Και αυτό το Σ/Κ έγινε το καθιερωμένο κυνήγι στις κοκκινο-μύτες αρχόντισσες των ελληνικών βουνών .
Το κυνήγι πολύ ευχάριστο από κλιματολογικές συνθήκες με την συνοδεία ελαφριάς βροχής που και πού !
Το βουνό πανέμορφο και με υπέροχε μυρωδιές , κυνηγοί ένας ακόμη και λαγοκυνηγός .
Τα πουλιά επειδή άργησα δεν τα άκουσα , τα βρήκα δύο φορές όμως, σε πολύ δύσκολο μέρος !
Δυστυχώς μπήκαν στο σακίδιο μόνο τρεις πέρδικες και δύο δεν αναβρέθηκαν , περίπου 40% απώλεια , αυτό με στενοχώρησε λίγο .
Το ευχάριστο όμως είναι ότι κατά την επιστροφή στο αυτοκίνητο σήκωσα 1-2 ορτυκάκια , αυτό με έκανε να βάλω 10-9 στο superpose μου και να αρχίσω να ψάχνω για τις μικρές χαμοπέρδικες , πήρα ένα , έχασα ένα άλλο και νάσου μία πολύ όμορφη φέρμα από την Μήδεια και την Νίβα .
H Νίβα μου είναι 13 χρονών κυνηγάει άψογα αλλά οι αντοχές της είναι πολύ μικρές πια και γι' αυτό δεν την κουράζω καθόλου , αλλά νιώθω την απόλυτη ευγνωμοσύνη της που την βγάζω έστω για λίγο στο κυνήγι και εγώ αισθάνομαι πολύ καλύτερα , ξέρω ότι κάποια στιγμή πολύ κοντινή θα την χάσω, το έχω δεχτεί αν και με πληγώνει πολύ, αλλά νομίζω ότι θα είναι το ιδανικό να συμβεί αυτό στο βουνό , εκεί έγινε κυνηγός , εκεί ανήκει και εκεί θα φύγει όταν έρθει η ώρα …..
Τέλος πάντων λοιπόν ενώ περιμένω να φύγει το ορτυκάκι , τραβάω τις απαραίτητες φωτογραφίες , δεν γίνεται τίποτε πάω κοντά και κάνω πρρρρρρρρ για να φύγει, τότε από το χαμηλό σκίνο πατιέται ένας ταράστιος λάγαρος που φεύγει σχεδόν κάτω από τα πόδια μου , τα χάνω αφήνω την φωτογραφική να κρεμάσει στον λαιμό μου (που πάντα είναι) και σηκώνω το όπλο κάνοντας περιστροφή για να ευθυγραμμιστώ με τον λαγό που πάει ανηφόρα με τα σκυλιά πίσω του , καταλαβαίνετε την σκηνή χαμός , τελικά τον σκοπεύω και του χώνω το δεκαράκι και το εννιάρι από πίσω , αναπηδάει παίρνει κολοντούπα σηκώνεται και αρχίζει τα πηδήματα προς τα πάνω , αρχίζω να τρέχω από πίσω και εγώ !
Η σκηνή, μπρος ο λαγός, πίσω τα σκυλιά πιο πίσω αρκετά εγώ μην τολμώντας να σταματήσω να γεμίσω για να μην χάσω την οπτική επαφή , τελικά μετά από τέτοια ανηφορική τρεχάλα περίπου 300-400 μέτρων δεν μπορώ να αναπνεύσω, σταματώ γιατί νομίζω ότι θα μείνω εκεί και ανεβαίνω σε μία πέτρα να πάρω αναπνοές αλλά και να βλέπω , τον βλέπω να τρέχει αλλά φανερά πιο κομμένος να αφήνει τουλάχιστον 150 μέτρα τα σκυλιά πίσω και να κάνει ένα γύρισμα απότομο αριστερά και ήσυχα ήσυχα να χώνεται σε κάτι πουρνάρια χαμηλά αλλά με καλή έκταση πλάτους .
Πιο πάνω το έδαφος είναι πετρώδες καθαρό , τα σκυλιά ακολουθούν τον ντορό και πλησιάζουν , αρχίζουν τις φέρμες πόντες , τότε τον βλέπω να ξεπροβάλει να κατεβαίνει περίπου 20 μέτρα σιγά σιγά χαμηλά προς τα σκυλιά να γυρνάει αριστερά και να πηγαίνει άλλα 60 μέτρα να χωθεί σε ένα σκίνο πάλι !
Εγώ ακόμη προσπαθώ να πάρω ανάσες παρότι είμαι προπονημένος καλά , βλέπω τα σκυλιά να ποντάρουν φερμάρουν και να πηγαίνουν στο αρχικό τρύπωμα του λαγού , τελικά δεν τον βρίσκουν βέβαια και αρχίζουν τα νευρικά ημικύκλια για να βρουν μυρωδιά !
Τους σφυρίζω και τα καλώ πίσω μετά από λίγο έρχονται , τα ηρεμώ πάντα παρακολουθώντας το μεγάλο σε έκταση σκίνο δεν βλέπω κίνηση , οπλίζω με ένα 7 και ένα 4 και παίρνω τα σκυλιά αριστερά και κόντρα στον άνεμο και τα αφήνω να ψάξουν μετά από 6 λασσέ έχω και την φέρμα που εξελίσσετε σε πόντα φέρμα με τελική σταθερή φέρμα .
Πλησιάζω και παίρνω θέση να ελέγχω βασικά την ανηφόρα αλλά και την κατηφόρα όσο είναι δυνατόν !
Πρρρρ τίποτε , τότε προχωρώ έτοιμος και αρχίζω να ψάχνω με τα μάτια μου μπροστά από τα σκυλιά που και αυτά έχουν κινηθεί και μπει και φερμάρουν πια μέσα στο σκίνο .
Η κλίση και η φορά κεφαλιού τους μου λένε αδιάψευστα που να κοιτάξω και πραγματικά βλέπω τον λαγό μαζεμένο να με παρακολουθεί ακίνητος έτοιμος για μπραφφ με τα αυτιά μαζεμένα !
Παίρνοντας θάρρος μιας και θεωρεί ότι δεν τον βλέπω , σηκώνω την μηχανή και τον τραβάω 3-4 φωτογραφίες μέσα στο σκίνο (όπως βλέπετε) τότε αφήνω τη μηχανή να κρεμάσει στον λαιμό μου , κάνω 2-3 βήματα πίσω και δίνω μία κλωτσιά στον σκίνο, αμέσως έρχεται το άλμα της εξόδου !
Περνάει από τα στόματα των σκυλιών σχεδόν ανάμεσα που χύνονται πίσω του και παίρνει την ανηφόρα με τα χίλια , τον αφήνω να πάει 15 μέτρα πάνω στο πετρώδες καθαρό έδαφος και του ρίχνω το εφτάρι παίρνει 1-2 τούμπες και μένει ακίνητος , τον αρπάζει η Νίβα τον χτυπάει δεξιά αριστερά , τον βάζει κάτω και κάθεται δίπλα του μην αφήνοντας την Μήδεια να πλησιάσει με τίποτε , της σφυρίζω και μου τον φέρνει !
Τώρα γράφοντας αυτές τις λίγες ρίγες , σκέφτομαι ξανασκέφτομαι αυτές τις στιγμές περνώντας τις εικόνες στο μυαλό μου κινηματογραφικά , θυμάμαι τα συναισθήματα που ένιωσα και χαμογελάω σαν χαζός μόνος μου στην οθόνη του φορητού μου , ειλικρινά είμαι ευτυχισμένος που έγινα κυνηγός και ζω τέτοιες στιγμές και για το δώρο της μαμάς Φύσης με την συνδρομή της θεάς Άρτεμης !!!
ΥΣ.
Ο λαγός τέσερα κιλά και καθαρός χωρίς κεφάλι και πόδια , δέρμα, εντόσθια 2,5 κιλά .
ΕΠΑΝΩ
Initial
Back
