ΕΔΩ : Η ΠΕΔΙΝΗ ΠΕΡΔΙΚΑ (Perdix perdix)

Το τραγούδι της ερωτοτροπίας της γκρίζας πέρδικας είναι μάλλον σκληρό στα ανθρώπινα αυτιά τουλάχιστον. Ο διάλογος, όμως kierr-ik kierr-ik των πουλιών παλαιότερα ακουγόταν επιβλητικά ειδικά τις καλοκαιρινές νύχτες σε πολλά αγροκτήματα της Ιρλανδίας όπως και το crex-crex της ορτυγομάνας, ένα άλλο σχεδόν σχεδόν υπό εξαφάνιση πουλί. Σήμερα, πολύ λίγοι από εμάς έχουν την τύχη να ακούσουν μια πεδινή πέρδικα σε άγρια κατάσταση στην Ιρλανδία, αλλά ένα νέο σχέδιο μπορεί να μας δώσει την ευκαιρία να το ξανακάνει εφικτό εκ νέου.

Ένα πουλί σαν την γκρίζα πέρδικα κάποτε ήταν δημοφιλής στην ιρλανδική αγροτική κοινωνία , αλλά δυστηχώς εξαφανίστηκε από τα περισσότερα αγροκτήματα από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, και τώρα το είδος είναι πολύ περιορισμένο με συνεχή μείωση σε ένα ενιαίο βιώσιμο αναπαραγωγικό πληθυσμό όπως στο Bord na Mona του Lough Boora Parklands και στο Offaly. Η επιβίωσή του εκεί απαιτεί πολλή υποστήριξη από την υπηρεσία Εθνικών Πάρκων και Άγριας Ζωής

Η μετάβαση της πέρδικα από την πανταχού παρουσία σε ακραίες συνθήκες επιβίωσης με ελάχιστους πληθυσμούς σε λίγα ενδιαιτήματα , είναι ένα βιβλίο απεικόνισης της στενής σχέσης μεταξύ της άγριας ζωής και στις γεωργικές πρακτικές.

Πάντα , ήταν ένα πουλί των ανοικτών στεπών , το οποίο θα ωφεληθεί πολύ από την αποψίλωση των δασών και την παραγωγή σιτηρών. Η παραδοσιακή αγρανάπαυση στα ενδιαιτήματα της όπυ υαρχει αφήνει αρκετό χώρο για να φωλιάζουν χωρίς ενοχλήσεις και έτσι να υπάρχει αυξήση νεοσσών .

Ο Kieran Buckley, ένας δασοφύλακας του NPWS σε συνεργασία με την ιρλανδική Grey Partridge Trust, περιγράφει το ταξίδι στην ζωή αυτού του πουλιού ως να έχουν ακολουθήσει το αλέτρι από τη Μογγολία προς την Ιρλανδία.

Η εισαγωγή νέων τεχνικών καλλιέργειας στην Ιρλανδία στη δεκαετία του 1960 στέρησε από την πέρδικα την ποικιλομορφία της τροφής της και την αναγκαία γι αυτή φυτοκάλυψη που είναι απαραίτητη ειδικά για την αναπαραγωγής της.

Από το 2011, ωστόσο, η πέρδικα έχει κάνει μια σχετικά καλή “δοκιμαστική “ επιστροφή στη βόρεια αγροτική περιοχή στο Δουβλίνο, και αυτό χάρη σε μια πρωτοποριακή συνεργασία μεταξύ τριών μερών , τους τοπικούς αγρότες, το Fingal County Συμβούλιο και το Grey Partridge Conservation .

Οι αγρότες συνφώνησαν να αφήνουν ένα περιθώριο τριών μέτρων μεταξύ των χωραφιών τους κάτι σαν φυσικούς φράκτες από δενδρύλλια και καλλιέργειες τους.Από άκρη σε άκρη, αυτό το περιθώριο που είναι ιερό για την βιοποικιλότητας είναι ήδη 10χλμ.

Το συμβούλιο αποζημιώνει τους αγρότες με την πλήρη αξία της χαμένης σοδειάς τους λόγω αυτών των φυσικών φρακτών που αφήνουν , και υπάρχει ενιαία ενίσχυση ανά εκμετάλλευση τους από την ΕΕ και έτσι η έκταση των καλλιεργούμενων εκτάσεων παραμένει ανεπηρέαστη.

Εβδομήντα-πέντε πέρδικες από το Lough Boora εισήχθησαν κατά το πρώτο έτος, το πολύ υγρό καλοκαίρι του 2012 , αυτό επηρέασε πού την απελευθέρωση των πουλιών και έκανε το έργο δύσκολο και δημιούργησε και μεγάλες απώλειες πουλιών , τουλάχιστον 19 ζεύγη φυλής επέζησαν και αυτό αρκεί για να δικαιολογήσει τις ελπίδες ότι το έργο μπορεί να γίνει αυτάρκες ώστε να επιβιώσουν τα πουλιά και να έχουμε τελικά αύξηση του πληθυσμούς τους..

Παρ 'όλα αυτά, ο πληθυσμός των περδίκων θα συνεχίσει να ενισχύεται πάνω από πέντε χρόνια από ένα πρόγραμμα αναπαραγωγής πουλιών σε αιχμαλωσία που διαχειρίζεται ο τοπικός θηροφύλακας, Derek O'Brien. Δημιουργεί έως 10 κοπάδια πέρδικο - οικογένειες – ανά χρόνο, χρησιμοποιώντας ένα μείγμα από πέρδικες και bantams ως γονείς και υποκατάστατα γονείς.

Ο Hans Visser, πολύ ενεργητικός αξιωματικός της ομάδας βιοποικιλότητας Fingal, αποτελεί μία από τις βασικές κινητήριες δυνάμεις πίσω από αυτό το σχέδιο, το οποίο ελπίζει ότι θα επαναληφθεί μέσω των εθνικών πόρων για την γεωργία και αναμένεται να ανακοινωθούν σύντομα νέες απελευθερώσεις αλλά και βελτιώσεις των ενδιαιτημάτων . Η επιτομή της βασικής ιδέας είναι ότι οι πολύ μικρές αλλαγές στο εσωτερικό της βιομηχανικής γεωργίας μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά στη βιοποικιλότητα.

Ο Visser πιστεύει επίσης ότι η συμμετοχή της κοινότητας είναι ζωτικής σημασίας. Αυτή η δέσμευση προωθείται από εκστρατείες ευαισθητοποίησης στα σχολεία ώτσε να δείχνει στον τοπικό πληθυσμό πώς να αυξήσουν τους νεοσσους των πέρδικων κατα την απελευθέρωση.

Κατά μήκος των φρακτών εμφανίστηκαν εκ νέου οι πέρδικες, συνήθως οι δύο ενήλικες και οι νεοσσοί τους , οι οποιοι 'ομως αντιμετωπίζουν πολλές απειλές από τα αρπακτικά ζώα, που O'Brien προσπαθεί να ελέγξει με τη βοήθεια ενός μικρού οπλοστασίου από παγίδες. Αυτά τα μέτρα είναι συχνά απαραίτητα για την αποκατάσταση των απειλούμενων με εξαφάνιση ειδών, και αναγκαία για να βοηθηθεί ο υπάρχον πληθυσμός των περδίκων ωστε να αυξηθεί σε ένα βιώσιμο επίπεδο. Διαφορετικά, η πολύ περιορισμένη καλυμμένη περιοχή των φρακτών μετατρέπεται σε μαγνήτη για τα αρπακτικά ζώα, που έλκονται από την εύκολη διαθεσιμότητα των πολλών ειδών που προσπαθούν να προστατευθούν εκεί .

Οι σπάνιες ικανότητες του κ O'Brien στην αντιμετώπιση των πολύπλοκων εξισώσεων της θήρευσης των αρπακτικών είναι τώρα απαραίτητο μέρος του ρεπερτορίου για οποιαδήποτε σοβαρή περαιτέρω συνέχεια του προγράμματος.

Εν τω μεταξύ, μία πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι υπάρχουν και ορισμένα άλλα είδη που επωφελούνται από το καθεστώς για την γκρίζα πέρδικα. Η μείωση των πτηνών σε γεωργικές εκτάσεις, όπως τα yellowhammers μοιράζονται τους σπόρους που προέρχονται από την ποικιλία των φυτών στους φράχτες , και πολλά λουλούδια που φυτρώνουν εκεί είναι γιορτή για τα έντομα που πολλαπλασιάζονται μεταξύ τους.

Ο Pat Rooney, ο οποίος έχει ένα μεγάλο αγρόκτημα δημητριακών, έχει αγκαλιάσει το καθεστώς θερμά και συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στο πρόγραμμα . Εμπλουτίζει έτσι τη γνώση που που αποκομίζει ζώντας την αναπαραγωγή των πουλιών και των οικογενειών τους στο κτήμα του και με την οικογένεια του απολαμβάνει ξανά τα καλοκαίρια για μια ακόμη φορά το τραγούδι της ερωτοτροπίας της γκρίζας πέρδικας .

Υπάρχουν και άλλα οφέλη για τους αγρότες. Τα φυτά, όπως ραδίκια, κτηνοτροφικό ραπανάκι, μουστάρδα, το λιναρόσπορο και το λάχανο έχουν αναπτυχθεί πολυ στους φράχτες . Δίνουν κάλυψη στις ενήλικες πέρδικες και προσελκύουν τα έντομα που τρώνε οι νεοσσοί για πρωτεΐνη, που βοηθά πολύ στην ανάπτυξη του πρώτου φτερώματος.

Μαζί με χόρτα και λόγων των εντόμων και των πουλιών πολλαπλασιάζονται πολύ και τα υπάρχοντα φυτά στους φράχτες και όχι μόνο .
Όλη αυτή η υγιής βιοποικιλότητα που έχει δημιουργηθεί έχει φέρει και βελτίωση στις καλλιέργειες του . Ο ίδιος ο Ρούνεϊ συμφωνεί ότι αυτή η μικρή αλλαγή έχει ενισχύσει σε μεγάλο βαθμό την ομορφιά των χωραφιών του.

Έχει ανακαλύψει και μια απροσδόκητη πηγή για "οικονομικό" όφελος Οι αφίδες,είναι εκείνα τα μικροσκοπικά έντομα που απομυζούν τους χυμούς από τα φυτά του κήπου και των καλλιεργειών του , όπως τα τριαντάφυλλα, είναι επίσης ένα σημαντικό παράσιτο σε μονοκαλλιέργειας όπως σε χωράφια με δημητριακά. Όταν δε υπάρχουν άλλα είδη φυτών είναι γύρω αυτά βοηθούν στην φιλοξενία για τα αρπακτικά των αφίδων, αν δεν υπάρχουν οι φράχτες τότε δεν υπάρχουν και τα αρπαχτικά για αυτές και έτσι ο πληθυσμός εκρήγνυται , καταστρέφοντας μέχρι και το μισό της σοδειάς.
Οι φραχτες είναι ωστόσο φυτώρια για δεκάδες είδη εντόμων που τρέφονται με αφίδες.
Ο Ρούνεϊ έχει παρατηρήσει μια σημαντική μείωση της βλάβης στα χωράφια του από αυτά τα παρασιτικά είδη όταν η οριακή βλάστηση των φραχτών έχει αποκατασταθεί. Εάν η εμπειρία του αυτή αποδειχτεί ότι γίνεται και αλλού , τότε η επαναφορά της γκρίζας πέρδικας θα μπορούσε να αναδειχθεί σε κορυφαίο πρόγραμμα σε εθνικό επίπεδο για την βελτίωση στο γεωργοπεριβαλλοντικό υπάρχον καθεστώς που προτείνεται στο πλαίσιο του νέου προγράμματος αγροτικής ανάπτυξης της ΕΕ.

Έτσι ο ήχος του ζευγαρώματος της γκρίζας πέρδικας kierr-ik kierr-ik ακούγεται ξανά τις ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές βραδιές στην Ιρλανδική γη ...

ΠΗΓΗ : irishtimes.com
Photo : Internet
Διαμόρφωση : gpeppas