Κάποια χρόνια αλλοτινά , καθώς περιδιάβαινα στις ρεματιές ανάμεσα σε μεγάλους θάμνους και πυκνόφυλλα δέντρα , άκουγα τη χαρακτηριστική φωνή των τρυγονιών να ξεχωρίζει , απ' των άλλων πουλιών . Ένα μαλακό και μονότονο γουργουρητό , που επαναλαμβανόταν σχεδόν βουιστό «τουρ τουρ τουρ » . Απ ' αυτό τον ήχο πήρε και την ονομασία του στα λατινικά turtur.
Tο τρυγόνι των δασών και όχι μόνο , είναι ένα θήραμα παραδοσιακό στην πατρίδα μας.
Το τρυγόνι ξεχειμωνιάζει στη Σενεγάλη , στην Τυνησία , Μαρόκο, Σουδάν,Αιθιοπία κλπ
Επανακάμπτει από τον Ατλαντικό στη Συρία και στη Δ Σιβηρία.
Βιότοποι με φωλιές υπάρχουν κανονικά στη Μ Βρετανία.
Εμφανίζεται στην Ιβηρική χερσόνησο και στην Ελλάδα , Ιταλία , την άνοιξη.
Οι μεταναστεύσεις αυτού του πουλιού που τόσο το κυνήγι του αγαπιέται στο τόπο μας είναι οι έξεις !
Τα πουλιά συγκεντρώνονται σε μεγάλα κοπάδια στις περιοχές όπου βόσκουν , από τα μέσα Αυγούστου .
Αρχές Σεπτέμβρη , επιχειρούν μία μετανάστευση στους χειμωνιάτικους τόπους τους, κατά τρία κύματα.
Α- Ιβηρική χερσόνησος , Μαρόκο, Μαυριτανία , Σενεγάλη.
Β- Ιταλία , Τυνησία η Αλγερία.
Γ- Ελλάδα , Αίγυπτος , Αιθιοπία.
Η μετανάστευση πραγματοποιείται κυρίως νύχτα , παρ' όλο που και ημερήσια ταξίδια συχνά παρατηρούνται στην Μεσόγειο.
Η επιστροφή αρχίζει περί τα τέλη Απρίλη , με αποκορύφωση γύρω στην 1η του Μάη , όπου σημαντικές συγκεντρώσεις παρατηρούνται στα Ιόνια νησιά και ειδικά στα μικρά νησάκια Στροφάδες !!
Παρατηρούνται σμήνη των 100- 200 πουλιών σε απανωτά κύματα να μπαίνουν από την μεριά της θάλασσας , κουρασμένα και να πέφτουν κατά εκατοντάδες πάνω στους θάμνους για να ξεκουραστούν.
Αυτά τα πουλιά είναι αδύνατα , λόγο της ενέργειας που έχουν καταναλώσει για την πραγματοποίηση του μεγάλου ταξιδιού τους.
Ενώ αντιθέτως αυτά του Αυγούστου είναι τετράπαχα .
Ζυγίζει κατά μέσον όρο 150 γρ , είναι το πιο μικρό περιστεροειδές της Ευρώπης.
Λεπτό καλλίγραμμο , με το στήθος να έχει χαρακτηριστικές κρασάτες αποχρώσεις, ο λαιμός του ενήλικου πουλιού έχει μαύρες κι άσπρες μπάρες , που όμως δεν υπάρχουν στα μικρά.
Το πάνω μέρος των φτερών είναι κόκκινο με μαύρες βούλες. Η ουρά , κλιμακωτή , είναι σκούρα με λευκή μπορντούρα που το χαρακτηρίζει όταν πετάει.
Το πάνω μέρος του κεφαλιού είναι γκρίζο.
Tο σώμα του έχει μήκος περίπου 28-30 εκατοστά. Το σώμα του είναι στρουμπουλό , μικρό κεφάλι με λεπτό , ίσιο ράμφος και μακρύ.
Οι φτερούγες του είναι μεγάλες και μυτερές , η ουρά αποστρογγυλωμένη και μακριά, τα πόδια επίσης μακριά.
Πετάει με ταχύτητα 30-33 μέτρα το δευτερόλεπτο .
Η πτήση του δε , είναι ταχύτατη , αθόρυβη και με πολλούς ελιγμούς .
Όταν το κυνηγάει ένα γεράκι , τότε με φοβερή ταχύτητα μπαίνει ανάμεσα στα φυλλώματα των δέντρων και με φοβερούς ελιγμούς προσπαθεί να κάνει τον διώκτη να το χάση!
Βιότοπος
Το τρυγόνι αγαπά τις ημι-δασώδεις περιοχές , που περιβάλλονται από καλλιέργειες όπου βρίσκει την τροφή του . Το συναντούμε και σε πυκνούς φράκτες , σε αλσύλλια , ακόμη και μέσα στα πάρκα των πόλεων.
Στις μεσογειακές περιοχές συχνάζει και σε πευκώνες , θάμνους η σύδεντρα.
Διατροφή
Σχεδόν αποκλειστικά χορτοφάγο πουλί , η διατροφή του περιλαμβάνει σπόρους κι άγριους καρπούς .
Πότε πότε το τρυγόνι καταναλώνει και κάποια ασπόνδυλα , όπως σκουλήκια η έντομα.
Αναπαραγωγή
Είναι γνωστή σε όλους η αγάπη του ζευγαριού , θεωρούνται πρότυπα αγάπης και αφοσίωσης και πίστεως.
Αν το ένα από τα δύο φονευθεί κατά την διάρκεια της επωάσεως , το άλλο πέφτει σε κατάσταση θλίψεως και λέγεται ότι δεν ξαναζευγαρώνει ποτέ ?
Την φωλιά του την κατασκευάζει στα δέντρα , συνήθως σε μικρό ύψος από το έδαφος.
Αυτή δε είναι πρόχειρα κατασκευασμένη από κλαράκια
Το τρυγόνι από τα μέσα Μάη ως τον Ιούλη γεννάει 2 η και σπάνια τρεις φορές , 2 αυγά κάθε φορά που τα κλωσάει επί 14 ημέρες.
Σε αυτή την διαδικασία συμμετέχει και το αρσενικό.
Τα μικρά , παραμένουν στην φωλιά και πετούν στην ηλικία των 3 εβδομάδων.
Το κυνήγι του
Είναι ο κυνήγι που γίνεται συνήθως στις διαδρομές κάποιων καθυστερημένων πουλιών στην αρχή της σεζόν, που περνούν κατά μήκος των δασών που ορίζουν την ζώνη συγκέντρωσης . Ωστόσο σπάνια αφήνονται να ξαφνιαστούν σε απόσταση βολής.
Είτε φτερακίζει στο έδαφος η σε δέντρο , το τρυγόνι πραγματοποιεί μπερδεμένα τόξα , με πολύ ζωηρό τρόπο .
Στις περιοχές όπου ξεχειμωνιάζει το κυνηγούν σε καρτέρι το βράδυ σε σημεία με νερό , την ημέρα δε σε σταθερά πόστα όταν αυτό μετατοπίζεται από τις ζώνες διατροφής του στις περιοχές ανάπαυσης του .
Επίσης ο μοναχικός κυνηγός μπορεί να το κυνηγήσει περπατητά και στα μέρη που ξεκουράζετε το μεσημέρι ξεσηκώνοντας τα .
Initial
Back
Το τρυγόνι αναπαράγεται στην Ευρώπη, στην Δυτική Ασία, στην Κεντρική, Ανατολική και Βόρεια Αφρική με απομονωμένοι πληθυσμούς (υποείδη rufecens & hoggara) στην Αίγυπτο και βόρεια της Σαχάρας. Η εξάπλωση του στην Ευρώπη καλύπτει όλη την ήπειρο μέχρι τον 60ό παράλληλο. Προτιμά της θερμότερες περιοχές με πολλές μέρες το χρόνο ηλιοφάνεια.
Είναι το μοναδικό καθαρά μεταναστευτικό είδος από τα περιστεροειδή. Παρόλα αυτά τα υποείδη του (rufecens και hoggara) είναι ενδημικά.