεων.
Στις μεσογειακές περιοχές συχνάζει και σε πευκώνες , θάμνους η σύδεντρα.
Διατροφή
Σχεδόν αποκλειστικά χορτοφάγο πουλί , η διατροφή του περιλαμβάνει σπόρους κι άγριους καρπούς .
Πότε πότε το τρυγόνι καταναλώνει και κάποια ασπόνδυλα , όπως σκουλήκια η έντομα.
Αναπαραγωγή
Είναι γνωστή σε όλους η αγάπη του ζευγαριού , θεωρούνται πρότυπα αγάπης και αφοσίωσης και πίστεως.
Αν το ένα από τα δύο φονευθεί κατά την διάρκεια της επωάσεως , το άλλο πέφτει σε κατάσταση θλίψεως και λέγεται ότι δεν ξαναζευγαρώνει ποτέ ?
Την φωλιά του την κατασκευάζει στα δέντρα , συνήθως σε μικρό ύψος από το έδαφος.
Αυτή δε είναι πρόχειρα κατασκευασμένη από κλαράκια
Το τρυγόνι από τα μέσα Μάη ως τον Ιούλη γεννάει 2 η και σπάνια τρεις φορές , 2 αυγά κάθε φορά που τα κλωσάει επί 14 ημέρες.
Σε αυτή την διαδικασία συμμετέχει και το αρσενικό.
Τα μικρά , παραμένουν στην φωλιά και πετούν στην ηλικία των 3 εβδομάδων.
Το κυνήγι του
Είναι ο κυνήγι που γίνεται συνήθως στις διαδρομές κάποιων καθυστερημένων πουλιών στην αρχή της σεζόν, που περνούν κατά μήκος των δασών που ορίζουν την ζώνη συγκέντρωσης . Ωστόσο σπάνια αφήνονται να ξαφνιαστούν σε απόσταση βολής.
Είτε φτερακίζει στο έδαφος η σε δέντρο , το τρυγόνι πραγματοποιεί μπερδεμένα τόξα , με πολύ ζωηρό τρόπο .
Στις περιοχές όπου ξεχειμωνιάζει το κυνηγούν σε καρτέρι το βράδυ σε σημεία με νερό , την ημέρα δε σε σταθερά πόστα όταν αυτό μετατοπίζεται από τις ζώνες διατροφής του στις περιοχές ανάπαυσης του .
Επίσης ο μοναχικός κυνηγός μπορεί να το κυνηγήσει περπατητά και στα μέρη που ξεκουράζετε το μεσημέρι ξεσηκώνοντας τα .