Welcome in Greece Welcome in Greece

 




  ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΔΙΚΑΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

ΑρχικήInitial Mπροστάnext ΠίσωBack


Η θήρευση από αρπακτικά και η καταστροφή των φωλεών της πέρδικας. ...


Η έρευνα επί του πεδίου που για επτά ολόκληρα χρόνια πραγματοποίησαν οι επιστήμονες της Δ΄ ΚΟΣΕ, με τη βοήθεια θηροφυλάκων και συνεργείων κυνηγών που καταμετρούσαν τα ζευγάρια και τα σχηματισμένα κοπάδια διαπίστωσε τα έξεις .

Μόνο στα βουνά της Στερεάς Ελλάδας υπολογίστηκε ένας συνολικός αριθμός... 31.000 αναπαραγωγικών ζευγαριών νωρίς την άνοιξη, ενώ οι καταμετρήσεις των κοπαδιών κατά τις δύο τελευταίες εβδομάδες του Αυγούστου έδειξαν έναν πληθυσμό που κινείται γύρω στα 122.000 πουλιά.
Αν ληφθεί υπόψη πως οι βιότοποι της «γκρέκα» στη Στερεά αποτελούν το 25% μόνο των ενδιαιτημάτων του είδους στο σύνολο της επικράτειας, ο αναπαραγόμενος πληθυσμός της ορεινής πέρδικας στην Ελλάδα υπολογίζεται σε 121.000 ζευγάρια.

Αυτός ο πληθυσμός όμως υφίσταται κάθε χρόνο αρκετές απώλειες από τα διάφορα αρπακτικά που ζουν η περιφέρονται περιστασιακά στα ενδιαιτήματα του είδους .
Αυτό συμβαίνει καθ΄όλη την διάρκεια του χρόνου αλλά ιδιαίτερα κατά την αναπαραγωγική περίοδο με ολική καταστροφή των φωλιών με αυγά όπως και μεγάλες απώλειες στους νεοσσούς .

Οι μεγαλύτεροι εχθροί της πέρδικας είναι η αλεπού, τα κουνάβι, η νυφίτσα, το φίδι , και διάφορα φτερωτά αρπακτικά., επίσης σε μικρότερο βαθμό ο αγριόχοιρος , ο ασβός , το ποντίκι κ.α.

Η πέρδικα είναι δυνατόν να πιαστεί από τους εχθρούς της όταν κλωσάει αφού μένει στη φωλιά χωρίς να κουνιέται καθόλου. Επομένως γίνεται εύκολη λεία κυρίως για την αλεπού. Το κουνάβι εκτός από την πέρδικα, καταστρέφει και τρώει και τ΄ αυγά της. Το ίδιο συμβαίνει και με την νυφίτσα και το νύφι.

Κατά τον Μανιό (2003), η αρπακτικότητα είναι ένας από τους κύριους παράγοντες θνησιμότητας των αγρίων περδίκων , ειδικά όμως των τυχόν απελευθερωμένων ατόμων που προέρχονται από εκτροφή .

Τα αρπακτικά πτηνά (χρυσαετός, μπούφος, ποντικοβαρβακίνα)
Αποτελούν τους κύριους άρπαγες της ορεινής πέρδικας , ενώ σημαντικός αριθμός άγριων περδίκων και αυγών φαγώνονται από σαρκοφάγα ζώα ( αλεπού , πετροκούναβο , νυφίτσα ).

Η κύρια τακτική διαφυγής της πέρδικας από τα αρπακτικά πτηνά είναι η χρησιμοποίηση θάμνων για προστασία , γεγονός που καθιστά φανερή τη σπουδαιότητα ύπαρξης θαμνώδους φυτικής κάλυψης στους βιοτόπους του είδους.
Και για αυτό συνήθως η αναπαραγωγή γίνεται σε πιο χαμηλά υψόμετρα όπου η φυτική βλάστηση είναι πιο εκτεταμένη και πυκνότερη με φυτικά είδη που παρέχουν προστασία στην κλώσα και τους νεοσσούς .

Από μελέτες που έχουν γίνει (Ν.Μάνιος, Ε.Χατζηνίκος, Β.Αλεξίου) οι φωλιές που καταστρέφονται από τα αρπακτικά είναι σε ποσοστό 46%.


Συγκεκριμένα

Το 15% των φωλιών τρώγεται από την αλεπού

Το 23% των φωλιών τρώγεται από το κουνάβι

Το 8% των φωλιών τρώγεται από τις νυφίτσες και τα φίδια

H αρπακτικότητα εξαρτάται βέβαια και από τους υπάρχοντες πληθυσμούς ανά ενδιαίτημα και περιοχή.

Οπου υπάρχουν μεγάλοι πληθυσμοί περδικων συνήθως υπάρχει και συγκέντρωση περισσότερων αρπακτικών και νομίζω ότι αυτό δεν χρειάζεται περισσότερες διευκρινήσεις .

Παρατηρείται επίσης διακύμανση εποχιακή στους πληθυσμούς στα διάφορα ενδιαιτήματα με βασικό ρόλο σ αυτό να παίζει το υψόμετρο και οι καιρικές συνθήκες , για το πού θα βρίσκονται οι πέρδικες .
Και αυτό διότι αναλόγως το υψόμετρο αλλάζει και η δομή των φυτικών ειδών που απαρτίζουν τον βιότοπο.
Το ίδιο παρατηρείται όμως και στους άρπαγες και μάλιστα αλλάζουν και οι άρπαγες που συχνάζουν σε αυτό.

Όπως είναι φυσικό, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού το είδος παρουσιάζει σημαντικά υψηλότερες πυκνότητες, ενώ η πληθυσμιακή πυκνότητα της πετροπέρδικας αυξάνεται... όσο αυξάνει και το υψόμετρο!

Αυτό γίνεται γιατί σιγά σιγά δροσίζει ο καιρός και τα νέα πιά πουλιά που επέζησαν από τις γέννες της αναπαραγωγικής περιόδου , αρχίζουν να ανεβαίνουν σε ψηλότερα υψόμετρα και οι διάφορες οικογένειες των πουλιών να ενώνονται, ώστε να δημιουργηθούν τα παλιά αλλά και νέα κοπάδια περδίκων πηγαίνοντας προς τα χειμερινά τους ενδιαιτήματα.

Ωστόσο, οι μετρήσεις απέδειξαν πως το υψόμετρο επιδρά σημαντικά μόνο κατά την περίοδο του καλοκαιριού, γιατί κατά την περίοδο της άνοιξης, η πυκνότητα της πέρδικας δεν παρουσιάζει διαφορές μεταξύ χαμηλών και μεγαλύτερων υψομέτρων.
Από την άλλη, πάντως, η επίδραση του υψομέτρου στην πυκνότητα των πουλιών, είναι κάτι που χρήζει διεξοδικότερης έρευνας... Οπως σημειώνεται στη μελέτη, ο αυξημένος πληθυσμός πέρδικας το καλοκαίρι στα μεγαλύτερα υψόμετρα (1.000 έως 2.000 μέτρα), πιθανώς να οφείλεται στην επίδραση των αρπακτικών στις φωλιές και τα νεαρά πουλιά, που είναι... εντονότερη στα χαμηλά περδικοτόπια!
Στις ζώνες των χαμηλότερων υψομέτρων τα πυκνά είναι περισσότερα, κάτι που ευνοεί το πετροκούναβο, τη νυφίτσα και την αλεπού...
Αντιθέτως στα αλπικά -πάνω από τη ζώνη του έλατου- οι άρπαγες εμφανίζουν μικρότερους αριθμούς, οπότε και οι απώλειες σε φωλιές και νεοσσούς είναι μικρότερες.
Υπενθυμίζεται ότι μια μελέτη του 2002 είχε δείξει πως το 72% των φωλιών της πέρδικας σε χαμηλά υψόμετρα, είχαν... καταστραφεί από κουνάβια και νυφίτσες!

Σε γενικές γραμμές , η ίδια η Φύση φροντίζει η «βιοποικιλότητα» μίας περιοχής να βρίσκεται σε απόλυτη ισοοσροπία , ετσι υπάρχει ισορροπία και μεταξύ των πληθυσμών της πέρδικας και των φυσικών θηρευτών της
Ο όρος «βιοποικιλότητα» αναφέρεται στα διαφορετικά είδη οργανισμών που υπάρχουν σε ένα οικοσύστημα. Πραγματικά, όσο μεγαλύτερη ποικιλότητα έχει ένα οικοσύστημα, τόσο πιο ισορροπημένο είναι. Κάθε διαταραχή της ισορροπίας του οικοσυστήματος που θα προκαλούσε την εξαφάνιση ενός είδος ,θα απειλούσε άμεσα και την εξαφάνιση του είδους που εξαρτάται τροφικά από αυτό.
Όσο περισσότερο πολύπλοκο είναι ένα οικοσύστημα, όσο δηλαδή περισσότερα είναι τα διαφορετικά είδη οργανισμών που υπάρχουν σε ένα οικοσύστημα, τόσο περισσότερες και πολυπλοκότερες είναι οι σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ τους, με αποτέλεσμα το οικοσύστημα να είναι σταθερότερο.
Η τροφική αλυσίδα είναι μια σειρά οργανισμών στην οποία ο καθένας αποτελεί τροφή του επόμενου. Όμως επειδή στη φύση κάθε είδος οργανισμού δεν τρώει μόνο ένα είδος τροφής αλλά και το ίδιο δεν τρώγεται μόνο από ένα άλλο, για να περιγράφουν καλύτερα οι πολύπλοκες τροφικές σχέσεις χρησιμοποιείται ο όρος τροφικό πλέγμα.
Όταν αυτή η ισορροπία διαταράσσεται για διάφορους λόγους φυσικούς η μη αλλά ιδιαίτερα από την ανθρώπινη παρουσία τότε τα πράγματα μπορούν να ωθηθούν σε ακραίες καταστάσεις .
Τότε ο άνθρωπος πρέπει να επέμβει ώστε με σωστές παρεμβάσεις να επαναφέρει αυτή την ισορροπία που είναι απαραίτητη για την ευζωία των πληθυσμών της πέρδικας στα διάφορα ενδιαιτήματα της. .

ΠΗΓΕΣ :
ΔΚΟΣΕ
ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

PHOTO:
INTERNTET
GPEPPAS


ΕΠΑΝΩ-UP

© Giorgio Peppas