Πτηνολόγου R. Kearton
Eίναι γεγονός ότι το κοινό απατάται σε πολλά ζητήματα ορνιθολογίας.
Eπί παραδείγματι είναι ποί διαδεδομένο σφάλμα ότι τα πουλιά κοιμούνται με το κεφάλι χωμένο στις φτερούγες .
Αρκεί να κοιτάξει κάποιος ένα πουλάκι , που κοιμάται μέσα στο κλουβί , για να καταλάβει ότι έχει ακουμπήσει το κεφάλι του ανάμεσα από τα φτερά , που είναι στη ράχη και
από εκείνα που βρίσκονται στην εξωτερική πλευρά των πτερυγίων.
Επίσης έχω την αίσθηση ότι πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτιούνται πως ένα πουλί σκαρφαλωμένο πάνω σ' ένα δέντρο, δεν πέφτει όταν λαγοκοιμάται.
Η εξήγηση είναι πολύ απλή:
Όταν κάμπτει τα γόνατα για ν' αναπαυθεί, οι μύες των ποδιών σκληραίνουν, κατά τρόπο ώστε, να σκαλώνουν το πουλί, κολλητά πάνω στο κλαδί.
Το πουλί δεν μπορεί να κουνηθεί, μέχρι τη στιγμή που θα ξυπνήσει και θα επανακτήσουν την ελαστικότητα τους.
Στο άλλο ερώτημα γιατί τα πουλιά σηκώνουν το φτέρωμά τους κατά τη διάρκεια του ύπνου τους.
Απλούστατα για να
διατηρούν τη θερμότητα του σώματος τους. Ο αέρας είναι κακός αγωγός και τα πουλιά διατηρούν κάποια ποσότητα αέρα μεταξύ των φτερών.
Είναι σαν να τυλίγεται το πουλί μ' ένα μανδύα. Για να το κατανοήσουμε καλύτερα αναφέρω ένα άλλο παράδειγμα που συμβαίνει σε μας.
Κατά τη διάρκεια του Χειμώνα, δύο λεπτές κουβέρτες διατηρούν περισσότερη θερμότητα από μία χοντρή. Κι αυτό γίνεται γιατί ο αέρας που υπάρχει μεταξύ των δύο ψιλών κουβερτών εμποδίζει τη θερμότητα του σώματος να φύγει.
Η ποικιλία των ωρών που κοιμούνται τα πουλιά, είναι εκπληκτική, π.χ. η τσίχλα που μας ενδιαφέρει, συνήθως κοιμάται από τις 4:30 το απόγευμα (το Χειμώνα) μέχρι τις 7:30 το πρωί.
Το ίδιο πουλί το καλοκαίρι μένει άγρυπνο μέχρι τις 9:30 το βράδυ και ξυπνάει στις 2 το πρωί. Επομένως το Χειμώνα αναπαύεται περίπου δέκα ώρες περισσότερο από το Καλοκαίρι.
Γενικώς τα πουλιά συνηθίζουν να κοιμούνται μεμονωμένα ή σε ομάδες, πάνω στα δέντρα ή τους θάμνους, αφού διαλέξουν πάντα αυτά που τους παρέχουν μεγαλύτερη ασφάλεια.
Σχεδόν όλα τα πουλιά έχουν ένα κοινό εχθρό. Τον αέρα. Διαλέγουν πάντα το καταφύγιο τους σε μέρη που «κόβει» ο αέρας.
Τα πουλιά που κελαηδούν τη νύχτα, όπως π.χ. τ' αηδόνια, κατά την περίοδο των ασμάτων τους, κοιμούνται ελάχιστα, γιατί τραγουδούν νύχτα και μέρα.
Τα χελιδόνια προτιμούν τις στέγες τω σπιτιών , τα μπαλκόνια που δεν τα χτυπά ο άνεμος, τις προεξοχές των μεγάλων οικοδομών γενικά , όπου και χτίζουν φωλιές τους.
Τα νεογέννητα πουλιά κατά κανόνα κοιμούνται πολλές ώρες.
H κουκουβάγια των δασών κοιμάται και
ακουμπάει σχεδόν τον κορμό του δέντρου στο κλαδί στο οποίο αναπαύεται.
Η στάση της αυτή την ωφελεί, εμποδίζοντας τα μικρά πουλιά να τη διακρίνουν και να την ενοχλήσουν, γιατί ως γνωστόν τα μικρά πουλιά αισθάνονται ιδιαίτερη ευχαρίστηση να ενοχλούν την κουκουβάγια !
ΕΠΑΝΩ
© Giorgio Peppas
Initial
Back
