H χρονιά τελειώνει- τελείωσε αυτό το Σ/Κ για μένα κυνηγώντας βελοδομάτες .
Γράφοντες αυτές τις λίγες ρίγες σήμερα Σάββατο βράδυ, σκέφτομαι ότι ήρθε η ώρα να κάνω ένα μικρό προσωπικό απολογισμό της κυνηγετικής περιόδου που διανύσαμε πάνω σ΄ αυτό το όμορφο θήραμα .
Φέτος ήταν μία διαφορετική χρονιά , καλοκαιρινή , εκτός μικρών εξαιρέσεων .
Ο ζεστός καιρός και η ανομβρία ήταν οι απόλυτοι ρυθμιστές στο κυνήγι της μπεκάτσας και φτάσαμε να κυνηγάμε Δεκέμβριο , Ιανουάριο ,Φεβρουάριο σχεδόν με κοντομάνικα !
Προσωπικά ξεκίνησα το κυνήγι της με την λήξη της περιόδου της πέρδικας .
Σήμερα όμως μετρώντας τα φασόλια …… διαπιστώνω με έκπληξη ότι το 1/4 των πουλιών τα έκανα τον Νοέμβριο κυνηγώντας πέρδικες !
Σε βιότοπους σε μεγάλο υψόμετρο κοντά στις Αλπικές ζώνες και στα όρια του δάσους από έλατα !
Εκεί συνάντησα πουλιά που ήταν σχεδόν ήμερα και έφευγαν στα καθαρά σαν ορτυκάκια .
Συνέχισα το κυνήγι της σε κλασσικούς μπεκατσότοπους με αποτελέσματα πενιχρά εκτός λίγων εξαιρέσεων όπως κάποιες καλές ημέρες του Νοέμβρη σε διαλύματα από τις πέρδικες .
Κατόπιν τον Δεκέμβριο βρήκα κάποια πουλιά σε πολύ πυκνά μέρη με αρκετά σηκώματα αλλά με πολύ μικρή κάρπωση λόγω του δύσκολου περιβάλλοντος , στα κλασσικά μέρη οι συναντήσεις πολύ λίγες ως μηδενικές .
Έτσι άλλαξα τροπάρι και άρχισα να κυνηγώ σε μέρη πιο δύσκολα και αφιερώνοντας χρόνο σε καινούργιους τόπους που αν μη τι άλλο δεν κυνηγιούνται πολύ , όπως και σε μέρη που με παρόμοιο καιρό είχα συναντήσει πουλιά .
Εδώ τα πράγματα καλυτέρευσαν αρκετά και δύο δορές έφτασα σε μονοήμερα κυνήγια μαζί με τον σύντροφο μου σε διψήφιο νούμερο .
Αυτές οι δύο φορές ήταν σίγουρα πουλιά υπό μετακίνηση μιας και είχαν καλή ως μεγάλη συγκέντρωση ατόμων .
Ίσως κάποια μαζική τοπική μετανάστευση για λόγους που στην πραγματικότητα μόνες αυτές ξέρουν , εμείς απλά μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε .
Φτάσαμε λοιπόν στο Ιανουάριο που η κατάσταση έγινε τραγική και οι συναντήσεις ήταν ελάχιστες και αυτές σε πουλιά παλιά , κυνηγημένα και έμπειρα σε μεθόδους διαφυγής, σε βιοτόπους που γνώριζαν καλά .
Πουλιά νευρικά που περπατούσαν πολύ και για να μπλοκαριστούν ήθελαν σκυλιά έμπειρα που δεν τα πίεζαν καθόλου .
Εδώ δυστυχώς για τους συναδέλφους που είχαν νεαρούς σκύλους το πρόβλημα ήταν μεγαλύτερο και έτσι οι συναντήσεις ήταν λίγες και η κάρπωση πολύ μικρή και η απογοήτευση ακόμα πιο μεγάλη , άρχισαν δε οι αμφιβολίες για τις ικανότητες του νεαρού μας τετράποδου συντρόφου !
Βέβαια σ΄ όλα υπήρχαν και οι εξαιρέσεις σε κάποιες περιοχές όπως η Ροδόπη , Αλεξανδρούπολή και τα Δωδεκάνησα που χάρη σε παγετούς στην Τουρκία και Ανατολική Ευρώπη , Βουλγαρία κλπ έβαλαν κάποια πολλά πουλιά μαζικά και έγιναν σε 3-6 ημέρες νούμερα χρονιάς , αλλά και σχεδόν όλη την περίοδο είχαν μπεκάτσες !
Εν αντιθέσει με την μπεκατσομάνα …… Ήπειρο που φέτος είχε μία από τις χειρότερες χρονιές της !
Αντιθέτως η Βοιωτία η Πελοπόννησος και η Αττική είχαν σταθερά κάποια πουλιά με αυξομειώσεις όμως στον αριθμό αυτών άρα και στις συναντήσεις.
Η κάρπωση βέβαια ήταν ανάλογη με τις ικανότητες του δίποδου και τετράποδου κυνηγού , δηλαδή αυτοί που έψαχναν και έλιωναν παπούτσια στο βουνό και είχαν και έμπειρα σκυλιά είχαν καλύτερα σίγουρα αποτελέσματα , περισσότερες συναντήσεις άρα και μεγαλύτερη κάρπωση !
Προσωπικά η Αττική πάλι με ξελάσπωσε αφού με 3-4 ώρες κυνήγι σήκωνα 1- 2 -4 -5 πουλιά και γινόταν το κέφι με ένα δύο στην τσάντα !
Και το βασικότερο δεν με έφαγαν οι δρόμοι και τα χιλιόμετρα .
Έτσι και αυτό το Σάββατο κυνήγησα σε κοντινό μπεκατσοτόπι επιστρόφιων και βρήκα δύο δασκάλες η μία μπήκε άμεσα στην τσάντα η άλλη την σήκωσα τρεις φορές , χάλασα 5 φυσίγγια και όμως έφυγε αλώβητη !
Κυνηγούσα με ένα έμπειρο σκυλί 6 χρονών και ένα νεαρό 7 μηνών .
Την πρώτη μου την πρόσφερε η Μήδεια στο πιάτο σε ένα πυκνό , το πουλί εμένα με ανέχτηκε μα μόλις έφτασε το νεαρό σκυλί με θόρυβο έφυγε αμέσως .
Το δεύτερο πουλί το φέρμαρε η μεγάλη , αλλά προσωπικά δεν το αντιλήφθηκα άμεσα μιας και έβγαζα φωτογραφίες, άκουσα τον θόρυβο του πετάγματος γύρισα αλλά ήδη ήταν σχεδόν εκτός βολής οπότε τα δύο 10αρια φυσίγγια πήγαν στον βρόντο !
Την δεύτερη φορά έφυγε 40 μέτρα από την μεγάλη σκύλα μόνη της και την Τρίτη ενώ η σκύλα την φέρμαρε και την ποντάρισε , αυτή είχε πάντα μία απόσταση από την Μήδεια 30-40 μέτρων !
Κάποια στιγμή επειδή ήταν ένα ψηλό πυκνό μπροστά μου και από την σκύλα που ποντάριζε , έκανα ένα ημικύκλιο για να βγω σε καθαρό που θα έλεγχα την πίσω μεριά του και όπως περπατούσα βιαστικά για να καλύψω το παραπάνω δρόμο λόγω του ημικυκλίου είδα το πουλί να έχει βγει από το πυκνό στο μονοπάτι και να πηγαίνει προς την ανηφόρα πάντα στο μονοπάτι , σχεδόν αμέσως με αντιλήφθηκε και πέταξε χαμηλά μέχρι που χάθηκε την κορυφή , την συνόδευσα με ένα φυσίγγι από απόσταση εξήντα μέτρων !
Δεν την ξαναβρήκα άλλη φορά παρότι έψαξα καλά τον τόπο .
Και στα δύο τα πουλιά η κουτάβα δεν κατάλαβε τίποτε παρά την πρώτη όταν σηκώθηκε και την τουφέκισα , πήγαινε μετά στην ζεστή θέση και φερμάριζε !
Αυτό το λέω για τους συναδέλφους, ειδικά τους νέους με νεαρά σκυλιά που φέτος από τα μηνύματα τους καταλαβαίνω ότι έχουν απογοητευθεί και έχουν αρχίσει αμφιβάλουν για τους τετράποδους συντρόφους τους !.
Απλά δώστε τους χρόνο και κυνήγι !
Αύριο θα κάνω άλλη μία μικρή προσπάθεια και κατόπιν τα όπλα θα καθαριστούν και θα μπουν στις θήκες τους περιμένοντας θεού θέλοντας να τα ξαναβγάλω την καινούργια χρονιά .
Αντίο λοιπόν βελουδομάτες , καλό ταξίδι , η τύχη και ο καιρός φέτος ήταν μαζί σας .
Καλή επιστροφή στην μακρινή γενέτειρα σας , ελπίζω να έχετε μία καλή αναπαραγωγή καιρού και τύχης θέλοντας και να μας ξαναέρθετε περισσότερες αυτήν την φορά σε ένα κανονικό από απόψεως κλίματος χειμώνα !
Αν και το ζητούμενο δεν είναι η παραπάνω κάρπωση αυτό είναι το τελευταίο, αλλά όλο το πακέτο δηλαδή το ίδιο το κυνήγι και τα πολλά συναισθήματα και συγκινήσεις που μας δίνει , το ταξίδι και το περπάτημα τον χειμώνα στα πανέμορφα δάση της πατρίδας μας , η συντροφικότητα , η μοναξιά αλλά και τόσα άλλα που απλόχερα μας προσφέρει η μητέρα Φύση !
Ας την σεβόμαστε και ας την προστατεύουμε λοιπόν είναι καθήκον μας !
ΕΠΑΝΩ
© Giorgio Peppas
Initial
Back
