Υπήρχε ένας μυθοπλάστης που η αγαπημένη του ενασχόληση ήταν η φύση, τα ζώα και βέβαια οι κυνηγοί. Δεν ήταν άλλος από τον Αίσωπο, τον πιο «γνωστό – άγνωστο» της αρχαιότητας μετά τον Ομηρο.

Ποιος είναι ο Αίσωπος; Πολλοί τον αναφέρουν ως άσχημο, καμπούρη με στραβά πόδια αλλά ιδιοφυή δούλο του φιλόσοφου Ιάδμονα, που όταν ο αφέντης του συνειδητοποίησε την εξυπνάδα του τον άφησε ελεύθερο. Αλλοι πάλι γράφουν για έναν οξυδερκή άνθρωπο που δολοφονήθηκε για παραδειγματισμό στους Δελφούς λόγω της ασυγκράτητης γλώσσας του, όταν κατηγόρησε ανοιχτά τους ιερομάντεις του ναού για ψευδείς χρησμούς και για εκμετάλλευση των πιστών.
Η ποινή του; Ελεύθερη… πτώση από τον Παρνασσό. Κατά τον Αριστοφάνη ήταν αυτός που «χρησιμοποίησε» τα μυθικά πλούτη του βασιλιά Κροίσου κλέβοντάς τα, πράγμα όμως που δεν συνάδει με τη μεγάλη φιλία που έδενε τους δύο άντρες, όπως παραδέχονται οι περισσότεροι οι μελετητές.
Η καταγωγή του πάλι είναι ένα μυστήριο αφού, όπως ισχύει και στην περίπτωση του Ομήρου, άλλοι θεωρούν πως κατάγεται από τη Φρυγία, άλλοι πάλι απ' τη Σάμο, τη Θράκη ή τις Σάρδεις. Ως πνευματικό πρόσωπο, ήταν ο παραμυθάς που χρησιμοποιούσε τη φύση για να «κυνηγήσει» με την αιχμηρή του σκέψη τα κακώς κείμενα της εποχής, χωρίς όμως παράλληλα να προσβάλλει ανοιχτά ό,τι και όποιον τον ενοχλούσε. Με αυτόν τον κεκαλυμμένο τρόπο μπορούμε να θεωρήσουμε πως δημιούργησε την πρώτη αρχαιοελληνική σχολή αλληγορίας και πανέξυπνου χιουμοριστικού υπονοούμενου.
Σήμερα, υπάρχει μια σειρά από συλλογές μύθων που χαρακτηρίζονται «αισωπικοί» και ακολουθούν την ίδια φόρμα, δηλαδή ένα σύντομο κείμενο με αλληγορική σημασία και ηθικό δίδαγμα στο τέλος, που όλα μαζί συναποτελούν ένα από τα πιο συναρπαστικά λαϊκά αναγνώσματα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Και με τους κυνηγούς πώς τα πήγαινε ο αρχαίος;

Εξαιρετικά, αν αναλογιστεί κανείς πως τους ανέφερε στους μύθους του, τους οποίους απήγγειλε. Με το κυνήγι και τη φύση λέει το μύθο «Ο κυνηγός κι ο καβαλάρης» με τη φράση «νήρ τις θηρευτής, λαγων κατασχων κα? το?τον ?πιφερόμενος, τ?ς ?δοιπορίας ?χετο», μιλώντας για έναν θηρευτή που επέστρεφε με έναν λαγό.
Στο μύθο «Ο κυνηγός κι ο λύκος» αναρωτιέται «δεινότατον θηρίον, πο? σου ? προλαβο?σα ?σχύς, ?τι το?ς κυσ?ν ?λως ?ντιστ?ναι ο?κ ?δυνήθης», απευθυνόμενος στον λύκο που ενώ έτρωγε τα θύματά του με ιδιαίτερη άνεση, όταν τον έπιασε ο κυνηγός και τον έδωσε στα σκυλιά του αναρωτιόταν πού πήγε η δύναμή του.

Ας δούμε κάποιους απ' τους χαρακτηριστικούς μύθους που σχετίζονται με τους κυνηγούς (από τη συλλογή «Μυθολογικόν Συντίπα του φιλοσόφου»):

1) Ο ΚΥΝΗΓΟΣ ΚΙ Ο ΛΥΚΟΣ

Κάποιος κυνηγός είδε έναν λύκο να ορμάει στο κοπάδι και να κατασπαράζει τα περισσότερα πρόβατα. Σκέφτηκε λοιπόν μια παγίδα, τον έπιασε, τον έδωσε στα σκυλιά του και στη συνέχεια του είπε: «Πού πήγε τώρα εκείνη η φοβερή και τρομερή σου άνεση, θηρίο ανήμερο;» -Ο μύθος λέει πως ο καθένας πρέπει να μένει σταθερός στη μαστοριά που είναι καλύτερος.

2) ΤΟ ΕΛΑΦΙ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΥΝΗΓΟΙ

Ενα ελάφι διψασμένο κατέβηκε στο ποτάμι και καθώς έσκυψε να ξεδιψάσει είδε το είδωλό του. Τα πόδια του του φάνηκαν πολύ λεπτά και ντράπηκε, αντίθετα θαύμασε τα μεγάλα κέρατά του. Ξαφνικά εμφανίστηκαν κυνηγοί κι άρχισαν να το κυνηγούν. Το ελάφι όσο έτρεχε στην πεδιάδα, τους ξέφευγε. Κάποτε όμως έφτασε σ' ένα βάλτο και προσπαθώντας να τον περάσει, πιάστηκαν τα κέρατά του στα κλαδιά. Την ώρα που το έπιαναν οι κυνηγοί, έβγαλε μια ανάσα και είπε: «Τι έπαθα, το ταλαίπωρο; Μ' έσωσε η ντροπή μου, για να με σκοτώσει το καύχημά μου». -Ο μύθος λέει πως δεν πρέπει να παινευόμαστε παρά μόνο για ό,τι χρήσιμο και ωφέλιμο έχουμε.

3) Ο ΚΥΝΗΓΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΚΥΛΟΣ

Κάποιος κυνηγός συνάντησε ένα σκύλο κι άρχισε να του ρίχνει απλόχερα ψωμί. Τότε του λέει ο σκύλος: «Δεν υπάρχει περίπτωση να με πείσεις, άνθρωπε. Με τόση φροντίδα, μάλλον το αντίθετο μου μυρίζει». -Ο μύθος λέει πως όσοι το παρακάνουν καταντούν αναξιόπιστοι.

4) Ο ΚΥΝΗΓΟΣ ΚΑΙ Η ΠΕΡΔΙΚΑ

Κάποιος κυνηγός έπιασε με ξόβεργα μια πέρδικα και ετοιμάστηκε να τη σκοτώσει. Η πέρδικα που δεν ήθελε να χάσει τη ζωή της έτσι εύκολα, προσπάθησε να κάνει μαζί του μια συμφωνία. «Αν μ' αφήσεις ελεύθερη», του είπε, «θα σε ξεγελάσω και θα σου παραδώσω πολλές πέρδικες». Ο κυνηγός όχι μόνο δεν πείστηκε, αλλά εξοργίστηκε τόσο πολύ που την έσφαξε αμέσως. -Ο μύθος λέει πως όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου, πέφτει ο ίδιος μέσα.

5) Ο ΚΥΝΗΓΟΣ ΚΙ Ο ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ

Κάποιος επέστρεφε απ' το κυνήγι κρατώντας το λαγό που είχε σκοτώσει. Στο δρόμο συνάντησε έναν καβαλάρη που ζήτησε να τον δει από κοντά για να τον αγοράσει. Μόλις τον άρπαξε στα χέρια του, έφυγε καλπάζοντας. Ο κυνηγός έτρεξε πίσω του να τον προλάβει αλλά όταν είδε πως ο άλλος ξεμάκραινε όλο και περισσότερο, σταμάτησε και του φώναξε: «Καλά λοιπόν, φύγε. Ετσι κι αλλιώς θα σου τον χάριζα». -Ο μύθος λέει πως μερικοί άνθρωποι όταν κάποιος τους κλέψει, κάνουν πως ευεργέτησαν τον κλέφτη.

ΠΗΓΗ- ΕΝΘΕΤΟ ΚΥΝΗΓΙ Ε ΤΥΠΟΣ