OIKO THΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ
της ΛΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ
Ο επικίνδυνος Μπρούνο
Στα τέλη του Ιουνίου, λίγο πριν από την έναρξη του πιο «πράσινου» Μουντιάλ, οι Γερμανοί θανάτωσαν την πρώτη καφέ αρκούδα που περπάτησε στα εδάφη τους μετά 170 χρόνια.
Το όνομα του ήταν Μπρούνο και με τη σύντομη ζωή του φανέρωσε σε όλο της το μεγαλείο την κατακτητική αντίληψη του ανθρώπου για τη Φύση.
Μπορεί η εκτέλεση της πρώτης καφέ αρκούδας που περπάτησε ελεύθερη στη Βαυαρία μετά 170 χρόνια να συνοδεύθηκε από εκτενή και επικριτικά για την εξέλιξη δημοσιεύματα, η ουσία όμως παραμένει η ίδια: με την άγρια ζωή είμαστε απλώς ανεκτικοί όταν ξεπερνά τα «όρια», δεν διστάζουμε να δείξουμε ποιος είναι ο κυρίαρχος.
Ακόμα κι αν τα όρια αυτά βρίσκονται στις Αλπεις, τον πιο «φυσιολογικό» βιότοπο μιας αρκούδας.
«Αν αυτό που συνέβη στον Μπρούνο είναι ό,τι επιφυλάσσει το μέλλον για τις καφέ αρκούδες της Ευρώπης, τότε τίποτα δεν πρέπει να μας γεννά αισιοδοξία», δήλωσε ο Γκάμπριελ Σβάντερερ, ο διευθυντής της περιβαλλοντικής οργάνωσης European Nature Heritage Fund, ενώ και το WWF, η οργάνωση που τάχθηκε υπέρ της αιχμαλωσίας του ζώου κρίνοντας ότι μπορεί να αποβεί επικίνδυνο για τον άνθρωπο, κατέκρινε την βαυαρική κυβέρνηση. «To WWF λυπάται για τη θανάτωση της αρκούδας», είπε στο ΟΙΚΟ η Joanna Ben, στέλεχος της διεθνούς περιβαλλοντικής οργάνωσης.
«Είναι σαφές ότι οι ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως αυτές που βρίσκονται στην περιοχή των Αλπεων, θα πρέπει να κάτσουν σε ένα τραπέζι και να σκεφτούν πώς πρέπει να διαχειρίζονται τέτοιες περιπτώσεις.»
Πράγματι, είναι να απορεί κανείς με το πώς τόσο ισχυρά κράτη όπως η Γερμανία και η Αυστρία (και εκεί «επικηρύχθηκε» ο Μπρούνο) μπορούν να διαχειρίζονται με επιτυχία εξαιρετικά πιο περίπλοκες και επικίνδυνες κρίσεις και, την ίδια στιγμή, να πανικοβάλλονται από
την εμφάνιση ενός νεαρού έστω ζημιάρη αρκούδου. Γιατί αυτό ήταν ο Μπρούνο.
Ενας αρκούδος που στις αρχές Μαίου το'σκάσε από το Τρεντίνο της Ιταλίας, όπου είχε μεταφερθεί μαζί με τη μητέρα του Ξιγκα, στο πλαίσιο προγράμματος για την αύξηση του πληθυσμού της καφέ αρκούδας στην περιοχή, και άρχισε να τριγυρνά στις Αλπεις αναζητώντας τροφή.
Περνώντας με άνεση τα σύνορα μεταξύ των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης, έβλεπε σαν μεζέ κάθε κοτέτσι και κάθε αφύλακτο κοπάδι με πρόβατα που συναντούσε. Οταν δε έπεφτε πάνω σε κυψέλες με μέλι, έχωνε μέσα τη μουσούδα του με λαιμαργία.
Οσο περνούσε βέβαια ο καιρός, ο Μπρούνο μάθαινε καλύτερα τα κατατόπια, ενώ η εξυπνάδα και η ταχύτητα του τού επέτρεπαν να ξεφεύγει από τους διώκτες του.
Γιατί όταν άρχισαν τα «θύματα» του Μπρούνο να πληθαίνουν, ο αρχικός ενθουσιασμός για την επανεμφάνιση του είδους στην περιοχή έδωσε τη θέση του στην υστερία.
Οι βαυαρικές αρχές, προκειμένου να κατευνάσουν τους οργισμένους κτηνοτρόφους του Τιρόλο, έδωσαν το «πράσινο φως» στους κυνηγούς να σκοτώσουν την αρκούδα.
Η γενική κατακραυγή όμως που ακολούθησε τους οδήγησε σε αναδίπλωση.
Ο εντοπισμός και η αιχμαλωσία ωστόσο του Μπρούνο, με σκοπό τη νάρκωση και τη μεταφορά του σε κάποιο φυσικό πάρκο της χώρας, αποδείχθηκε εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα.
Παρά τη συνεργασία και περιβαλλοντικών οργανώσεων (η WWF ξόδεψε 4.000 δολάρια για την αγορά ειδικής παγίδας), η καφέ αρκούδα συνέχισε να κυκλοφορεί ασύλληπτη.
Ακόμα και το ειδικό απόσπασμα των κυνηγών με σκυλιά που κατέφθασαν από τη Φινλανδία δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα.
Ετσι παρ΄ότι οι δημοσκοπήσεις στο Τιρόλο έδειχναν ότι το 90% του κόσμου αντιτίθεται στη θανάτωση του, οι βαυαρικές αρχές έδωσαν εκ νέου την άδεια για σύλληψη του Μπρούνο «ζωντανού ή νεκρού».
«Δεν έχουμε τίποτα εναντίον των αρκούδων γενικώς», δήλωσε τότε ο Αντόν Στέιξτερ, υπουργός Γεωργίας του Τιρόλου, που επέβλεπε το «αρκουδοκυνηγη-τό». «Αυτή η αρκούδα, όμως, δεν σκοτώνει για να φάει. Σκοτώνει γιατί της αρέσει.
Αν τον έβλεπα να κατασπαράζει τα δικά μου πρόβατα, θα τον σκότωνα». Σχεδόν δύο μήνες, λοιπόν, μετά την έναρξη του ταξιδιού του και περίπου δύο αιώνες μετά την εξόντωση του είδους της καφέ αρκούδας από τη Γερμανία, με εντολή και τότε της κυβέρνησης, ο Μπρούνο έπεσε νεκρός από την ευθύβολη σφαίρα ενός κυνηγού τού Ομπερμπάγερν.
Οι ελπίδες για ένα μέλλον αρμονικότερο με τη Φύση αλλά ο «παράνομος των Άλπεων κυκλοφορεί πια ελεύθερος .