Είναι από τα ομορφότερα και σπανιότερα ζώα του πλανήτη μας, που ζει σε ορεινά μέρη σε υψόμετρο 2.000 έως 6.000 μέτρα. Ξεχωρίζει από τα άλλα μεγάλα αιλουροειδή χάρη στην υπέροχη γκριζόλευκη γούνα της και την πολύ μακριά ουρά της. Συνήθως ζυγίζει από 35 έως 55 κιλά και είναι πολύ ευέλικτη. Μπορεί να πηδήξει σε απόσταση 14 μέτρων χάρη στην τέλεια ισορροπία που της χαρίζει η μακριά ουρά της.
Δυστυχώς, όμως, είναι ένα ζώο που κινδυνεύει με εξαφάνιση. Κυνηγήθηκε επί χρόνια με την πανέμορφη γούνα της και έτσι στις μέρες μας σπανίζει. Σήμερα υπολογίζεται ότι ζουν ελεύθερες στη φύση μόλις 4.000 λεοπαρδάλεις του χιονιού.

Η αναζήτηση επιστημόνων για τη λεοπάρδαλη του χιονιού, στα δυσπρόσιτα βουνά του Τατζικιστάν, απέδωσε καρπούς.
Λίγους μήνες αφότου οι επιστήμονες τοποθέτησαν κάμερες σε μία περιοχή 15 τετραγωνικών χιλιομέτρων, κατάφεραν να απαθανατίσουν όχι μόνο μία, αλλά πέντε λεοπαρδάλεις.
Το συγκεκριμένο είδος λεοπάρδαλης απειλείται σοβαρά με εξαφάνιση και τα αποτελέσματα της έρευνας έδωσαν μεγάλη χαρά στους επιστήμονες, οι οποίοι ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να γλιτώσουν τη λευκή λεοπάρδαλη από τον αφανισμό.
Το πανέμορφο αιλουροειδές ζει στην Κεντρική Ασία και ειδικότερα σε ορεινές περιοχές.

Εντοπίστηκαν τουλάχιστον πέντε ζώα στο Τατζικιστάν

Η αναζήτηση επιστημόνων για τη λεοπάρδαλη του χιονιού, στα δυσπρόσιτα βουνά του Τατζικιστάν, απέδωσε καρπούς.
Λίγους μήνες αφότου οι επιστήμονες τοποθέτησαν κάμερες σε μία περιοχή 15 τετραγωνικών χιλιομέτρων, κατάφεραν να απαθανατίσουν όχι μόνο μία, αλλά πέντε λεοπαρδάλεις.
Το συγκεκριμένο είδος λεοπάρδαλης απειλείται σοβαρά με εξαφάνιση και τα αποτελέσματα της έρευνας έδωσαν μεγάλη χαρά στους επιστήμονες, οι οποίοι ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να γλιτώσουν τη λευκή λεοπάρδαλη από τον αφανισμό.
Το πανέμορφο αιλουροειδές ζει στην Κεντρική Ασία και ειδικότερα σε ορεινές περιοχές.

Μέχρι το περασμένο φθινόπωρο η ύπαρξη της λεοπάρδαλης στο Ορεινό Αλτάι ήταν γνωστή στους ερευνητές αποκλειστικά και μόνο από τα ίχνη της και από άλλα σημάδια (περιττώματα, τρίχωμα, ίχνη από τα νύχια της στα δέντρα και τη γη). Στα τέλη του περασμένου έτους οι επιστήμονες έλαβαν τις πρώτες εικόνες από τις «ενέδρες» των φωτογραφικών συσκευών στην οροσειρά Τσιχάτσεφ, όταν ο φακός αποθανάτισε δυο ενήλικες λεοπαρδάλεις. Αργότερα, φωτογραφίες των ζώων αυτών ελήφθησαν και στην κοιλάδα του ποταμού Αργκούτ. Είναι χαρακτηριστικό πως φωτογραφίες των «λεοπαρδάλεων του χιονιού» στο Ορεινό Αλτάι οι οικολόγοι και επιστήμονες δεν είχαν καταφέρει να λάβουν ποτέ στο παρελθόν. Οι μοναδικές φωτογραφίες μικρών εκπροσώπων του σαρκοφάγου αυτού είδους στο φυσικό περιβάλλον διαβίωσής τους είχαν ληφθεί μόνο στην προστατευόμενη ζώνη Σαγιάνο-Σούσενσκι στο νότο της περιφέρειας Κρασνογιάρσκ.

Φέτος οι οικολόγοι και επιστήμονες της προστατευόμενης περιοχής του Αλτάι σε συνεργασία με συναδέλφους τους από τη ρωσική υπηρεσία του WWF πραγματοποίησαν την επόμενη αποστολή τους που είχε ως στόχο τη μελέτη της λεοπάρδαλης στο Ορεινό Αλτάι. Οι εργασίες έλαβαν χώρα στις οροσειρές Κουράισκι και Τσιχάτσεφ. Και τα πολύ καλά αποτελέσματα δεν άργησαν να έλθουν.

Λεοπαρδάλεις με τα μωρά τους Αγώνας για την διάσωση του είδους

Η λεοπάρδαλη (ή πάνθηρας) του χιονιού είναι είδος υπό εξαφάνιση. Στην Κόκκινη Βίβλο της Ρωσίας έχει καταταχθεί στην Α’ κατηγορία ως «είδος που βρίσκεται υπό την απειλή εξαφάνισης μέσα στα όρια της περιοχής διαβίωσής του». Ο συνολικός αριθμός της λεοπάρδαλης του χιονιού στη Ρωσία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών της ρωσικής υπηρεσίας του Παγκόσμιου οργανισμού άγριας φύσης (WWF), φτάνει τα 80-100 ζώα, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι συγκεντρωμένα σε πέντε βασικές ομάδες στο νότο της περιφέρειας Κρασνογιάρκ, την Τουβά και το Ορεινό Αλτάι. Στο Ορεινό Αλτάι, σύμφωνα με τη WWF Ρωσίας, διαβιούν περίπου 30 από αυτά τα θηρία.

«Στην οροσειρά Τσιχάτσεφ έχουμε θέσει σε λειτουργία 14 “φωτογραφικές παγίδες”. Στη διάρκεια της τελευταίας αποστολής η οποία ολοκληρώθηκε στα μέσα Ιουλίου, λάβαμε εικόνες τεσσάρων εκπροσώπων της λεοπάρδαλης του χιονιού. Στο ένα μέρος εικονίζονται μια θηλυκή με τα μικρά της ηλικίας ενός έτους, και στο άλλο μέρος μια αρσενική. Επομένως, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι στην Τσιχάτσεφ διαβιούν αυτή τη στιγμή τουλάχιστον τέσσερις σπάνιες λεοπαρδάλεις, ενώ είναι η πρώτη φορά που στάθηκε δυνατό να φωτογραφηθούν», ανέφερε ο Σπίτσιν.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η αποστολή στην οροσειρά Κουράισκι είχε το χαρακτήρα προκαταρκτικής έρευνας. Οι επιστήμονες έπρεπε να προσδιορίσουν αν ζουν λεοπαρδάλεις σε αυτά τα μέρη, και επίσης αν υπάρχουν εκεί διάδρομοι μετανάστευσης για αυτό το θηρίο από την οροσειρά Τσιχάτσεφ προς την κοιλάδα του ποταμού Αργκούτ και προς άλλες εστίες διαβίωσης της λεοπάρδαλης του χιονιού.

Τόπους διαβίωσης των λεοπαρδάλεων του χιονιού αποτελούν οι δύσβατες οροσειρές με υψόμετρο 4 χιλιάδες μέτρα, ενώ ένα παλαιό ίχνος της λεοπάρδαλης μπορεί εύκολα να το μπερδέψει κανείς με τα ίχνη από λύγκα ή κουνάβι, γεγονός που δυσχεραίνει τις μελέτες αναφορικά με το ζώο και κατ’ επέκταση τους τρόπους προστασίας του.

ΠΗΓΗ: Eco.ria.ru.