Ο Παναγιώτης Σ. μας εξηγεί πως να καταπολεμήσουμε τα επιβλαβή!

Θεωρώ χρέος κάθε κυνηγού και εφόσον θέλουμε να λεγόμαστε σωστοί διαχειριστές της άγριας πανίδας, την καταπολέμηση των επιβλαβών με νόμιμο τρόπο! Φυσικά κανένα είδος δεν πρόκειται να εξαφανιστεί με το τουφέκι, αλλά μπορούμε να δώσουμε μια ανάσα σε τσίχλες, πέρδικες και λαγούς!

Ξεκινάω με τις αγαπημένες μου κουρούνες και τον αναλυτικό οδηγό κυνηγιού τους, παντός καιρού και εδάφους.

Όπως όλοι γνωρίζουμε οι κουρούνες ανήκουν στα κορακοειδή και είναι πουλιά μεσαίου μεγέθους, με γκρι και μαύρες αποχρώσεις. Έχουν ιδιαίτερη εξυπνάδα και επιφυλακτικότητα, σε σχέση με άλλα πουλιά, γι αυτό και το κυνήγι τους απαιτεί κάποιου είδους σχεδιασμό.

Το καλύτερο μέρος για κυνηγήσουμε κουρούνες είναι ο κάμπος και οι βουνίσιες εκτάσεις, που έχουν καλλιέργειες. Εφόσον το κυνήγι προγραμματιστεί σωστά, μπορεί να μας προσφέρει απίστευτες τουφεκιές και συγκινήσεις. Οι τρόποι κυνηγιού ως προς τις κινήσεις του κυνηγού, είναι οι κλασσικοί περπατητό και καρτέρι, όπου και οι δύο μπορούν να αποδώσουν…το ίδιο καλά, αλλά με τον δεύτερο να είναι πιο απλό!

Πριν επεκταθούμε στις τεχνικές, είναι σκόπιμο να πούμε μερικά πράματα, για την συμπεριφορά τους κατά τη διάρκεια της ημέρας και πως αλλάζει με τον καιρό.

Πρωί-πρωί μόλις χαράξει, οι κουρούνες ξεκινάνε από την ομαδική κούρνια τους και συγκεντρώνονται σε ψηλά σημεία, από όπου θα φύγουν κατά ομάδες για τις περιοχές τροφής. Αυτές οι περιοχές μπορεί να είναι δίπλα απ στάνες ζώων, σκουπιδότοποι, μέσα σε χωριά, καλλιέργειες καλαμποκιού, πατάτες και γενικότερα όπου έχει τροφή. Δεν είναι καθόλου σπάνιο να τις συναντήσουμε να ακολουθούν κάποιο κοπάδι ζώων, όπως πχ. πρόβατα ή αγελάδες. Οι διαδρομές αυτές μπορεί να απέχουν και 50-60 χιλιόμετρα σε ευθεία από την κούρνια τους.

Το μεσημεράκι μόλις ανέβει ο ήλιος, θα πάνε να ξεκουραστούν, σε κάποιο σημείο και να πάρουν έναν υπνάκο, αυτά είναι σημεία μέσα στην περιοχή τροφής, πολύ σπάνια επιστρέφουν στην κούρνια αυτήν την ώρα. Φυσικά όλα τα παραπάνω για την εποχή που επιτρέπεται το κυνήγι και δεν υπάρχουν νεαρά άτομα για να τραφούν.

Μόλις πέσει ο ήλιος, θα ακολουθήσουν την διαδρομή επιστροφής και θα μαζευτούν πάλι σε ομάδες, επάνω σε ψηλά σημεία και θα πετάξουν προς το βραδινό καταφύγιο, το οποίο συνήθως είναι μέσα σε κατοικημένες περιοχές. Χαρακτηριστικό είναι ότι όλα τα κοπάδια, έχουν έναν ανιχνευτή, που προηγείται μερικά λεπτά από το κυρίως κοπάδι.

Οι συμπεριφορές αυτές είναι γενικές για όλες τις εποχές και μεταβάλλονται με τον καιρό. Το χιόνι ωθεί τα κοπάδια για τροφή, μέσα στις κατοικημένες περιοχές. Ο αέρας και η βροχή, δεν τους επιτρέπει να πετάξουν, γι αυτό και η δραστηριότητά τους πέφτει με τον αέρα. Το απλό κρύο, δεν φαίνεται να έχει κάποιου είδους επίδραση στην συμπεριφορά τους.

Για να έχουμε επιτυχία στο κυνήγι τους, θα πρέπει να ξεχωρίσουμε πως θέλουμε να τις κυνηγήσουμε, δηλαδή με καρτέρι ή με περπατητό!

Δεδομένων και των ιδιαιτέρων συνθηκών κυνηγιού της χώρα μας, δηλαδή όχι κράχτες κτλ, οι ευκαιρίες για βολές θα είναι περιορισμένες και θα πρέπει να τις εκμεταλλευτούμε στο έπακρο, χρησιμοποιώντας και τα κατάλληλα φυσίγγια και τα ανάλογα τσοκαρίσματα. Συνήθως το κυνήγι της κουρούνας ξεκινάει σε σημεία από όπου τυχαία τις συναντούμε, να τρέφονται ή να περνούν! Άρα εκεί θα πρέπει να είναι και η αφετηρία μας. Αν αποφασίσουμε να το κάνουμε, θα πρέπει να αφιερώσουμε 2-3 μέρες για να κατανοήσουμε την περιοχή και την συμπεριφορά τους. Να βρούμε δηλαδή που είναι τα σημεία συγκέντρωσης, που είναι οι περιοχές τροφής και ποια είναι τα περάσματα.

Στις περιοχές τροφής, τα πουλιά θα έχουν πάντα κάποια μέλη που επιτηρούν, οπότε δεν έχουν κάποια άμεση αξία, διότι η προσέγγιση θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη ή μάλλον αδύνατη. Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε, είναι ότι οι περιοχές τροφής που έχουμε συναντήσεις, αποτελούν το σύνολο των κλειστών σημείων που περικλείουν την περιοχή κάθε ομάδος. Συνεπώς όσα περισσότερα τέτοια σημεία γνωρίζουμε, τόσο πιο πολλές εναλλακτικές λύσεις θα έχουμε, για την οργάνωση ενός επιτυχημένου κυνηγιού. Ο πιο σημαντικός εξοπλισμός σε αυτήν την φάση…είναι τα κιάλια μας.

Το αμέσως και πιο σημαντικό σημείο είναι οι διαβάσεις, που όπως είπαμε πριν, ενώνουν τις περιοχές τροφής με τις κούρνιες. Στοιχειό κλειδί που λίγοι γνωρίζουν για τις διαβάσεις, είναι ότι οι κουρούνες δεν ταξιδεύουν στην τύχη, αλλά χρησιμοποιούν ένα είδος ''χάρτη''. Οι ''χάρτες'' των πουλιών είναι συνήθως δρόμοι, στύλοι και καλώδια της ΔΕΗ, αρδευτικά κανάλια και γενικά μεγάλες γραμμές…όπως τις βλέπουν τα πουλιά από ψηλά. Κατά τη διάρκεια των κύριων μετακινήσεών τους (πρωί-απόγευμα), οι διαβάσεις ''πλημμυρίζουν'' από πουλιά, όπου μπορούμε να τα δούμε και να τα ακούσουμε και από μακριά. Αν τα ακολουθήσουμε με το αυτοκίνητο (βολεύει πολύ όταν ακολουθούν δρόμους), θα βρούμε και το βραδινό καταφύγιό τους!

Όταν μετά από όλα αυτά τα πράγματα, καταφέρουμε να οργανώσουμε στο μυαλό μας έναν χάρτη δραστηριότητας, έρχεται η ώρα να πάρουμε τα όπλα.

Περπατητό ή ψάξιμο

Οι στιγμές της ημέρας που προσφέρονται για περπατητό, είναι πολύ πρωί ή μεσημέρι μόνο όμως της μέρες με ζέστη. Το πρωί τα πουλιά θα βγουν πεινασμένα και το μόνο που έχουν στο μυαλό τους…θα είναι το φαγητό. Μέχρι να βρουν πιο σημείο θέλουν να διαλέξουν, θα κόβουν βόλτες πάνω από τα κεφάλια μας και σε χαμηλή απόσταση, χωρίς να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στην παρουσία μας. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πολλές φορές, που δεν χρειαζόταν καν να ψάχνουμε και οι τουφεκιές ξεκινούσαν αμέσως…μόλις κατεβαίναμε από το αυτοκίνητο. Αυτό βέβαια θα λάβει τέλος, όταν περάσει η ώρα και τα πουλιά ξυπνήσουν για τα καλά.

Συνεπώς αν βρεθούμε πολύ πρωί στους χώρους τροφής, τα πουλιά θα προσφέρονται για τουφεκιές και μάλιστα όχι πολύ δύσκολες. Τσοκ *** και σκάγια 6άρια κάνουν θαύματα στις μεσαίες αποστάσεις.

Ο δεύτερος τρόπος αυτού του κυνηγιού, είναι να πάμε το μεσημέρι, αλλά δυστυχώς, αυτό μπορεί να εφαρμοστεί με επιτυχία μονό τις ζεστές ημέρες. Τα σημεία που θα ψάξουμε στην περιοχή μας, είναι πυκνή και ψηλή βλάστηση. Εκεί χωνεύουν το πρωινό τους και ετοιμάζονται να ανασυνταχτούν για την επόμενη εξόρμηση, όπου φυσικά δεν περιμένουν κανέναν να τα ενοχλήσει. Σε αυτήν την περίπτωση, ισχύει ότι όσοι περισσότεροι είμαστε, τόσο το καλύτερο. Εφαρμόζοντας κυκλωτικές κινήσεις γύρω από την βλάστηση, παρέα με τους συγκυνηγούς μας, θα πεταχτούν πολλά και διάφορα πουλιά μέσα από την βλάστηση και πάνω στα δέντρα.

Μεγάλη προσοχή στις τουφεκιές!

Μαζί με τις κουρούνες, ενδέχεται να πεταχτούν καρακάξες, όπως και άλλου είδους πτηνά…που δεν θα είναι στόχος μας και φυσικά θα πρέπει να τηρούμε πάντα τους κανόνες ασφάλειας, λόγο της περιορισμένης ορατότητας που μας επιβάλει η βλάστηση Για αυτούς που έχουν ως επιλογή το δίκαννο, είναι σαφέστατα το καλύτερο για τον συγκεκριμένο σκοπό. Πολλά πουλιά θα βγουν κοντά και θα χρειαστούμε ανοιχτό τσοκάρισμα, ενώ αλλά θα προχωρήσουν στην μπροστινή βλάστηση και τα *** πάλι θα χρειαστεί.

Το νούμερο των σκαγιών, θα μας υποδειχθεί από τον βαθμό του τσοκαρίσματος που θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε.

Καρτέρι

Ο δεύτερος και πιο αποτελεσματικός τρόπος κυνηγίου, είναι το καρτέρι και προσφέρεται για μεγάλα νούμερα. Η καλύτερη ώρα είναι το απόγευμα!

Επειδή όπως είπαμε πριν, οι κουρούνες δεν μετακινούνται τυχαία και γνωρίζουν πολύ καλά από γεωγραφία, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτή την συνήθειά τους. Ο γενικός κανόνας, μας υποδεικνύει ότι τα πουλιά θα βρίσκονται ήδη στο βραδινό τους καταφύγιο, όταν το φως θα έχει γίνει ελάχιστο.

Αν μπορέσουμε να ανακαλύψουμε εκείνο το μέρος, συμφωνά με αυτά που είπαμε πριν, τα πράγματα είναι πολύ εύκολα. Οι βράδυνες κούρνιες είναι πάντα ψηλά σημεία, αλλά πολλές φόρες είναι σε κατοικημένες περιοχές και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Όμως συστοιχίες δέντρων σε αγροτικές εκτάσεις ή σε πλάγιες δέντρων, έχουν επίσης μεγάλη πιθανότητα να κατοικούνται από αυτά τα πουλιά. Αφού λοιπόν βρούμε τον σωστό τόπο, θα πρέπει να βρούμε και τον κατάλληλο χρόνο, δηλαδή την ώρα που θα πρέπει να είμαστε εκεί.

Συνήθως μιάμιση ώρα πριν πέσει ο ήλιος είναι η κατάλληλη στιγμή, αλλά επειδή η διάρκεια της ημέρας αλλάζει με την εποχή, την ώρα που θα στήσουμε το καρτέρι θα τη βρούμε καθαρά μετά από λάθη μας…που θα διορθώνουμε αναλόγως. Έτσι λοιπόν αν αργήσετε ή χρειαστεί να περιμένετε πολύ, θα πρέπει να διορθώσετε ανάλογα τις κινήσεις σας, κατά στην επόμενη έξοδο. Γενικά πάντως είναι καλύτερα να περιμένεις, παρά να φτάσεις αργά.

Στο καρτέρι της κουρούνας ισχύει ότι και για τα υπόλοιπα θηράματα. Θα πρέπει να βρούμε το κατάλληλο σημείο, που θα έχει και οπτική κάλυψη και θα βρισκόμαστε όντος απόστασης βολής! Βάτα, βλάστηση, ρούχα παραλλαγής, ακόμα και αυτοσχέδιες φυλάχτρες υπόσχονται μεγάλα νούμερα. Άλλωστε το δύσκολο σε αυτό το κυνήγι, είναι η απόκρυψη και όχι ο εντοπισμός. Προσοχή στην θέση σας, διότι εάν σας πάρουν είδηση, ενδέχεται να χαλάσετε όλη την προηγούμενη δουλεία! Δεν φωνάζουμε, δεν κινούμαστε ή κάνουμε άσκοπα φασαρία και δεν ανάβουμε το ένα τσιγάρο μετά το άλλο. Αν κυνηγήσουμε με παρέα, διαλέγουμε την θέση μας κυκλωτικά γύρω από τον στόχο, τηρώντας και εφαρμόζοντας τους κανόνες ασφάλειας.

Δεν ρίχνουμε ποτέ χαμηλά και ποτέ προς το μέρος συναδέλφων!

Όταν τα πουλιά μαζευτούν αρχίζουν οι τουφεκιές, φυσικά μπορούμε και πιο νωρίς, αλλά μην περιμένετε μεγάλα νούμερα. Το όπλο που προτείνεται είναι η καραμπίνα, γιατί αν η προηγούμενη δουλεία έχει γίνει σωστά, θα χρειαστούν όλες οι βολές. Αν ακούσατε από κάποιον για διψήφια νούμερα…ενδεχομένως να μην λέει ψέματα. Περνούμε μαζί μας τουλάχιστον δυο ζώνες φυσίγγια και ανάλογα με την θέση που διαλέξαμε, φορτώνουμε από διασποράς 8-9άρια, μέχρι και 6άρια για τους ''δραπέτες''. Πάλι το γενικής χρήσεως *** τσοκ, προτείνεται ως το πιο κατάλληλο, όμως το μυστικό του κυνηγίου, είναι η θέση και όχι ο εξοπλισμός.

Αυτά για τους τυχερούς που θα μπορέσουν να πλησιάσουν τις κούρνιες .Καρτέρι όμως γίνεται και στα περάσματα και πιστέψτε με, οι τουφεκιές είναι θεαματικές και εκεί μετράει πολύ το φυσίγγι και το όπλο!

Καρτέρι στα περάσματα

Για αυτούς που δεν θα μπορέσουν να πλησιάσουν τις κούρνιες και θέλουν να κυνηγήσουν καρτέρι, αυτό που μένει είναι τα περάσματα. Έχοντας κατανοήσει και απομνημονεύσει τις διαδρομές των πουλιών, το καρτέρι στα περάσματα δεν έχει τους αριθμούς της κούρνιας, αλλά πιο δύσκολες και πολύ πιο θεαματικές τουφεκιές.

Η ώρα που θα διαλέξουμε, θα πρέπει να είναι νωρίτερα από ότι στην κούρνια, αλλά και πάλι θα βασίζεται στις προηγούμενες παρατηρήσεις μας. Αφού έχουμε βρει την πιθανή διαδρομή, το μονό που μένει, είναι να διαλέξουμε το σημείο που θα μας βολέψει.

Τα πουλιά όταν πλησιάζουν τις κούρνιες σε απόσταση χιλιόμετρων, συνήθως πετούν πολύ ψηλά, όποτε και τα σημεία κοντά στο νυχτερινό καταφύγιο…είναι ακατάλληλα. Όμως δεν πρέπει να απομακρυνθούμε παρά πολύ, αφού ενδέχεται η πρόβλεψή μας, να βασίζεται σε τυχαία διαδρομή. Φυσικά με αυτόν τον όρο δεν εννοούμε ότι δεν θα περάσουν καθόλου πουλιά, αλλά λόγο του περιορισμένου βεληνεκούς, η τοποθέτησή μας δεν επιτρέπεται να έχει μεγάλο σφάλμα. Αυτό βεβαία διορθώνεται όταν κυνηγάμε σε ομάδες και οι θέσεις των κυνηγών σχηματίζουν μια γραμμή καθετή στο πέρασμα των πουλιών.

Το σημείο που θα διαλέξουμε θα πρέπει λοιπόν να έχει πουλιά και παράλληλα να μπορεί να μας προσφέρει και σωστή κάλυψη, χωρίς να χάνουμε την ορατότητα μας, ώστε να γνωρίζουμε τι και πως έρχεται. Η παραλλαγή και η απόκρυψη, είναι παρά πολύ σημαντικοί παράγοντες. Αν οι κουρούνες σας δουν, θα αλλάξουν κατεύθυνση και θα σας παρακάμψουν, ακόμα και αν κάνετε ησυχία και δεν κινείστε! Αυτό το κυνήγι είναι ουσιαστικά ένα είδος τζόγου, διαλέγουμε το καρτέρι μας και δεν αλλάζουμε αν βλέπουμε πουλιά να περνούν από αλλού. Αν δεν υπάρχουν δέντρα ή πυκνή βλάστηση για να μας καλύψει, η θέση μας προδίδεται όταν κινούμαστε και είναι εντελώς άχρηστο…αφού τα πουλιά θα περάσουν αργότερα από εκεί που ήμασταν προηγουμένως. Πίσω από δέντρα, θάμνους, καλαμπόκια κτλ, είναι το ιδανικό σημείο δράσης και αν το επιθυμούμε, παίρνουμε και το καρεκλάκι μαζί μας.

Έρχεται λοιπόν η ώρα που βλέπουμε στον ορίζοντα, τον στόχο να έρχεται κατά πάνω μας. Τα κοπάδια πάντα έχουν έναν scout που προηγείται μερικά λεπτά, ώστε να ελέγξει την γύρο περιοχή και μετά είτε φωνάζει τους φίλους του, είτε πάει πίσω και τους φέρνει! Η υπόλοιπη ομάδα συνήθως περιμένει σε δέντρα ή σε καλώδια. Δεν πυροβολούμε τον ανιχνευτή…όσο και αν πάει το δάχτυλο μας στην σκανδάλη!

Όταν η ομάδα πλησιάσει, είναι το φυσίγγι και το τσοκ που θα κάνουν τη διαφορά. Αυτό που προτείνω είναι * και φυσίγγια διασποράς 9άρια μαζί με ενισχυμένα 5-6άρια για τις μεσσίες και για τις μεγάλες αποστάσεις. Στο κυνήγι αυτό, τα πουλιά μπορούν να μας δουν από μακριά, εάν κάνουμε λάθος, αλλά ισχύει και το ανάποδο! Έτσι κρατάμε το όπλο μας άδειο και το γεμίζουμε, αναλόγως με την απόσταση και το ύψος του στόχου. Επίσης η ώρα αυτού του καρτεριού, είναι και η ώρα της αλεπούς, οπότε εφόσον πάμε συχνά…σίγουρα θα συναντήσουμε και μερικές από αυτές!

Στα πουλιά που θα περάσουν κοντά, τα διασποράς θα κάνουν την δουλεία μας πιο εύκολη, ενώ στις μακρινές τουφεκιές, θα έχουμε την ευκαιρία να δουλέψουμε προσκόπευση και να δούμε πια φυσίγγια κόβουν μακριά! Τα νούμερα θα είναι σαφώς χαμηλότερα, αλλά οι λίγες και επιτυχημένες βολές στα 30-40 μετρά…είναι πιο ωραίες!

Κλείνοντας θα ήθελα να σας επισημάνω ότι το κυνήγι της κουρούνας, βασίζεται στις παρατηρήσεις που κάνουμε τις προηγούμενες μέρες και λιγότερο στα όπλα. Αν ασχοληθείτε συστηματικά, θα κάνετε λάθη, τα οποία θα διορθωθούν διαδοχικά και οι επιτυχίες μας θα αυξάνονται σε κάθε νέα εξόρμηση. Η καλή παρέα κάνει πιο αποδοτικό και ευχάριστο κυνήγι, ενώ παράλληλα θα πρέπει πάντα τηρούμε τους κανόνες ασφάλειας των όπλων!

ΠΗΓΗ : http://www.idiogomosi.com