Παραλία Χάρακα , ψιλή άμμος, καθαρά νερά, μεγάλη άπλα και σχετική ησυχία... τόσο που θα χρειαστεί να πάρετε μαζί σας τα απαραίτητα της εκεί διαβίωσης: Ομπρέλα, νερό και κάποιο σνακ αφού δεν υπάρχουν ούτε καντίνες, ούτε ταβέρνες. Θα τη βρείτε κατευθυνόμενοι προς Σούνιο (5 χιλιόμετρα πριν), απέναντι από τη νησίδα του Πατρόκλου, ή Γαϊδουρονήσι, σε απόσταση 58 περίπου χιλιόμετρα Νοτιοανατολικά από το κέντρο της Αθήνας.
Αυτά θα σας έλεγα πριν 2-3 χρόνια τώρα πια υπάρχουν δύο οργανωμένες καντίνες με όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ , ομπρέλες , ξαπλώστρες , μπαρ με όλα τα καλούδια , μουσική και ότι άλλο επιθυμεί ο σύγχρονος αστός στην παραλία του σήμερα ...
Ολο αυτό το σκηνικό είναι από την μεριά της θάλασσας , από την άλλη μεριά είναι το βουνό Χάρακας και ο ομώνυμος οικισμός που διαχωρίζονται καθαρά από την παραλιακή οδό που οδηγεί στο Σούνιο ...
Χάρακας ένα βουνό μαγικό για μένα που με γεμίζει από συναισθήματα , χαράς αλλά και απογοήτευσης , όπως από όμορφες εικόνες ανατολής με φόντο το Αιγαίο και μυρουδιές από σκίνο και θυμάρι και βέβαια κυνηγίου ...
Και όλα αυτά προς αναζήτηση μέρα με την μέρα ανάλογα τον διαθέσιμο χρόνο της μικρής χαμοπέρδικας στο μεγάλο τα ξίδι της προς την Αφρικανική Ήπειρο
.
Ο χάρακας λοιπόν είναι το τελευταίο κομμάτι γή της Αττικής που “πατάει το ορτύκι “ προτού μπει στο μεγάλο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου , εκεί πια υπάρχει μόνο το υγρό στοιχείο με εξαίρεση κάποια νησιά που τα χρησιμοποιεί ανάλογα τις καιρικές συνθήκες σαν σταθμό ξεκούρασης η διαφυγής από μία καταιγίδα ...
Το ταπεινό λοιπόν ορτυκάκι και η προσμονή της αφίξεως του στην Αττική και ειδικά στην Ανατολική ακτογραμμή είναι για μένα που μένω και σχετικά κοντά το καλύτερο είδος προσωπικής προπόνησης αλλα και τους τετράποδους συνκυνηγούς μου ...
Από περίπου τις πέντε Σεπτέμβρη μέχρι το τέλος του , σχεδόν 3-4 φορές την εβδομάδα η αυγή με βρίσκει να πίνω τον καφέ μου στους πρόποδες του Χάρακα η κάπου εκεί γύρω ...
Μαζί με μένα το ίδιο κάνουν και πολλοί άλλοι συνάδελφοι , με κάποιους σιγά σιγά σπάει ο πάγος και γνωρίζεσαι αφού είστε δίπλα δίπλα πολλά πρωινά και μοιράζεσαι τις ίδιες χαρές αλλά και τις ίδιες απογοητεύσεις...
Μετά την πυρκαγιά της 16ης Ιουνίου 2012, υπέστησαν σοβαρές αλλοιώσεις βιότοποι όλων των ειδών της άγριας ζωής στην ευρύτερη περιοχή της Λαυρεωτικής και ιδίως της Παλαιάς Φώκαιας, του Αγίου Κωνσταντίνου και των Λεγραινών και φυσικά η περιοχή του Χάρακα .
Ετσι, το Δασαρχείο Λαυρίου εξέδωσε τη
σχετική απαγορευτική απόφαση Σύμφωνα με την απόφαση, απαγορεύεται η θήρα όλων των θηραμάτων για τρία χρόνια, μέχρι και την 20ή Ιουλίου 2015, σε ολόκληρη την καμένη έκταση και τα περιφερειακά της μη καμένα τμήματα.
Η συνολική έκταση που τίθεται υπό καθεστώς απαγόρευσης καλύπτει 45.581 στρέμματα στην ευρύτερη περιοχή .
Για όσους δεν θυμούνται, η φωτιά ξεκίνησε από σπίθες που προκλήθηκαν από συσκευή ηλεκτροκόλλησης, την οποία κάποιοι ασυνείδητοι έθεσαν σε λειτουργία εν όσω έπνεαν άνεμοι έντασης μποφόρ. Παρ' όλη την καταστροφή που προκάλεσαν, οι υπαίτιοι γλίτωσαν με φυλάκιση τριών ετών με αναστολή. Η ζημιά που προκάλεσαν όμως στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής θα διαρκέσει πολύ περισσότερα χρόνια και φυσικά σε καμία περίπτωση, δυστυχώς, δεν δέχεται
αναστολή.
Ετσι μετά από δύο χρόνια απαγόρευσης ,σήμερα κατόπιν βέβαια των κατάλληλων ενεργειών της ΔΚΟΣΕ και των Κυνηγετικών Συλλόγων της περιοχής έρχονται τα παρακάτω καλά νέα να ανατρέψουν την όλη κατάσταση ...
Μια νέα ευχάριστη είδηση αναμένεται να ανακοινωθεί σήμερα, καθώς όλα δείχνουν ότι ο γενικός γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, Εμμανουήλ Αγγελάκας, θα υπογράψει την άρση απαγόρευσης κυνηγίου λόγω πυρκαγιάς σε 34.000 από τα 40.000 στέμματα της Λαυρεωτικής γης.
Η απόφαση είναι σημαντικότερη και από τις τρεις (3) ΖΕΠ που δόθηκαν στο κυνήγι με τη νέα ρυθμιστική, καθώς ο Χάρακας και όλη η Λαυρεωτική γενικότερα αποτελούν τον τελευταίο παραδοσιακό κυνηγότοπο της Αττικής για εκατοντάδες κυνηγούς της πρωτεύουσας, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι μεγάλοι σε ηλικία.
Η περιοχή αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ακραίους σταθμούς των τρυγονιών, αλλά και των ορτυκιών που μεταναστεύουν από την Κεντρική κυρίως Ευρώπη.
Πολλές φορές οι ημερομηνίες μετανάστευσης των δύο αυτών ειδών συμπίπτουν. Αλλωστε, είναι πολλοί οι κυνηγοί που προτιμούν να περάσουν τα πρωινά τους στον Χάρακα, παρά τις φήμες για πολυκοσμία, τραυματισμούς, κακές συμπεριφορές και τόσα ακόμη αρνητικά.
Και είναι παρήγορο αυτό, γιατί ο τόπος αυτός είναι πράγματι μαγικός και έχει να προσφέρει πολλά ακόμη στους κυνηγούς της Αττικής.
Μεράκι ή σαράκι, το πρωινό πέρασμα από τους λόφους της Λαυρεωτικής είναι πλέον θέμα κουλτούρας για ολόκληρες οικογένειες. Αργότερα, στην Ανάβυσσο στα καφενεία διηγούνται ιστορίες για περάσματα αλλά και για σκυλιά που δεν μπορούν να ξεχαστούν.
Εχει πολλές τέτοιες ιστορίες να διηγηθεί ο Χάρακας, τα Λεγρενά αλλά και η Λαυρεωτική ολόγυρα. Ιστορίες για καρτέρια από παππού σε εγγονό, για οικογένειες, αδέρφια, ξαδέρφια, που δεν πήγαιναν στη δουλειά το πρωί αν δεν πέρναγαν από τα καρτέρια.
Ολες οι φυλές των κυνηγών συγκεντρωμένες σ' έναν τόπο που τον ξέρουν καλύτερα και από το σπίτι τους. Νέοι, μεσήλικες και γεροντότεροι αγωνιούν στα καρτέρια για τα τρυγόνια που δεν έρχονται, «διαβάζοντας» τον καιρό μέρες πριν, μπας και «σπρώξει» προς τα εδώ τα ορτύκια...
Από την Καλλιθέα, το Π. Φάληρο, τον Κορυδαλλό, την Κερατέα, τον Χολαργό, το Περιστέρι και βέβαια το Κορωπί, οι ορτυκοκυνηγοί θα συναντηθούν ξανά στον μικρό Χάρακα.
Τέλος, ας ελπίσουμε ότι η απουσία των κυνηγών από τα καρτέρια δεν αποθράσυνε κατά τη διετή απαγόρευση τους εργολάβους που κατατρώνε τα βουνά της περιοχής. Πολλοί κυνηγοί έχουν εμπλακεί σε αντιπαραθέσεις με συνεργεία που εκχέρσωναν τα καρτέρια τους.
Δεν έχει όριο η «εισβολή» αυθαιρέτων στον Χάρακα και στα Λεγρενά. Οικόπεδα ξεφυτρώνουν κάθε μήνα, χωράφια εκχερσώνονται, μπαίνουν συρματοπλέγματα και οι κυνηγότοποι γεμίζουν αυθαίρετα.
Τα συμφέροντα είναι μεγάλα και τα αυθαίρετα ξεφυτρώνουν παντού, ακόμη και σε ρέματα.
Είναι άγνωστο πώς ή ποιος θα σταματήσει αυτή την ασυδοσία, αλλά ο χαρακτηρισμός της περιοχής ως Εθνικού Δρυμού δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα.
Για μένα πιστεύω και για πολλούς άλλους συναδέλφους που θεωρούν τον Χάρακα και την γύρω περιοχή Μέκκα των κυνηγών της Αττικής η χαρά είναι μεγάλη .
Κάθε χρόνο, πέρα από τη μιζέρια που μας βολοδέρνει εδώ και καιρό σχεδόν ακατάπαυστα αλλά και τις δυσκολίες οι οποίες ξεπηδούν αναπάντεχα ολόγυρά μας, ο σχεδιασμός για μερικές κυνηγετικές εξορμήσεις αποτελεί μια εθιμοτυπική ιεροτελεστία.
Για τους περισσότερους αυτή η προετοιμασία είναι το αλατοπίπερο της καθημερινότητάς τους και ο Χάρακας είναι από τις βασικές αρχικές κυνηγετικές εξορμήσεις .
Έτσι φέτος έστω και λίγο αργούτσικα αφού το ξεκίνησα μετά τις 10 Σεπτέμβρη και σχεδόν καθημερινά ήμουν ευτυχισμένος περιπατητής των κορυφών του και των πλαγιών του ..
Μου είχε λήψη πραγματικά αυτό το βουνό και στα δύο χρόνια της απαγόρευσης του ποτέ δεν τον πάτησα, δεν μου έκανε καρδιά με τίποτε ...
Αυτά τα δύο χρόνια μετά την μεγάλη φωτιά όμως ήταν αρκετά στην Φύση για να βρει το δρόμο της και να ξαναφέρει την κατάσταση στα μέτρα της ...
Είναι πολύ περίεργη αυτή η σχέση μεταξύ του θηρευτή και της κυνηγετικής δράσης. Μοιάζει μ' ένα ιδιόμορφο «ομφάλιο λώρο» που τον συνδέει με τη μητέρα-τροφό του, τη φύση, στη μήτρα της οποίας υπάρχει, ζει, αναπνέει κι αναπτύσσεται.
Η μητέρα Φύση τον μαθαίνει πώς να την ανακαλύπτει, να την αγαπά αλλά και να τη σέβεται διδάσκοντας τον στα εύκολα μα και στα πολύ δύσκολα μονοπάτια της απέραντης αγκαλιά της..
Τα συναισθήματα πολλά όπως και οι εμπειρίες, η Φύση ξέρει να “φροντίζει” αυτούς που την βιώνουν ...
Η πρώτη φορά λοιπόν ήταν και η πιο χαρούμενη και αφού μάλιστα είχε και λίγα ορτυκάκια ώστε να γίνει το κέφι και να καπνίσουν λίγο και οι κάννες , τότε το χαμόγελο σας το εγγυώμαι παραμένει για πολλές ώρες χαραγμένο στο πρόσωπο σας αλλα πολύ περισσότερο στην ψυχή σας…
Καλός σε βρήκα λοιπόν Χάρακα εύχομαι η τύχη και ο θεός να μου επιτρέπουν για αρκετό διάστημα ακόμη να ζω όμορφες κυνηγετικές εμπειρίες στην αγκαλιάς σου αλλά περισσότερο εύχομαι εσύ να κρατήσεις αυτή την άγρια ομορφιά σου και να αγναντεύεις ''αμόλυντος¨ το Αιγαίο αν είναι δυνατό για πάντα ..
Καλή σου μέρα Χάρακα, σήμερα ξημερώνει άλλη μία υπέροχη ημέρα και αυτή θα την ζήσουμε μαζί …
Διαμόρφωση GPeppas
Πηγές ;
ΕΘΝΟΣ ΚΥΝΗΓΙ
ΚΥΝΗΓΙ ΕΛΕΥΘΕΟΣ ΤΥΠΟΣ
ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ
Initial
Back
Ορτύκι
