Initial

Back

Αναζητώντας ίχνη αγριογούρουνων… ...

.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ Σταύρος Φανφάνης Εξόρμηση με σκυλιά και παγάνες σε περάσματα στην ορεινή Ροδόπη που όσο σφίγγει το κρύο τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν για να τα βρει κάποιος Οι «γουρουνάδες» δεν ασχολούνται συνήθως με άλλα θηράματα, αφού αυτό που προσφέρει το συγκεκριμένο είδος δεν μοιάζει με κανένα άλλο Απαιτεί εξοπλισμό, γνώση, παρέα, καλή φυσική κατάσταση και ατέλειωτη υπομονή Η Ροδόπη είναι από τους καλύτερους βιότοπους του αγριογούρουνου στην Ελλάδα, το αναφέρουν όλα τα σχετικά άρθρα και το αναγνωρίζουν οι έμπειροι κυνηγοί και όσοι έχουν πραγματικά όνειρο να βρεθούν στο τοπίο της ορεινής φύσης βιώνοντας με την παρέα τους την εμπειρία του κυνηγιού αυτού. Ο Γιάννης Βραχνίδης ένας συνειδητοποιημένος κυνηγός στην παρέα του Βασίλη Γκόγκου που θεωρείται από τους πιο μεγάλους γνώστες με εμπειρία και σεβασμό στην ιεροτελεστία του κυνηγιού, εξηγεί για τους αναγνώστες του «Χ» την πολύπλοκη διαδικασία που απαιτεί θάρρος, γνώσεις, καλή φυσική κατάσταση και κυρίως συνεργασία της ομάδας πάνω στο βουνό όπου οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές. «Για να είσαι κυνηγός δεν αρκεί να διαθέτεις άδεια, όπλο και σκύλο … αλλά κυρίως σεβασμό, συνείδηση και γνώση για την φύση», θα πει, ενώ αναγκάσθηκε πολλές φορές να κοντραριστεί με «θερμόαιμους όψιμους κυνηγούς». Το κυνήγι του αγριογούρουνου απαιτεί σεβασμό σε κανόνες για να αποφευχθούν ατυχήματα. Η περίοδος κυνηγιού είναι από 15 Σεπτεμβρίου μέχρι 20 Ιανουαρίου. Επιτρέπεται Τετάρτη και Σαββατοκύριακο, όπως όλα τα κυνήγια από την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου. Γίνεται συνήθως σε ομάδες μέχρι 10 ατόμων. «Η διαδικασία που ακολουθείται είναι το πρωί η ιχνηλασία, οι ευνοϊκότερες μέρες είναι αυτές που έπονται της βροχής ή του χιονιού για να βρίσκουμε καλύτερα τα ίχνη των θηραμάτων. Αφού γίνει η ιχνηλασία και προσδιορίσουμε με βάση τον νόμο των πιθανοτήτων που κοιμούνται τα ζώα κλείνουμε γύρω - γύρω την περιοχή, τοποθετούμε τα καρτέρια και ένας από εμάς είναι αυτός που κάνει την παγάνα μαζί με τα σκυλιά. Προσπαθεί να ξεσηκώσει τα γουρούνια για να τα στείλει στα όπλα. Αυτό έχει να κάνει τόσο με την ικανότητα των ίδιων των σκυλιών στη δίωξη , στην ιχνηλασία όσο και με τον άνθρωπο που τα καθοδηγεί . Απαιτεί εμπειρία, πολύ καλή φυσική κατάσταση , ιδιαίτερη αντίληψη του χώρου από ακουστική δηλαδή να αντιληφθείς από τα γαβγίσματα την πορεία που ακολουθούν τα σκυλιά για να ειδοποιήσεις τους συναδέλφους σου κυνηγούς ότι κατευθύνονται προς το μέρος το βόρειο, το νότιο. Στην ουσία ένας καλός παγανιάρης είναι ο «μαέστρος» της παρέας. Το ιδανικό είναι η παγάνα να είναι όσο μικρότερη γίνεται για να αυξάνονται και οι πιθανότητες. Αλλά υπάρχουν φορές που αυτό δεν είναι εφικτό και η παγάνα είναι σε μεγάλη έκταση. Όσο αυξάνονται τα όρια της παγάνας τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες διαφυγής του αγριογούρουνου. Όσο καταφέρνουμε και το περιορίζουμε το μέρος τόσο είναι οι πιθανότητες υπέρ του μέρους των κυνηγών. Τί σκυλιά χρησιμοποιείτε; -Τα σκυλιά που χρησιμοποιούμε είναι περισσότερο τοπικής δικής μας ράτσας, οι ελληνικοί ιχνηλάτες που λέμε, τα γκέκας και κάποιες ράτσες που φέρνουμε από την Βουλγαρία, από την Τουρκία. Έχουμε κάνει διάφορες δοκιμές από ιχνηλάτες βόρειων χωρών Γερμανία, Βαβαρικούς ιχνηλάτες κτλ., γαλλικούς ιχνηλάτες δεν αποδίδουν τόσο καλά στο δικό μας το ανάγλυφο. Το αγριογούρουνο βγαίνει σαν κάθε ζώο που κυνηγιέται. Βασικά δεν φοβάται τα σκυλιά φοβάται ότι τα σκυλιά προδίδουν τη θέση του. Ειδικά τα μεγάλα τα αρσενικά αγριογούρουνα είναι τρομερά δυνατά ζώα και μπορούν να φτάσουν τα 200 κιλά , δεν φοβούνται τα σκυλιά. Τα σκυλιά κυνηγούν περισσότερο από ένστικτο είναι ασύγκριτα δυνατότερα απλώς το θέμα είναι ότι έχουν το ένστικτο του να φύγουν και βέβαια δεν υπάρχει αυτός ο μύθος που λέει ότι το αγριογούρουνο κυνηγάει τον άνθρωπο ή θα επιτεθεί. Το αγριογούρουνο προσπαθεί να διαφύγει. Τώρα αν κάνουμε κάποιο λάθος εμείς και βρεθούμε στο δρόμο του αυτό δεν μας βλέπει, προσπαθεί να φύγει. Έχουν συμβεί διάφορα ατυχήματα, να σε πετάξει κάτω ας πούμε. Αν τραβηχτείς στην άκρη θα περάσει γιατί δεν έρχεται για σένα έρχεται γιατί πρέπει να φύγει από τα σκυλιά. Λένε ότι το αγριογούρουνο όταν πάρει μια κατεύθυνση δεν γυρίζει ποτέ πίσω. -Ισχύει. Δεν γυρνάει πίσω την ώρα που το ξεσηκώνουν και κυνηγιέται, διαλέγει μία πορεία και φεύγει. Και έχουν καταλήξει και στη θάλασσα πολλά, μπορεί να περάσουν στην Βουλγαρία. Δεν σταματάει όσο το κυνηγάνε τα σκυλιά αυτό πηγαίνει, αναλόγως στο που κρίνει ότι είναι η ασφάλεια του. Έχει τύχει από αυτήν την περιοχή γουρούνια να κατέβουν στην Εγνατία. Γενικώς είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο και απαιτητικό κυνήγι και για τα σκυλιά και για τους ανθρώπους αλλά αν λάβεις το’ όψιν σου ότι οι καιρικές συνθήκες στο βουνό δεν είναι όπως τον κάμπο και όσο πλησιάζει ο χειμώνας και τα Χριστούγεννα γίνεται όλο και πιο απαιτητικό το κυνήγι αλλά αυτό είναι που εξιτάρει περισσότερο τους γουρουνοκυνηγούς. Συνήθως αυτοί που κυνηγάνε γουρούνια δεν κυνηγούν άλλα θηράματα». ΠΗΓΗ : xronos.gr