Η μπεκατσοχρονιά φαίνεται καλή , πολύ καλή σε κάποια μέρη λιγότερο σε άλλα , πάντως θα είναι η χρονιά πάλι της πατρίδα μας και ιδιαίτερα κέντρου και νότου , νησιών !
Έχουν μπει αρκετά πουλιά και παρατηρούνται και μαζικές ομαδικές μεταναστεύσεις τοπικές και όχι μόνο .
Μπορεί σε 1-2 ημέρες να βρεις μαζεμένες 40-50 μπεκάτσες και την επόμενη όλη την μέρα ψάχνεις για να σηκώσεις μία .
Η συμπεριφορά τους από πολύ ήμερη έως πολύ άγρια, ανάλογα με τις συνθήκες καιρικές , βιοτόπου ,πίεσης κυνηγετικής και εμπειριών πουλιών .
Ο καλός καιρός των τελευταίων ημερών έχει δυσκολέψει τα πράγματα πολύ και ο πολύ κόσμος ακόμη περισσότερο .
Υπάρχουν κάποια πουλιά , τα οποία όμως από το πολύ κυνήγι και τον καλό καιρό είναι φαντάσματα πραγματικά και πάντα μπροστά από εμένα και μερικές και από τα σκυλιά .
Τον άνθρωπο δεν το δέχονται με τίποτε πραγματικά και ούτε κάνουν λάθη στην διαφυγή τους .
Κυνήγησα λοιπόν Παρασκευή απόγευμα και Σάββατο το ίδιο μέρος και τα ίδια πουλιά από πείσμα .
Την Παρασκευή έβγαλα 4 πουλιά και μερικές και σε διπλοσήκωμα, δεν πήρα καμιά κυνήγησα με μπίπερ μόνο στην φέρμα και έρευνα κουδουνάκι .
Με το πού χτυπούσε το μπίπερ έτρεχα για να πάω γρήγορα τίποτε τα πουλιά έφευγαν πάντα πρωτού εγώ πλησιάσω, τρεις φορές άκουσα το φτερούγισμα και 2 φορές τις είδα στον φόντο, μερικές δε έφευγαν μόλις πλησίαζαν τα σκυλιά όπως οι δύο που είδα .
Ξανά και ξανά το ίδιο, τελικά κουλούρι, αφού με έπιασε η νύκτα από το πολύ πείσμα να πάρω μία !
Σάββατο ,ημέρα τέλεια βροχή ελαφριά , κρύο και πού και πού ομίχλη , σήμερα λέω θα σας αφαλοκόψω δεν θα μου γλυτώσετε με τίποτε κερατένιες !!!!!
Έτσι πηγαίνοντας στον μπεκατσότοπο βλέπω αρκετούς συναδέλφους στον δρόμο και κανά δύο γνωστούς .
Δυστυχώς με πληροφορούν ότι έχουν αρχίσει και εδώ τοπικιστικά , σκασμένα λάστιχα, μέχρι και πέτρες πάνω στα μπαμπρίζ τι να πω τώρα , κρίμα γιατί οι εκεί κάτοικοι φημίζονται για την περηφάνια τους , την ντομπροσύνη τους και την λεβεντιά τους !
Πηγαίνοντας όμως για το μέρος περνάω από κάτι βαλτόνερα και βλέπω μερικά μπεκατσίνια να παίζουν , αλλαγή και κυνήγι περίπου δύο ωρών με πολύ όμορφες φωτογραφίες !
Στον μπεκατσότοπο βρήσκομαι σχεδόν μετά από τρείς ώρες .
Λέω δεν θα βάλω μπίπερ αλλά μόνο κουδουνάκι μπας και στην φέρμα δεχτούν καλύτερα στην ησυχία και τις πλησιάσω , ξεκινάω με τα πιο γρήγορα σκυλιά και μετά από 2 ώρες και μερικές φέρμες χωρίς αποτέλεσμα γυρνάω στο αμάξι !
Τα πουλιά ήταν εκεί δεν τα είδα αλλά το ένιωθα και από την συμπεριφορά των σκυλιών και τις διάφορες ενδείξεις , κουτσουλιών κλπ
Τελικά λέω θα πάρω μόνο τον μικρό και χωρίς τίποτε , ούτε κουδούνι , ούτε μπίπερ και θα προσπαθήσω να τον καλύψω όπως μπορώ μια και το μέρος είναι και σκοτεινό και πυκνό !!
Η διαφορά φάνηκε σχεδόν αμέσως σε μισή ώρα ψάξιμο , μετά από κάποια ενδείξεις παρουσίας , ψευτοφέρμες σπάσιμο , ψάξιμο έντονο και κατόπιν άνοιγμα και ψάξιμο , έρχεται και η πρώτη επιτυχία ως εξής !
Περπατώντας με τις αισθήσεις μου στο κόκκινο παρακολουθώντας το σκυλί στην διαδρομή του , αντιλαμβάνομαι κάποια στιγμή ότι δεν φάνηκε εδώ και μερικά λεπτά ούτε τον ακούω πουθενά , σφυρίζω τίποτε ξανά τίποτε !
Φεύγω σφαίρα και πάω προς το μέρος που τον είδα τελευταία φορά και αρχίζω ένα ψάξιμο γρήγορο αλλά σχεδόν βουβό , εκτός από ένα δύο σφυρίγματα μπάς και ακούσει και εμφανιστεί !
Εδώ παιδιά τα πράγματα σκούρα , φαίνεται και η χρησιμότητα των ανοικτών χρωμάτων των σκύλων μέσα στο δάσος , βάδην γρήγορο ,άντε δεξιά , άντε αριστερά τίποτε , φτάνοντας σε ένα ανάχωμα θεωρώντας ότι αποκλείεται να πέρασε απέναντι χωρίς πρώτα να έρθει σε μένα ξανά πίσω και πιο πλάι, άνοιγμα στα δεξιά αριστερά !
Τότε φτάνοντας στην αριστερή άκρη του Πευκοτού επιτέλους το βλέπω σε φέρμα σε ένα καθαρό ανάμεσα στα πεύκα, αυτό κράτησε περίπου 10 λεπτά !
Πλησιάζω στήνομαι και περιμένω να επανέλθει λίγο η αναπνοή μου από το τρέξιμο και την αγωνία , φέρμα ακλόνητη , πουλί κλειδωμένο πλήρως , τόσο όσο να τραβήξω τουλάχιστον 5-6 φωτογραφίες με τον ζοομ !
Κατόπιν παίρνω θέση και κάνω μερικά βήματα προς το σκύλο η αντίδραση άμεση , ο χαρακτηριστικός θόρυβος της απογείωσης μία τουφεκιά και το πουλί στο στόμα του Όλυμπου .
Ένα μέτριο πουλί σε μέγεθος σκούρου χρώματος νεαρής ηλικίας .
Το κυνήγι συνεχίστηκε έτσι με τον ίδιο τρόπο με πολύ τρέξιμο από εμένα , εκτός από την τελευταία ώρα που είχε πια αρχίσει να σκοτεινιάζει όπου έβαλα πάλι κουδουνάκι μέχρι να γυρίσουμε στο αυτοκίνητο .
Τελικό αποτέλεσμα 4 πουλιά στο χέρι , συναντήσεις με επτά διαφορετικά πουλιά .
Κάποια διπλό-σηκώματα που δεν τουφεκίστηκαν για να φωτογραφηθούν φέρμες και πουλιά .
Κατάληξη και προσωπικό συμπέρασμα .
Μέχρι προ λίγες ημέρες θεωρούσα ότι είχα να κάνω με σχεδόν ήμερα πουλιά εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων , από την στιγμή όμως που κυνήγησα τόπο πολύ-κυνηγημένο με ηλιοφάνεια και όχι μόνο και ίσως πουλιά συνηθισμένα σε αυτόν βιότοπο , τα πράγματα άλλαξαν πολύ υπέρ των πουλιών .
Τα πουλιά θεωρώ ότι έχουν μάθει το κουδουνάκι , δεν το συζητώ για το μπίπερ στην έρευνα , αλλά και στην φέρμα και έχουν αναπτύξει μηχανισμούς και συμπεριφορές αντίδρασης .
Πιστεύω ότι οι προηγούμενες εμπειρίες τους από σηκώματα τους και ίσως τουφεκιές, τις έχουν κάνει πολύ ύποπτες και νευρικές αλλά και δασκάλες στην διαφυγή ,τις περισσότερες .
Αντιδρούν έμμεσα και παρότι τα σκυλιά δεν τις πίεζαν κοιτούν πάντα να διαφύγουν πολύ μπροστά από τον άνθρωπο και τους θορύβους του και μερικές φορές και από τα ίδια τα σκυλιά με τα κουδουνάκια τους !!
Λύσεις προτεινόμενες για τέτοιες περιπτώσεις , αυτή που εφάρμοσα εγώ η κυνήγι με 1-2 σκύλους 2-3 κυνηγών απλωμένων και τουφεκισμός μπεκατσών που τυχόν θα περάσουν κοντά τους κάτι που εμένα δεν με ελκύει καθόλου, μα καθόλου !!
Προσωπικές παρατηρήσεις και προσωπικά σχόλια μόνο για συγκεκριμένες τέτοιες περιπτώσεις .
Initial
Back
