Μπάμπης Γκαβάς
Ο καιρός άρχισε να «ζορίζει». Μαύρα σύννεφα μαζεύονται δυτικά, σημάδι ότι έρχεται κακοκαιρία. Παράλληλα, άρχισε και η ραγδαία πτώση της θερμοκρασίας. Κρύο, πολύ κρύο. Απόψε δεν υπάρχει περίπτωση να ρίξει βροχή. Αυτό θα είναι σίγουρα χιόνι. Και πράγματι, όλη τη νύχτα χιόνιζε.
Το πρωί ξύπνησα και αντίκρισα λίγο απαλό χιονάκι στην οροφή του αυτοκινήτου, πάνω στα στοιβαγμένα ξύλα και στα κεραμίδια του καλυβιού. Η θερμοκρασία στους 2 βαθμούς. Στα βουνά πολύ χιόνι στον κάμπο λιγοστό και κατά τόπους. Ιδανική μέρα για κυνήγι.
Οι μπεκάτσες ήταν ήδη εδώ και ενώ δύο μέρες πριν έχουν αρχίσει να πυκνώνουν τις εμφανίσεις τους. Οπως όλα τα πουλιά διαισθάνονται τον άσχημο καιρό και τροποποιούν ανάλογα τις μετακινήσεις τους.
Η μπεκάτσα δεν φοβάται το χιόνι. Σπάνια κατεβαίνουν πιο χαμηλά με χιόνι. Μπορώ να πω ότι μπορεί και να ανεβαίνουν ψηλότερα. Κάτω από τις μεγάλες συμπαγείς πουρνάρες δεν το στρώνει το χιόνι. Κάτω από τα μεγάλα έλατα στις βαθιές χουναριές με τις φτέρες δεν έχει χιόνι. Η μπεκάτσα τρέμει τον παγετό. Το χιόνι μπορεί να προδίδει τον λαγό και το γουρούνι, αλλά στην ουσία δεν έχει κανένα θήραμα πρόβλημα με το χιόνι.
Ο λαγός και τα αγριογούρουνα με χιόνι 5 έως 10 πόντους δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Οι τσίχλες και τα κοτσύφια τρώνε τον καρπό του κισσού που είναι έτοιμος, αλλά και καρπούς από τις ελιές και τα κούμαρα.
Οι πέρδικες κατεβαίνουν πιο χαμηλά, οι φάσσες δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν πέσει πολύ η θερμοκρασία, ειδικά το βράδυ όπου το χιόνι παγώνει. Ομως, και πάλι τα θηράματα δεν έχουν σοβαρό πρόβλημα με τον παγετό, αρκεί να μην είναι παρατεταμένος και κρατήσει δύο - τρεις μέρες.
Παγετός
Με τον παρατεταμένο παγετό δεν έχουν πρόβλημα όλα τα θηράματα. Ο παγετός δημιουργεί πολύ δύσκολες συνθήκες για την μπεκάτσα και τα παπιά.
Οταν είναι όλα παγωμένα, τα βαρκά τα νεράκια, κάτω από το πουρνάρι ακόμη κι ας μην έχει χιόνι, όλα είναι τσιμέντο. Στα έλατα με θερμοκρασίες -15 ακόμα και -20 βαθμούς Κελσίου το... κλίμα είναι απαγορευτικό για τις μπεκάτσες. Το βρεγμένο χώμα παγώνει, συστέλλεται και όταν ψάχνει για σκουλήκια «πιάνεται» η μύτη της στον πάγο.
Εύκολη βορά για την αλεπού, το κουνάβι, τη νυφίτσα και το τσακάλι. Ο πάγος στα απόσκια, αλλά και κάτω από τα έλατα και το πουρνάρι δεν λιώνει ούτε το μεσημέρι. Το βράδυ πάλι ανανεώνεται.
Με παγετό, μόνο στα ρυάκια, στις όχθες στα ποτάμια, στα μεγάλα κανάλια του κάμπου και στην άκρη από τις μεγάλες λίμνες, αλλά και δίπλα στη θάλασσα μπορεί να πάει η μπεκάτσα αναζητώντας έστω ένα σκουληκάκι.
Ακόμη και εκεί όμως, μπορεί να μην είναι παγωμένα, αλλά δεν υπάρχει αρκετή τροφή. Τα πουλιά ταλαιπωρούνται με συνεχείς και άσκοπες μετακινήσεις. Κάποια έχουν τη φώτιση να κατέβουν πιο χαμηλά, πιο νότια.
Οταν ο παγετός πέσει Γενάρη, όπως φέτος, οι μπεκάτσες δεν μετακινούνται χωρίς λόγο. Πολύ δύσκολα η μπεκάτσα θα αποφασίσει να μετακινηθεί. Ενώ τα παπιά κάποια στιγμή κατευθύνονται προς τη θάλασσα. Οι μπεκάτσες κάθε μέρα χάνουν βάρος και στο τέλος μοιάζουν με νυχτερίδες. Τεράστια φτερά, όλο πούπουλο και καθόλου κρέας.
Η μπεκάτσα αρχίζει να μοιάζει με την τσίχλα. Αυτό το πουλί με το πιο προικισμένο στήθος απ' όλα τα πουλιά έχει ένα κόκαλο στο στήθος της σαν ξυράφι. Δεν πιάνει μέσα στα ντούσκα και στα πολύ πυκνά, γιατί εκεί είναι κόκαλο ο τόπος.
Οι μπεκάτσες πιάνουν έξω στα καθαρά τα οργωμένα χωράφια, τα μονοπάτια, την κοίτη του ποταμού, δίπλα στα κανάλια, αλλά και στον κάμπο, όπου δεν της παρέχεται κάλυψη όταν σηκωθεί. Οι δυνάμεις της την εγκαταλείπουν σιγά σιγά.
Δεν είναι το δυνατό το πανέξυπνο αυτό πουλί που ξεπετάγεται και σου κόβεται η ανάσα, να φεύγει με πέταγμα απαλό και σε ευθεία.
Η ταχύτητα χαμηλή, δεν παίρνει ύψος, δεν κάνει καν πιρουέτες. Προσπαθεί να απομακρυνθεί με όσες δυνάμεις της απομένουν. Και εκεί που παλεύει για την επιβίωσή της, εμφανίζονται και κάποιοι υποτίθεται «κυνηγοί».
Ο κρατικός μηχανισμός δεν μπορεί να ξεχωρίσει, ή δεν θέλει, να καταλάβει ότι οι συνθήκες επιβίωσης είναι τελείως διαφορετικές στο χιόνι και διαφορετικές στον παγετό (ειδικά για την μπεκάτσα).
Αφήνουν αυτά τα πουλιά στο έλεος των μακελάρηδων. Οι αρμόδιοι, για να καλύψουν την ανικανότητά τους και για να κάνουν το χατίρι κάποιων άλλων, βρίσκουν την πιο εύκολη λύση και ακολουθούν την πεπατημένη.
Με λίγο χιονάκι απαγορεύουν το κυνήγι (Περιφερειάρχες). Ενώ με τον παγετό δεν ασχολείται κανένας... Ουσιαστικά, μόνο η μπεκάτσα έχει πρόβλημα με τον παγετό.
Οι μακελάρηδες
«Κυνηγοί» του πιάτου, με παλιοφύσιγγα και πολλές φορές με τα πόδια, ούτε καν με σκυλί! Φοράνε ένα ζευγάρι γαλότσες που γυρνάγανε το χωρίδι και βγαίνουν για μακελειό.
Δύο δύο, ένας από τη μια και ο άλλος από την άλλη, στα κανάλια δολοφονούν (δεν θηρεύουν) ανήμπορα και αδύναμα πουλιά. Σε μία μέρα χάνονται τόσα πουλιά όσα σε έναν χρόνο. Ενας κυνηγός τον χρόνο δεν θηρεύει τόσες μπεκάτσες όσες ένας μακελάρης σε δύο μέρες.
Το Δασαρχείο έχει πάντα έτοιμες τις προτάσεις για ολική απαγόρευση. Οι κυνηγετικές οργανώσεις, κατώτερες των περιστάσεων, δεν έχουν την αίσθηση ότι πρέπει να προβλέπουν και να προλαβαίνουν το μεγάλο κακό. Και βεβαίως με τις προτάσεις τους να προστατεύουν ουσιαστικά το θήραμα, αλλά και τους σωστούς κυνηγούς.
Συγκεκριμένα, θα πρέπει η ΚΣΕ, οι Κυνηγετικές Ομοσπονδίες και οι Κυνηγετικοί Σύλλογοι να συμφωνήσουν και να προτείνουν απαγόρευση του κυνηγίου τις ημέρες του παγετού. Με θερμοκρασίες -10, -15 και -20 βαθμούς Κελσίου δεν ασκείται η κυνηγετική δραστηριότητα.
Αντίθετα, με το αφράτο χιόνι κανένα ζώο ή πτηνό δεν έχει πρόβλημα. Αν εξελιχθεί σε παγετό και παγώσουν τα πάντα, τότε αλλάζει η κατάσταση. Εδώ στην Ελλάδα με δύο πόντους χιόνι απαγορεύεται το κυνήγι!
Και με παρατεταμένο παγετό επιτρέπεται. Ο παγετός είναι ο χειρότερος εχθρός της μπεκάτσας και των υδροβίων, και όχι το χιόνι.
Επιτέλους θα πρέπει κάποιοι να καταλάβουν ότι πρέπει να γίνουν σοβαρές και τεκμηριωμένες προτάσεις από τα ανώτερα κυνηγετικά όργανα, δηλαδή την ΚΣΕ.
Μπορεί αρχικά να φαίνεται ότι έχουμε χάσει ως κυνηγοί αλλά μακροπρόθεσμα θα έχουμε πολλά οφέλη. Στις φωτιές, στους κατακλυσμούς, στον παγετό, εμείς οι κυνηγοί να είμαστε τα γκεσέμια για να σώσουμε τα θηράματα.
Πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες. Και όχι να περιμένουμε τι θα κάνουν οι ΜΚΟ και μετά να τρέχουμε από πίσω.
Μαζί, πρέπει να είναι αρωγοί, τα κυνηγετικά περιοδικά και τα ΜΜΕ, η τοπική αυτοδιοίκηση, οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι και βέβαια οι επαγγελματίες που τρώνε ψωμί από το κυνήγι και σχεδόν πάντα ποιούν την νήσσαν... (κοινώς κάνουν την πάπια).
ΠΗΓΗ : ethnos.gr