Ο φετινός καιρός σχεδόν καλοκαιρινός στα μέσα του Γενάρη έχει φέρει τα πάνω κάτω στα θηράματα , στα κυνηγετικά δρώμενα και κατ' επέκταση και σ΄ εμάς τους ίδιους !
Ιδιαίτερα δε στους μπεκατσοκυνηγούς και στους κυνηγούς παρυδάτιων με σκυλιά φέρμας !
Έρχεται η μέρα της εξόδου και αισθανόμαστε στο κυνηγότοπο θερμοκρασίες είκοσι βαθμών κελσίου και βάλε !
Κυνηγάμε πια τις μακρομύτες σε απόλυτα σφικτά μέρη η ψηλά στα έλατα που λογικά έπρεπε να υπάρχει χιόνι και παγετός αυτή την εποχή !
Τα ίδια και στο βάλτο, μπεκατσίνια υπάρχουν αλλά λόγω καλοκαιρίας και ηλιοφάνειας λίγα παίρνονται με φέρμα , τα περισσότερα σηκώνονται 60-100 μέτρα από τα σκυλιά .
Εντάξει μπορείς να κάνεις παγάνα αλλά δεν αξίζει για μένα προσωπικά όσο το κυνήγι τους με σκυλί φέρμας !
Τέλος πάντων , σχεδόν όλα έχουν τρελαθεί , ανθίζουν οι κερασιές και διάφορα λουλούδια , δέντρα , οι αγρότες ετοιμάζουν τα χωράφια τους , τα αρσενικά κοτσύφια κελαηδάνε σαν να θέλουν να ζευγαρώσουν και γενικώς υπάρχει ένας οργασμός στην φύση ιδιαίτερος και μη συμβατός με την εποχή που έχουμε, και μία περίεργη νηνεμία όπως πριν το ξέσπασμα μίας μεγάλης καταιγίδας !
Μέσα σε όλα αυτά έχει προκύψει το εξής ευχάριστο για εμάς τους κυνηγούς με σκυλιά δείκτες !
Επανεμφάνιση των μικρών χαμοπερδικών , κοινώς τα ορτυκάκια, τα οποία παρακαλώ είναι ντοπιάρικα πια , σε καλούς αριθμούς και πάρα πολύ καλοταϊσμένα και δεκτικά σε αρκετό βαθμό !
Αυτό οφείλεται στις καλές καιρικές συνθήκες που τα διευκολύνουν πολύ στην αναζήτηση της τροφής τους , μιας και οι καλλιέργειες είναι σε περίοδο ανάπαυσις σύμφωνα με την εποχή .
Προσωπικά το ανακάλυψα τυχαία , κυνηγώντας μπεκατσίνια και κάποιες μπεκάτσες ξεχασμένες γύρω γύρω από τους κάμπους .
Σήκωνα αρκετά από αυτά και μάλιστα με ωραίες φέρμες από νεαρούς άπειρους τετράποδους συνκυνηγούς μου μιας και είναι και σχετικά ήμερα .
Το μικρό αυτό εδάφιο πουλάκι είναι από τα πλέον αγαπημένα θηράματα του Έλληνα κυνηγού και μαζί με το τρυγόνι σηματοδοτούν την έναρξη του κυνηγιού στη χώρα μας ,αλλά να που και μέσα στο Γενάρη έρχονται πάλι στην επιφάνεια χαρίζοντας όμορφες κυνηγετικές στιγμές !
Αυτά λοιπόν τα μικρά πλάσματα
κατά τις μεσημβρινές ώρες και γενικότερα τις ζεστές ημέρες καταναλώνουν ιδιαίτερα πολύ χρόνο για να κάνουν αμμόλουτρα να λιάζονται και κατά διαστήματα να κοιμούνται.
Μόλις αισθανθούν κίνδυνο στέκονται ακίνητα χαμηλώνουν το σώμα τους προς το έδαφος, το πτέρωμά τους κολλάει στο σώμα, μαζεύουν ακόμα περισσότερο το λαιμό τους, το κεφάλι κινείται ανήσυχο προς όλες τις κατευθύνσεις.
Όταν πάλι εποπτεύουν τη γύρω περιοχή ή όταν καλούν στέκουν όρθια σχεδόν στις άκρες των δαχτύλων τους με τεντωμένα πόδια και τον λαιμό. Περπατούν ανάλαφρα αλλά μπορούν να τρέξουν με καταπληκτικά μεγάλη ταχύτητα και ευελιξία στη πυκνή βλάστηση.
Με τη βοήθεια των φτερών τους μπορούν να κάνουν μεγάλα κατακόρυφα άλματα και κατόπιν να ξεχυθούν σε μία γρήγορη πτήση σχεδόν παράλληλη με το έδαφος .
Σαν ημερόβια πουλιά που είναι τα ορτύκια, εκδηλώνουν την δραστηριότητά τους για την ανεύρεση της τροφής και όπως προανέφερα την περιποίηση του πτερώματός τους και για τις σεξουαλικές τους σχέσεις, αποκλειστικά την ημέρα.
Επίσης, κατά τις μεσημβρινές και γενικότερα της ζεστές ώρες της ημέρας, καταναλώνουν ιδιαίτερα πολύ χρόνο για να «χωματίζονται» όπως προ είπα (κάνουν το αμμόλουτρό τους δηλαδή ), να λιάζονται και κατά διαστήματα να κοιμούνται. Καλούν όμως περισσότερο μετά τη δύση του ηλίου και από το χάραμα μέχρι την ανατολή.
Όταν ο καιρός είναι καλός και δεν φυσάει καλούν και τη νύχτα, με μια ίσως διακοπή απ' τις 8 ή 9 μέχρι τις 10 ή 10:30 μ.μ. και συνεχίζουν μέχρι το πρωί.
Την ημέρα, με δυνατό φως, καλούν λιγότερο και τις ζεστές ώρες σχεδόν ποτέ. Με δροσερό καιρό και συννεφιά τα ορτύκια καλούν αρκετά συχνά, το ίδιο και πριν ή μετά την βροχή. Επίσης, διαπληκτισμοί μεταξύ αρσενικών, κ.λ.π. γίνονται μόνο την ημέρα. Το μεταναστευτικό τους ταξίδι, εκτός ελαχίστων τοπικών εξαιρέσεων γίνεται μόνο τη νύχτα. Ίσως επειδή τη νύχτα οι συνθήκες πτήσης είναι καλύτερες και μηδαμινοί οι κίνδυνοι απ' τα αρπακτικά.
Χαρακτηριστικό είναι ότι τα αιχμάλωτα ορτύκια κατά την διάρκεια των μεταναστευτικών περιόδων (άνοιξη, φθινόπωρο) δείχνουν ορισμένες νύχτες μια ιδιαίτερα έντονη ανησυχία, και το επόμενο πρωί τα πουλιά φαίνονται τόσο εξαντλημένα, σαν να είχαν ταξιδέψει πραγματικά.
Οι κινήσεις των ορτυκιών, γενικά είναι χαρακτηριστικές των ατόμων, που επιδιώκουν να ζουν και να κινούνται μέσα σε κάποια κάλυψη, που τους προσφέρει η πυκνότερη βλάστηση.
Περπατούν συνήθως με κυρτωμένη τη ράχη, τραβηγμένο λίγο προς τα μέσα το λαιμό και παράλληλα με τη γη το κεφάλι (στάση, τρυπωτή, κρυφή), κατεβασμένη την ουρά και το περισσότερο απ' το μισό της κνήμης των χαρακτηριστικά λυγισμένων τους ποδιών.
Τα ντόπια ορτύκια όταν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο ενώ βόσκουν σε ένα χωράφι κατευθύνονται προς τις άκρες του χωραφιού (σύνορα) όπου συνήθως η βλάστηση είναι πυκνότερη και τους παρέχει ασφαλέστερη κάλυψη ή για να περάσουν σε παρακείμενες καλλιέργειες που είναι πυκνότερες.
Είναι λοιπόν συνετό να επιδιώκουμε το ψάξιμο περιμετρικά του χωραφιού (σύνορα), ώστε να προλαβαίνουμε την είσοδο των πουλιών στις γειτονικές πυκνότερες καλλιέργειες, όπου δυσκολεύεται το έργο μας.
Επίσης βοηθά πολύ στην φέρμα του τετράποδου συντρόφου μας να τρέξουμε και να αποκόψουμε την διαφυγή του πουλιού που τρέχει απίστευτα γρήγορα και να βοηθήσουμε το σκυλί ειδικά αν είναι νεαρό .
Έτσι αφού καταφέρουμε να το αποκλείσουμε προτού διαφύγει στο διπλανό πυκνό ,
'έχουμε μία θεαματική φέρμα , μερικές φορές δε πρέπει σχεδόν να το πατήσουμε για να το αναγκάσουμε να πετάξει !
Τότε πολλές φορές μας περιμένει μία όμορφη έκπληξη , τυχαίνει να ξεπετάγονται πολλά ή όλα μαζί από τις άκρες του χωραφιού .
Αυτό μου συνέβη προσωπικά αλλά και στο αδερφό μου, δηλαδή από την άκρη του χωραφιού σε κάποιο πυκνάκι να σηκωθούν 2-4 ορτυκάκια μαζί η με μικρή διαφορά κάτω από την πίεση την δικιά μας και όχι των σκυλιών που με αυτές τις συνθήκες τα εντοπίζουν πια πολύ εύκολα και μερικές φορές από μακριά.
Βλέπετε πια σχεδόν δεν υπάρχουν μεγάλα και πυκνά τριφύλλια η καλαμποκιές η μπαμπακιές .
Μια άλλη τεχνική, που αποδίδει αρκετές φορές, έχει να κάνει με τον τρόπο που προχωράμε και ψάχνουμε. Επειδή πολλά πουλιά λουφάζουν στο πέρασμά μας η διακοπή του βαδίσματός μας και η ακινησία μας για ελάχιστα δευτερόλεπτα τους προκαλεί πιθανόν το αίσθημα της ανασφάλειας με αποτέλεσμα να ξεσηκώνονται τρομαγμένα και να κάνουν γνωστή την παρουσία τους.
Ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε το καλοκαίρι στο κυνήγι των ντόπιων ορτυκιών είναι η δυσκολία της ανεύρεσης των θηρευθέντων και κυρίως των τραυματισμένων από τα σκυλιά μας. Το είδος των καλλιεργειών, η χρήση φυτοφαρμάκων, η συνύπαρξη δυνατών οσμών, η έντονη εξάτμιση και οι υψηλές θερμοκρασίες συντελούν στην μείωση της αποτελεσματικότητας της ανεύρεσης του θηράματος από τα κυνηγόσκυλα.
Αυτά τώρα τον Γενάρη δεν ισχύουν σε μεγάλο βαθμό όπως προανέφερα λόγω της αλλαγής που υφίστανται οι βιότοποι από την χρήση εκ μέρους του ανθρώπου !
Οι συνθήκες περιβάλλοντος λοιπόν είναι ιδανικές, για όλους τους κυνηγούς δίποδα και τετράποδα , ειδικά δε όταν η κολλιτσίδα και κάποια παρόμοια φυτά που το καλοκαίρι καταταλαιπωρούν τα τριχωτά σκυλιά μας τώρα υπάρχουν σε πολύ μικρούς αριθμούς και σχεδόν ξεραμένα και ανενεργά .
Στις περισσότερες πεδινές καλλιεργήσιμες περιοχές της χώρας μας έχουν γίνει αρδευτικά δίκτυα (κανάλια, διώρυγες κ.λ.π), με αποτέλεσμα να περιορίζουν την κίνηση των ανθρώπων και τις περισσότερες φορές είμαστε αναγκασμένοι να διανύουμε μεγάλες αποστάσεις χωρίς να κυνηγάμε στην ουσία, μέχρι να φθάσουμε σε αγροτεμάχια που ενδείκνυνται για το κυνήγι.
Γι αυτό πριν από κάθε κυνηγετική έξοδό μας, καλό είναι να προηγείται αναγνωριστική επίσκεψη της περιοχής που επιθυμούμε να κυνηγήσουμε, ώστε να γνωρίζουμε από πριν τις κινήσεις μας.
Το παραπάνω πρέπει να γίνεται οπωσδήποτε έτσι χαρτογραφούμε την περιοχή και αναλόγως κυνηγούμε !
Επίσης κάτι πολύ βασικό είναι ότι έχουμε να κάνουμε όπως προανέφερα με ντοπιάρικα ορτύκια πια , όταν κάποιο μέρος το έχουμε κυνηγήσει 2-3 φορές και έχουμε σηκώσει και πάρει κάποια πουλιά , ξέρουμε πια τι υπάρχει εκεί και εφόσον έχουν γλυτώσει κάποια καλό είναι τα αφήσουμε στην ησυχία τους και στην τύχη τους και να πάμε παραπέρα !
Το βασικό σε όλο αυτό είναι ότι ' όσο δεν έχουμε αλλαγές μεγάλες καιρικών συνθηκών δεν έχουμε και νεοφερμένα πουλιά στους βιοτόπους που κυνηγάμε γι΄ αυτό καλό θα είναι η αλλαγή περιοχής και ακόμη καλύτερα μετά από κάποιες φορές και νομού !
ΕΠΑΝΩ
© Giorgio Peppas
Initial
Back
