Initial

Back

Σκόπευση θηραμάτων !

Σεπτέμβριος ο δεύτερος μήνας της κυνηγετικής περιόδου και η βασική ένερξη αυτής ! Τη περίοδο αυτή εκτός από τα ενδημικά, τον λαγό και την πέρδικα, μπορούμε να κυνηγήσουμε και τα διάφορα διαβατάρικα. Κι ανάμεσα σ' αυτά δυο, για την εποχή, είναι τα σημαντικά: Τα τρυγόνια και τα ορτύκια. Τα τρυγόνια θα τα κυνηγήσουμε κυρίως στα περάσματα τους και κατά κανόνα στο κοπάδι. Ωστόσο και κοπαδιαστά όπως θα μας έρχονται, δεν πρέπει ποτέ να ρίχνουμε αδιάκριτα στο μπουλούκικαι... όποιο πάρει ο χάρος, αν δηλαδή πάρει κανένα, πράγμα αρκετά απίθανο, όταν δεν σκοπεύουμε,θα πρέπει από το κοπάδι να ξεδιαλέγουμε ένα. Να το μοιράρουμε προσεκτικά όπως κάνουμε για τα θηράματα που μας έρχονται ένα-ένα και μετά να πυροβολούμε. Ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ρίχνουμε στα «κουτουρού», γιατί λίγες πιθανότητες θα έχουμε. Κι εκείνες δεν θα οφείλονται στη σκοπευτική μας δυνατότητα, αλλά σε μία καλή σύμπτωση. Γενικά θα πρέπει να προτιμούμε στο κυνήγι των τρυγονιών την «ταλαντευόμενη σκόπευση» (σκόπευση - παρακολούθηση) που μας επιτρέπει να μην κάνουμε πολυποίκιλους και επισφαλείς υπολογισμούς, για το ποσοστό της προσκοπεύσεως. Θα έχουμε δε για κέντρο της σκοπεύσεως μας λίγο πιο μπροστά από το ράμφος του τρυ γονιού. Για να ξεχωρίσουμε πότε το τρυγόνι βρίσκεται εντός βολής, θα καταφύγουμε στη γνωστή μέθοδο των χρωμάτων. Θα θεωρήσουμε δηλαδή ότι βρίσκονται εντός βολής, όταν μπορούμε να διακρίνουμε καθαρά το χρωματισμό τους και όχι μοναχά τα γιορντάνια του λαιμού. Συμπληρωματικά θ' αναζητήσουμε να διακρίνουμε και τα πόδια τους. Την περίοδο αυτή τα τρυγόνια δεν χρειάζονται χοντρά σκάγια. Μπορούμε να τα χτυπήσουμε και με σχετικά πολύ ψιλά νούμερα, ακόμα και με δεκάρια, που μας εξασφαλίζουν χάρη στο μεγάλο τους αριθμό, τον απαραίτητο πολλαπλό τραυματισμό. Είναι ωστόσο γεγονός, όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, ότι τα καθιστά τρυγόνια, αποτελούν πιο δύσκολο στόχο απ' ότι τα ιπτάμενα. Κι αυτό, γιατί αφενός μεν δίνουν έτσι μικρότερο στόχο και αφετέρου γιατί όταν πετούν, μας αποκαλύπτουν πιο ευαίσθητες, στα σκάγια περιοχές, του σώματος τους, κι έτσι γίνονται πιο ευπρόσβλητα. Γι' αυτό άλλωστε κι όταν πετούν, μπορούμε να τα χτυπήσουμε με πολύ πιο ψιλά σκάγια, παρά όταν τα βρούμε καθισμένα, οπότε και ακόμα το καλοκαίρι, μας χρειάζονται το λιγότερο σκάγια Νο 8 αν όχι και πιο χοντρά. Και μία παρέμβαση: Το καλοκαίρι, μην αμελείτε ποτέ να ξεγουσιάσετε τα τρυγόνια. Διαφορετικά με τις ζέστες, διατρέχετε τον κίνδυνο να σας βρωμίσουν. Και είναι διπλό κρίμα, γιατί κι αυτά τα σκοτώνετε άδικα και χαραμίζονται έτσι οι κόποι σας και από θηραματικής απόψεως είναι άσκοπη σπατάλη των λιγοστών, σ' ολόκληρη τη γη, θηραμάτων που έχουν απομείνει. Είναι άλλωστε πολύ απλό κι εύκολο το ξεγούσιασμα. Δεν έχετε παρά να κάνετε μία τομή εκεί που αρχίζει ο λαιμός, για ν' αφαιρέσετε τη γούσα, μ' όλο της το περιεχόμενο. Τα ορτύκια, χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή στο κυνήγι τους. Φυσικά σαν στόχος είναι πολύ εύκολος. Σηκώνονται συνήθως στα δέκα με δεκαπέντε μέτρα και πετάνε χωρίς ζιγκζαγκ και σε μία σχεδόν ευθεία. Ωστόσο είναι το πιο επικίνδυνο απ' όλα τα είδη. Αιτία, το ότι χαμηλοπετοΰν. Οι τουφεκιές που ρίξουμε συνήθως σ' αυτά είναι χαμηλές, στο ύψος ενός ανθρώπου, και γι' αυτό επικίνδυνες. Έτσι δεν θα πρέπει ποτέ να τουφεκάτε χωρίς να ξέρετε τι κρύβεται πίσω από το στόχο. Δεν θα πρέπει δηλαδή να τουφεκάτε όταν υπάρχουν ψηλοί θάμνοι που σας κρύβουν την ορατότητα. Στα ορτύκια έχουμε πάντα μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας όταν διαθέτουμε καλοντρεσαρισμένο σκυλί. Αλλά και για τα σκυλιά μας το μικρό αυτό ορνιθοειδές, αποτελεί το καλύτερο είδος για την εκγύμναση. Αν μάλιστα πρόκειται να βγάλετε για πρώτη φορά σε κυνήγι ένα σκυλί, το ορτύκι αποτελείτο ιδεώδες θήραμα, θα το μπάσει αμέσως στο νόημα του αθλήματος. Και η καλύτερη για τη δουλειά αυτή μέθοδος είναι να ρίξετε το σκυλί σας μαζί και πλάι σ' ένα άλλο παλιό κυνηγόσκυλο και καλο-ντρεσαρισμένο. Αλλά πράγματι καλοντρεσαρισμένο, γιατί διαφορετικά θα «κολλήσει» και το νέο κι αμάθητο σκυλί, όλα τα ελαττώματα του «δασκάλου» σκυλιού. Ειδικά θα πρέπει να προσέξετε και ν' αποφύγετε τα σκυλιά που έχουν «σκληρό δόντι», που συνηθίζουν δηλαδή να καταστρέφουν το θήραμα στο απορτάρισμα. Μην παραλείπετε ποτέ ν' αφαιρείτε το έντερο και μάλιστα ολόκληρο των ορτυκιών. Μην ξεχνάτε ότι ανήκουν στην οικογένεια, των ορνιθοειδών, όπως και η μεγάλη τους ξαδέρφη η πέρδικα κι αυτά και βρωμίσουν εύκολα. Τα ορτύκια δεν χρειάζονται βαριές τουφεκιές, ούτε και χοντρά σκάγια. Και μάλιστα τα πιο κατάλληλα είναι τα πολύ ψηλά Ν 11 και 12 ακόμα. Τα περισσότερα άλλωστε οπλοπωλεία φτιάχνουν ειδικές ριξιές, τις «ορτυκίσιες» όπως λένε, που είναι μειωμένης ταχύτητας, γιατί ακριβώς δεν χρειάζεται στις αποστάσεις που τα χτυπάμε, μεγάλη αρχική ταχύτητα. Χρειάζεται όμως μεγάλη διασπορά, ακριβώς γιατί σηκώνονται πολύ κοντά. Και γι' αυτό θα χρησιμοποιείτε όπλα με πολύ ανοικτό στένωμα, το πολύ ως τον βελτιωμένο κύλινδρο. Φτιάχνουν ακόμα και γομώσεις διασποράς, που ωστόσο δεν έχουν την απόδοση που θα περίμενε κανείς, γιατί η διασπορά είναι μεν μεγάλη, αλλά η κατανομή των σκαγιών είναι τόσο ανώμαλη που ό,τι κέρδος υπάρχει από τη μεγάλη διασπορά, το χάνουμε από κακή κατανομή. Φυσικά όλα αυτά που γράφουμε θα σας βοηθήσουν στη καλύτερη απόδοση. Ωστόσο ο μεγάλος δάσκαλος είναι το ίδιο θήραμα και το κυνηγοτόπι. Όταν μάλιστα βρίσκεται κοντά σας κι ένας παλιός και πεπειραμένος κυνηγός, θα σας δώσει γνώσεις που θα θέλατε χρόνια και χρόνια θεωρητικής μελέτης για να τ' αποκτήσετε.

ΕΠΑΝΩ-UP