Welcome in Greece ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ KAI OXI MONO

Welcome in Hellas
Welcome in Greece

ΑρχικήInitial ΠίσωBack

Καλαμιές καλαμιές  !

31 Αυγούστου έναρξης περιόδου 2004 !

Βράδυ Δευτέρας 30 Αυγούστου επιτέλους τελείωσα με το φόρτωμα των πραγμάτων στο αυτοκίνητο.
Αφού ξανατσεκάρετε η λίστα και όλα είναι εντάξει επιτέλους κλειδώνω τις πόρτες και πάω να πιω το καφέ μου με ησυχία στην αυλή . Τα σκυλιά μόλις αντιλαμβάνονται την παρουσία μου όλα σηκώνονται και αρχίζουν τα παρακάλια με μικρούς ήχους να τα βγάλω έξω από τα σπίτια τους . Είναι ήδη ταϊσμένα από το μεσημέρι ώστε να μην έχουν βαρεί στομάχι το βράδυ που θα ταξιδέψουν για τον κυνηγότοπο και να αποφύγουμε και τυχόν εμετούς. Όντως τους κάνω το χατίρι για λίγο .

Τρυγόνι ! Ορτύκι ! Βράδυ πια προσπαθώ να δω τις ειδήσεις και μετά να πάω να κάνω ένα υπνάκο 3-4 ώρες για να είναι πιο ξεκούραστο το κυνήγι . Μια και είμαι μόνος σπίτι η οικογένεια είναι ακόμη στα δυτικά η ηρεμία απόλυτη αλλά και στενόχωρη !

Το ενοχλητικό ξύπνημα του κινητού με παίρνει από την όμορφη αγκαλιά του Μορφέα και μ' επαναφέρει στην πραγματικότητα . Αμέσως καφές τελικό τσεκάρισμα των τελευταίων πραγμάτων , φόρτωμα σκυλιών και το κυνήγι ξεκινάει. Το αυτοκίνητο τρώει εύκολα τα χιλιόμετρα και με το που βγαίνω στην Αττική οδό αρχίζουν και οι συναντήσεις με άλλα αυτοκίνητα συναδέλφων . Ένα θα σας πω από την περιοχή της κοπαίδας πέρασα 3,5 το πρωί , μέτρησα στο περίπου 150 αυτοκίνητα κυνηγών να κινούνται μέχρι τότε και στο 90 ήταν παρκαρισμένα περισσότερα από 50 Σκέφτηκα πόσο δυνατή οικονομική βοήθεια είναι αυτή που προσφέρουμε εμείς οι κυνηγοί στα μαγαζιά-βενζινάδικα της εθνικής και όχι μόνο !

Επίσης δεν μπορώ να μην σκεφτώ περνώντας δίπλα από τους κυνηγότοπους της κοπαίδας τι όνειρο να βλέπουν αυτό το βράδυ τα ορτυκάκια και τι τα περιμένει το ξημέρωμα . Ένα αμυδρό χαμόγελο μου ήρθε στα χείλια μέσα στο σκοτάδι της καμπίνας του αυτοκινήτου γιατί επίσης σκέφτηκα ότι αυτά είναι μαθημένα με τα εκατοντάδες εκπαιδευτικά που έχουν υποστεί και πολύ λίγα θα μπουν στα σακίδια ίσως κάτι σαν φυσική επιλογή για όποια δεν ήταν αρκετά έξυπνα να μάθουν το μάθημα !

Το ταξίδι συνεχίζετε γρήγορα ήσυχα και μοναχικά . Είναι όμορφα πραγματικά να οδηγείς μέσα στην νύχτα ακούγοντας την μουσική που σου αρέσει έχοντας στο μυαλό σου όμορφες σκέψεις. Ο κυνηγότοπος που είχα επιλέξει , όπως μου έλεγαν οι τελευταίες πληροφορίες μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα από τα εκπαιδευτικά ενός φίλου ντόπιου είχε αρκετά όρτυκάκια για να γίνει το κέφι και ο οποίος θα ερχόταν μετά την δουλειά του για απογευματινό .

Προσωπικά ήμουν ήδη γεμάτος εικόνες από το κυνήγι στην Σερβία αλλά δεν ήθελα να χάσω και την καθιερωμένη έναρξη στη πατρίδα. Είχε αρχίσει να χαράζει όταν έφτασα στο κυνηγότοπο αλλά κάτι δεν μου άρεσε και αυτό ήταν η απουσία εκτός μικρών αριθμών των συναδέλφων . Αυτό με ανησύχησε αλλά θεώρησα καλό να το δω στην πράξη !

Ο κάμπος καταπληκτικός και πανέμορφος αποφάσισα να αρχίσω με τον Αώο 8 μηνών και την Μήδεια τα οποία και κατέβασα από το αυτοκίνητο . Εκεί λοιπόν μέσα σε έναν όμορφο κάμπο της πατρίδας μας ξεκίνησε η πραγματική έναρξη για μένα της φετινής χρονιάς τα υπόλοιπα είναι κυνηγετικά συμβάντα που συνοππτικά αναφέρω.

Ορτύκια πολύ λίγα και αυτό φαινόταν από τις λίγες διάσπαρτες τουφεκιές που έπεφταν γύρω γύρω.

Η μοναδική φέρμα του μικρού Τελικώς απολογισμός πρωινού 8 στο σακίδιο 1 χαμένο και περίπου 9-10σηκώματα, αυτά με κυνήγι 3 ωρών περίπου και με 4 σκυλιά εναλλάξ και πολύ βάδισμα ! Τα μεγάλα πήγαν πολύ καλά εκτός από την Κάρμεν με την μανία της να καλπάζει έφευγε δύο πλαγιές πιο εκεί , αλλά δύο φέρμες που πήρε ήταν το κάτι άλλο , βεβαίως γνώριζα ότι τα ορτύκια δεν είναι το δυνατό της σημείο εξ άλλου είναι πόιντερ και έτσι θέλω να μείνει ! Ο μικρός που ήρθε από την Γερμανία υποτίθεται από άριστα αίματα μέτριος , θέλει πολύ δουλειά ακόμη είναι βέβαια και σε μικρή ηλικία είπαμε τα γκόρντον είναι φυλή που ηλικιώνεται αργά .

Κατόπιν διάλειμμα για καφέ και ανταλλαγή πληροφοριών με τους συναδέλφους , τηλεφώνημα στον φίλο μου να μην έρθει και άμεση πρόσκληση έλα εδώ , θα βρούμε περισσότερα ντοπιάρικα στα δικά μας χωράφια και έτσι έγινε .

Η διαδρομή από το μέρος που κυνήγησα μέχρι το σπίτι του ντόπιου φίλου μου είναι περίπου 1,30 ώρα από εσωτερικό δρόμο και όχι από την εθνική . Φτάνοντας για να βγω στα μέρη του φίλου μου σε κάποιo σημεία υπάρχει τρεχούμενο νερό και ποτίστρες για τα ζώα , εκεί είδα αρκετά τρυγόνια να κάθονται και μερικά να παίζουν από δέντρο σε δέντρο και από κλαρί σε κλαρί . Σταμάτησα με προσοχή και άρχισα να τα παρατηρώ με τα κιάλια μου μέτρησα περίπου 30 που πήγαιναν έπιναν και έφευγαν εκτός από μερικά που κούρνιασαν στα διπλανά δέντρα . Πήρα τηλέφωνο τον φίλο μου και του είπα τα καθέκαστα ,αυτός μου απαντά , είχα δει και εγώ κάποια πουλιά να παίζουν αλλά τα είχα χάσει , μην τα πειράζεις άστα εκεί στο απαγορευμένο θα τα βρούμε αύριο ξέρω από πού έρχονται .

Μετά από φαγητό στο φιλόξενο σπίτι του φίλου μου και τις διάφορες κυνηγετικές συζητήσεις ιδιαίτερα για λαγό με τον οποίο ασχολείται περισσότερο όπως και με την μπεκάτσα ήρθε η ώρα για το απογευματινό στα διπλανά χωράφια τα οποία είναι μικτά αλλού μποστάνια , αλλού καλαμπόκι, καπνά , στάρι , τέφλα , τριφύλλι , καλαμιά. Εδώ όντως το ευχαριστηθήκαμε με διαφορετικές φέρμες και σηκώματα πονηρά στα διάφορα είδους χωράφια .

Δουλεύαμε ένα σκυλί ο καθένας μ' εξαίρεση τον μικρό που τον δούλεψα πάλι λίγο και αργά το απόγευμα για να αποκτήσει εμπειρίες . Πήρα επιτέλους μία φέρμα και ένα απόρτ που παραλίγο να γίνει γεύμα του μικρού γερμανού κεφάλα! Τελικώς απολογισμός 15 ορτυκάκια και για τους δύο μας 3 χαμένα .

Το βράδυ είχαμε ψήσιμο και φαγητό στην αυλή με θέα τον κάμπο . Το χάραμα μας βρήκε να περιμένουμε τα τρυγονάκια στο μέρος που ο φίλος μου πίστευε ότι θα περάσουν και όντως αυτά φάνηκαν εγγλέζοι στο ραντεβού τους με το πρώτο φως μάλιστα άρχισαν να έρχονται σε ομάδες 2,3 , 1 , 5 , απονήρευτα και σε χαμηλές ταχύτητες το πλαγιόκανο πήρε φωτιά όπως και η καραμπίνα του φίλου μου . Είναι πραγματικά όμορφο να τα βλέπεις μετά την τουφεκιά να αρχίζουν τα ιπτάμενα κόλπα και να διαφεύγουν με απίστευτη ταχύτητα στην πτήση τους. Τελικώς απολογισμός και για τους δύο 14 πουλιά.

Τα ορτύκια πολύ παχιά και μεγάλα σε αντίθεση με τα τρυγόνια που πολλά ήταν φετινάρια και λίγο αδύνατα.

Καθίσαμε μέχρι τις 11 και μετά σπίτι του, ένα μικρό ακόμη απογευματινό σε ορτυκάκια και από εκεί εγώ επιστροφή για Αθήνα που έφτασα το βράδυ κουρασμένος αλλά ευτυχισμένος.

Καλή χρονιά συνάδελφοι και από τα πρώτα αποτελέματα πιστεύω ότι ξεκινάει για τα δεδομένα της Ελλάδας πολύ καλά !

Γιώργος Πέππας

ΕΠΑΝΩ-UP