1- Το κυνήγι είναι μια πανάρχαια συνήθεια του ανθρώπου (από τα παλαιά χρόνια) για επιβίωση που εξελίχθηκε σε σπορ. Αρχικά ήταν τρόπος ζωής, χρήση και διαχείριση της υπαίθρου.
Ανεξάρτητα από το ότι δεν κυνηγούσαν όλοι, το κυνήγι είχε ευρεία αποδοχή και κανένας δεν ήταν υποχρεωμένος να αποδείξει το παραμικρό.
Ο κυνηγός ήταν αποδεκτό, σεβαστό πρόσωπο άνθρωπος με εξαιρετικές ικανότητες που κατόρθωνε να δαμάζει τα στοιχεία της φύσης.
Οι κυνηγοί ήταν πρότυπα ανθρώπων και τρόπου ζωής μετάδοσης αγάπης για το κυνήγι, το ψάρεμα την περιπλάνηση και την ενεργό συμμετοχή στη φυσική ζωή.
Άνθρωποι που αγάπησαν το δάσος, το σέβονταν, που έπαιρναν από αυτό ότι μπορεί να δώσει χωρίς να το καταστρέφουν.

2 - Σημερινοί κυνηγοί είναι οπλισμένοι επιστημονικά
Οι νέοι άνθρωποι που αποφασίζουν σήμερα να ασχοληθούν με το κυνήγι μπορεί να τους λείπουν τα παιδικά βιώματα, μπορεί η αγάπη τους για τη φύση να μη βασίζεται σε εμπειρίες, όμως έχουν πολλά πλεονεκτήματα. Η ενημέρωση είναι εύκολη υπόθεση γι? αυτούς προϊόν σε αφθονία.
Η επιστήμη έχει πλέον εμβαθύνει. Έχουν τη δυνατότητα να γνωρίζουν τι συμβαίνει στη φύση να κινούνται μέσα σ? αυτή χωρίς κίνδυνο διατάραξης της ισορροπίας της.
Κατοχύρωσαν το δικαίωμα της συμμετοχής τους στη διαχείριση της άγριας ζωής με καταμετρήσεις – επιστημονικές έρευνες και βελτίωση της πανίδας και των βιότοπων. Τη θέση του συναισθήματος την παίρνει η γνώση για το κυνήγι η οποία αλλάζει μορφή.
Η ασυδοσία και η εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος είναι πλέον κεκτημένο.

3 - Η ελληνική νομοθεσία περί θήρας εμπεριέχει πολλά επιμέρους άρθρα που καλύπτουν σε ικανοποιητικό βαθμό τις απαιτήσεις των καιρών μας για τη διεξαγωγή του κυνηγιού ορισμένων θηραμάτων.
Λαμβάνοντας υπόψη τη μορφολογία των βουνών μας τις συνήθειες των αγροτών και την προτίμησή τους στα σημεία διαφυγής ο νομοθέτης θέτει αφενός όριο κυνηγών τέτοιο ώστε να επαρκεί για την επιτυχή έκβαση του κυνηγιού και αφετέρου αποσκοπεί στη δυνατότητα διαφυγής κάποιων ζώων που στην περίπτωση που η ομάδα απαρτίζονταν από περισσότερα μέλη θα την ελαχιστοποιούσε κατά πολύ. Αυτό συμβαδίζει με την ιδεολογία και τις αξίες του παραδοσιακού και του «ορθόδοξου» κυνηγιού του τόπου μας.

Το ζητούμενο για θετικά αποτελέσματα για το κυνήγι είναι η επιδίωξη της βελτίωσης και εξειδίκευσης των υπαρχόντων (ομάδων) και ιδίως η προσπάθεια για τον καλύτερο συντονισμό μεταξύ τους.
Η εφαρμογή του νόμου είναι ανέφικτη και οδηγούμαστε στην κυνηγετική συνείδηση του κάθε κυνηγού (πχ στο φαινόμενο να συγκεντρώνονται σε μεγάλες παρέες που ξεπερνούν τα όρια της νομιμότητας, καλύπτουν τεράστιες περιοχές παρεμποδίζοντας τη διεξαγωγή οποιουδήποτε άλλου κυνηγιού από συναδέλφους τους κυνηγούς. Ο καθένας τότε μπορεί να ισχυριστεί ότι κυνηγά μόνος ή ότι ανήκει σε άλλη παρέα).

Η κυνηγετική συνείδηση είναι όμως ικανή και σε ποιο βαθμό να αντιπαλέψει με το πρόσχημα της αδυναμίας του νόμου και εκουσίως να παραιτηθούμε από τη συμμετοχή σε τέτοια ομάδα.

Μια εξίσου σημαντική αδυναμία εφαρμογής του νόμου είναι και αυτή που αναφέρεται στο όριο για το θήραμα.
Ο νόμος καθορίζει το όριο που επιτρέπεται να θηρεύσει κάθε παρέα σε ημερήσια έξοδο, δεν είναι όμως καθόλου εύκολο να ελεγχθεί από τους φύλακες θήρας για να στηριχθεί κατηγορία υπερκάρπωσης γιατί τότε οι κυνηγοί επικαλούνται ως επιχείρημα την ύπαρξη διαφορετικών ομάδων στην ίδια περιοχή.

Το ευγενές να μην επιδιώκεται η θανάτωση περισσότερων ζώων τη στιγμή που γνωρίζουμε ότι έχει επιτευχθεί το όριο της θήρας είναι θέμα συνείδησης, παιδείας, αγάπης για το περιβάλλον.
Αδυνατώντας να εφαρμοστεί ο νόμος απομένει μέσω της κυνηγετικής συνείδησης του κάθε κυνηγού να επιδιωχθεί να τηρηθούν οι αρχές κυνηγετικής διαχείρισης για το κάθε είδος θήρας.

4- Είναι προφανής η ανάγκη να δημιουργηθεί μια κατάσταση που θα αναδεικνύει την υποχρέωση της διατήρησης (και βελτίωσης) του φυσικού περιβάλλοντος.
Σήμερα όλο και πιο αυξημένη διαφαίνεται η ανησυχία του κόσμου για περιβαλλοντικά θέματα, ένα μείγμα περιέργειας και θαυμασμού, χρειάζεται βεβαίως πολλή δουλειά περιβαντολογική, πολλά χρόνια στην εκπαίδευση νέων ώστε η συμπεριφορά προς το περιβάλλον να γίνεται πιο συνειδητή και το περιβάλλον να αποτελεί κύριο παράγοντα διαμόρφωσης της συμπεριφοράς μας.

Πολλά προβλήματα πρέπει να λυθούν που προκύπτουν από ασυνείδητους κυνηγούς.
Όταν πάψουν οι οικολογικές οργανώσεις να αντιμετωπίζουν με εχθρότητα τον κυνηγό και οι κυνηγοί πάψουν να λειτουργούν ως αμυνόμενοι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα.
Θα δεχθούμε ότι ο κυνηγός κατ?αρχήν αγαπάει τη φύση, πως όμως εκδηλώνει αυτή του την αγάπη;

5- Οι κυνηγετικές οργανώσεις σαν κοινωνικές ομάδες έχουν ισχυρή ικανότητα άσκησης πιέσεων την οποία οφείλουν να ασκούν με σώφρονα τρόπο.
Το παράδειγμα της οργανωμένης θηροφυλακής που ενισχύει την ισχύ κρατική παρουσία είναι ένα σημαντικό στοιχείο στην προσφορά των κυνηγών για το περιβάλλον.
Ο ρόλος των οργανωμένων κοινωνικών ομάδων όπως οι κυνηγετικοί (αγροτικοί, κτηνοτροφικοί συνεταιρισμοί) σύλλογοι που είναι έργω διαχειριστές της υπαίθρου είναι ιδιαίτερα σημαντικός στη βελτίωση του φυσικού περιβάλλοντος και στην προστασία της άγριας ζωής.

Έχει καμία σημασία να ξεχωρίσει κανείς τους νομοταγείς κυνηγούς από τους παράνομους τους ευσυνείδητους και ασυνείδητους;
Πρακτικώς είναι αδύνατη η εφαρμογή του νόμου διότι είναι αδύνατον να υπάρξει έστω στοιχειώδης μηχανισμός ελέγχου, αποτροπής και τιμωρίας.
6 - Το οικοσύστημα που δέχεται τα σκάγια των κυνηγών είναι η δική μας περιουσία. Η ζωή της φύσης είναι προϋπόθεση και της δικής μας ζωής. Το χόμπι των κυνηγών παραβιάζει κατάφωρα τα δικαιώματα των υπολοίπων πολιτών.

Κάθε κρίκος της αλυσίδας στη φύση που σπάει κοστίζει σε όλους μας.

α) Η διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος είναι κρατική υπόθεση που γίνεται με απαγορευτικές παρεμβάσεις θέτοντας όρια (ώστε καθορίζοντας το πλαίσιο διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος να είναι γνωστά αυτά τα όρια στους πολίτες).

Για να λειτουργήσει το πλαίσιο που θέτει ο νομοθέτης βάσιμη μέριμνα μας είναι η δημιουργία περιβαλλοντικής συνείδησης. Κρίνεται προς αυτό απαραίτητη η διαρκής ενημέρωση και ευαισθητοποίηση κάθε πολίτη. Το πλαίσιο που ορίζεται για να διαφυλάξουμε το φυσικό περιβάλλον είναι ο χώρος που ζούμε, η ζωή μας η ίδια, εμείς οι ίδιοι με τις πράξεις μας καθορίζουμε την ποιότητα της όποιας ζωής μας.

Με δεδομένη την ευαισθησία και την αγάπη των κυνηγών για το φυσικό περιβάλλον είναι προφανές πως είναι συμφέρον για τον κυνηγό είναι να υπάρχει πλούσια πανίδα ώστε να μην υφίστανται υπερβολικές απαγορεύσεις λόγω κινδύνου εξαφάνισης ή μείωσης του πληθυσμού των ζώων και πουλιών κάτι που δε θα ήθελε κανένας συνειδητοποιημένος κυνηγός.

Οι κυνηγετικές οργανώσεις έχουν καταβάλλει πολλές προσπάθειες για την ενίσχυση της πανίδας της χώρας μας ενώ ιδιαίτερα σημαντικός είναι ο ρόλος τους στην προστασία των δασών που αποτελούν το φυσικό χώρο του κυνηγού καθώς και της ενίσχυσης των φυσικών καταφυγίων άγριων ζώων και πουλιών.

β) Η θηραματική αξία είναι αξία της πανίδας και του φυσικού περιβάλλοντος. Προσδιορίζεται από την άσκηση της θήρας και την παρουσία των θηραματικών ειδών. Είναι συνδεδεμένη με την άσκηση του κυνηγιού, την ικανοποίηση αναγκών των κυνηγών αλλά και την θετική επίδραση που προκαλεί η θήρα στους πληθυσμούς των θηραματικών ειδών.
Στην Ελλάδα αποτελεί συχνά πεδίο φραστικών αντιπαραθέσεων μεταξύ διαφορών ιδεολογικών ομάδων καθώς σε αρκετούς δε γίνεται αντιληπτός ο ρόλος που επιδιώκει το κυνήγι.

Σε τούτο συμβάλει η «υπερβολή» των ιδεών των κυνηγών, η υπερβολή στον τρόπο άσκησης του κυνηγιού, στην κάρπωση, στους κανόνες δεοντολογίας που παραβιάζονται από τους ίδιους ως ομάδες και από την προκλητική τους πολλές φορές συμπεριφορά.

Η θηρευτική αξία σχετίζεται αποκλειστικά και μόνο με τη θήρα και την κάρπωση αλλά αποτελεί μέρος της θηραματικής αξίας.
Η θηρευτική αξία διαμορφώνεται από την αξία των θηραματικών ειδών (θηρεύσιμα και μη) από την ικανοποίηση και άλλων αναγκών από την έρευνα, εκπαίδευση, τη συμβολή στη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Είναι η αξία των θηραμάτων, η βελτιωτική δράση του κυνηγιού στο περιβάλλον, οι έμμεσες αξίες αλλά συνδέεται επίσης με τον τεράστιο κύκλο εργασιών που το κυνήγι δημιουργεί, ορίζει και συντηρεί. Συνδέεται με την οικονομία των απομονωμένων ελληνικών περιοχών με τις πολλές εκατοντάδες θέσεις εργασίας που δημιουργεί με την αξία της επιστημονικής έρευνας με βάση τα θηραματικά είδη.

Η θήρα ως δραστηριότητα είναι απόλυτα συμβατή με τη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος.
Περιβαλλοντική αξία που σχετίζεται με την άγρια πανίδα είναι η «αξία αναψυχής όπου εδώ συνυπάρχει η φυσιολατρική αξία και η θηραματική.

γ) Το ζητούμενο ποιο είναι;
Η κατάκτηση της φύσης, η επίδειξη η αυτοεπιβεβαίωση. Ποιος κυνηγός από κείνους που σέβονται τον εαυτό τους είναι εκείνος που θα σηκώσει το τουφέκι να πυροβολήσει ένα θήραμα που δεν έχει άμυνα; Μόνον οι λαθροθήρες .
Γιατί όλοι να πληρώνουμε το χόμπι 300.000 ανθρώπων. Όταν αυτό θα υπερβαίνει τα όρια της νομιμότητας. Γιατί να ανεχθούμε την ικανοποίηση μιας ομάδας ατόμων με κάθε τίμημα και αδιαφορία για το φυσικό περιβάλλον που αποτελεί ιδιοκτησία όλων.

δ) Το κυνήγι είναι ίσως ο κατεξοχήν χώρος όπου κυριαρχούν οι άγραφοι νόμοι.
Ο νόμος δεν καθορίζει την συμπεριφορά των κυνηγών στον κυνηγότοπο.
Γιαυτό οι σύγχρονοι διαχειριστές της πανίδας οφείλουν να κατανοούν την ευθύνη τους απέναντι στην πανίδα.

Να προσπαθούν να επιτύχουν την πλήρη σύνθεση των διαφόρων απόψεων όλων των ενδιαφερομένων ομάδων, συμπεριλαμβάνοντας αυτούς που ωφελούνται άμεσα και αυτούς που όχι αλλά και ως ομάδες θα επηρεάσουν την πολιτική για την έκφραση ηθικών – αντιαθρωπιστικών τάσεων

Να έχουν αντιληφθεί την συνολική αξία του φυσικού τους πόρου και πως αυτός ο πόρος και τα διαχειριστικά μέτρα ταιριάζουν με το σύνολο πρόγραμμα διαχείρισης.

Οι ίδιοι οι κυνηγοί να φροντίζουν ώστε όλες οι αξίες να χρησιμοποιούνται με τρόπο συνετό.

Πηγή : http://petroulianatasa.wordpress.com/