![]() |
ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ KAI OXI MONO![]() Welcome in Hellas |
![]() |
---|
EΥΡΩΠΑΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΠΟΙΝΤΕΡ 2004 Dario vom Postscwaige Πρωταθλητής Eυρώπης | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Θεού θέλοντος !
Όταν ακόμη δεν ήμουνα πέντε χρονών ο πατέρας με την μητέρα μου έφυγαν για ένα μεγάλο και μακρινό ταξίδι.
Αφήνοντας με μαζί με την αδερφή μου Πατρίζια μόνους με την γιαγιά Μέννα. και ένα πλήθος οικιακών βοηθών .
Στο τέλος της πρώτης ημέρας ένιωσα νοσταλγία για τους γονείς μου και πλησιάζοντας την γιαγιά μου την ρώτησα πότε θα γυρίσουν ! και πήρα την εξής απάντηση ,
σε δέκα ημέρες θεού θέλοντος !
Σάββατο 20 και Κυριακή 21 του Μαρτίου συναντηθήκαμε όλοι στο Corbeille της Γαλλίας για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα πόιντερ .
Εκεί ήταν και όλες οι άλλες ευρωπαϊκές ομάδες . Οι κριτές του αγώνα ήταν, πρόεδρος ο Goedlin μαζί με τους Debator, Ι Φουτρή την πρώτη ημέρα και Malnati, Menso την δεύτερη .
Μου αρέσει να τριγυρνάω ανάμεσα στις ομάδες που συμμετείχαν , να παρατηρώ όπως και να φωτογραφίζω την ένταση της στιγμής που υπάρχει λίγο προτού ξεκινήσει ο αγώνας . Τότε με πλησιάζει ένα κύριος έλληνας , ίσως ο ιδιοκτήτης κάποιου σκύλου της ελληνικής ομάδας , μου συστήνετε και μου λέει Θεού θέλοντος !!! Αυτή η έκφραση με ξαφνιάζει και για ένα μικρό διάστημα με αφήνει μπερδεμένο.
Ο αγώνας λοιπόν ξεκινά μέσα σε πολύ δυνατό αέρα και ψιλοβρόχι που άλλοτε ξεκινά και άλλοτε σταματά . Θαυμάζω έναν μεγάλο King γιο του Faunello που τον οδηγεί η Micaela Urlhardt και που στο τέλος της ημέρας τον βρίσκει 1 νικητή με εξαίρετος. Η Micaela είναι ευτυχισμένη και αυτό φαίνεται από τα δάκρια στα μάτια της, αλλά σαν αληθινή γερμανίδα γρήγορα καταχωνιάζει σε κάποιο μέρος της καρδιά της την συναισθηματική της φόρτιση !
Την δεύτερη ημέρα βλέπω τα σκυλιά της ομάδας μου να ανεβαίνουν , αλλά διάφορα γεγονότα και ατυχίες δεν αφήνουν περιθώρια για κάτι καλό .
Είναι τα τελευταία ζευγάρια και τρέχει ο Dario vom d. Postscwaige , που οδηγεί ο Θ Μαυρίδης . Οι έλληνες κλαίνε , κλαίει ο ιδιoκτήτης του , κλαίει ο Μαυρίδης , κλαίει ο Φουτρής όλοι από ευτυχία ! Μα δεν είναι μόνοι, ακόμη και οι ψυχροί Γάλλοι έχουν δακρύσει , όπως βέβαια και εμείς οι Ιταλοί , βλέπω τον Luciano Modesti με δάκρια στα μάτια και όλους τους άλλους . Μέσα σε αυτή την πραγματική χαρά ψάχνω με τα μάτια μου αυτόν τον έλληνα που είχε αφήσει τις ελπίδες του στο θεό αλλά δεν τον βρίσκω , είναι αδύνατον να έφυγε ! Μέσα μου γεννιέται μία μεγάλη αμφιβολία , αν αυτό το άτομο υπήρξε η ήταν μία φαντασία μου ? Στην απονομή οι νικητές ευτυχισμένοι , σε αντίθεση με εμάς που βλέπω μερικούς συναδέλφους μου να προβληματίζονται κλπ για τις επιλογές της Ιταλικής ομάδας και γι' αυτόν που τις έκανε . Τότε λέω αυτό το πρωτάθλημα τελείωσε ,ας προσπαθήσουμε για το επόμενο στην Ελβετία να φτιάξουμε μία καλύτερη ομάδα για να νικήσουμε και τελειώνω θεού θέλοντος !!!!!!
Του Filippo Rautis
|