Πολλές μελέτες έχουν τεκμηριώσει ότι στο γένος Alectoris λαμβάνουν χώρα φαινόμενα φυσικού υβριδισμού.
Η ικανότητα υβριδοποίησης αποδίδεται κυρίως στη συντηρητική μορφο-ανατομική εξέλιξη και στη διατήρηση των προγονικών χαρακτήρων και όχι στην ατελή ειδογένεση (McKitrick and Zink 1988).

Το είδος π.χ. Α. rufa υβριδίζει με την Α. graeca saxatilis στα όρια εξάπλωσης τους στις Νότιες Γαλλικές Άλπεις.
Έτσι έχει δημιουργηθεί ένας φυσικός πληθυσμός υβριδίων ο οποίος συνυπάρχει στον ίδιο βιότοπο με τους πληθυσμούς των δύο ειδών Α. graeca saxatilis και Α. rufa (Bernard - Laurent 1984, Bernard - Laurent and De Franceschi 1994, Randi and Bernard -Laurent 1999).
Επίσης, περιπτώσεις φυσικού υβριδισμού έχουν αναφερθεί για τα είδη Α. graeca και Λ. chukar kleini στην οροσειρά της Ροδόπης στη Θράκη (Dragoev 1974), ενώ έχει καταγραφεί άλλη μια ζώνη υβριδισμού ανάμεσα στο υποείδος Α. graeca με την Α. chukar στη Βουλγαρία (Petrov et ah 1969).

Επιπλέον, φαινόμενα υβριδισμού έχουν παρατηρηθεί μεταξύ Α. chukar και Α. magna, καθώς επίσης ανάμεσα στα είδη Α. rufa και Α. chukar στην Ιταλία (Baratti et ah 2005).
Ο τελευταίος υβριδισμός συνέβη διότι τις τελευταίες δεκαετίες νησιώτικες πέρδικες απελευθερώνονται (για κυνήγι) κατά μήκος των περιοχών που κατανέμεται η κοκκινοπέρδικα και έτσι εμφανίστηκαν υβρίδια Α. rufa χ Α. chukar.

Εκτός όμως από τον φυσικό υβριδισμό λαμβάνει χώρα και αυτός των εκτροφείων.
Η κοκκινοπέρδικα, η νησιώτικη πέρδικα και η ορεινή υβριδίζονται εύκολα πέρα από τη φύση και σε αιχμαλωσία σε εκτροφεία περδίκων (Bernard - Laurent and De Franceschi 1994). Ο Μανιός (2003) στη διδακτορική του διατριβή απέδειξε ότι η νησιώτικη πέρδικα {Α. α Cypriotes) διασταυρώνεται με την ορεινή {Α. graeca graeca) τόσο στη φύση όσο και κάτω από ελεγχόμενες συνθήκες και προκύπτουν γόνιμα υβρίδια.
Γι' αυτό το λόγο έχει πια απαγορευθεί η απελευθέρωση εκτρεφόμενων ατόμων νησιωτικής πέρδικας σε περιοχές που βρίσκονται μέσα στα όρια εξάπλωσης της ορεινής πέρδικας. Επιπλέον, υβριδισμός διαπιστώθηκε ανάμεσα στο είδος Α. rufa ο είδος Α. barbara στην αιχμαλωσία και τη φύση (Gonzalez et al. 2005).

Μάλιστα, εξαιτίας της προσαρμοστικότητας τους στην αιχμαλωσία, η παραγωγή υβριδίων μέσα στα είδη Α. graeca με Α. chukar και Α. chukar με Α. rufa αποτελεί κοινή πρακτική σε λά Ευρωπαϊκά εκτροφεία (Baratti et al. 2005). Μερικά γεγονότα τα οποία συνέβησαν μέχρι α και αξίζει να μνημονευτούν είναι τα εξής:

υβρίδια Α. rufa χ Α. chukar απελευθερώνονταν κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και την Ιταλία. Οι αγρότες παρακινήθηκαν να το κάνουν αυτό λόγω του κέρδους που ακολουθεί την εκτροφή υβριδίων που μοιάζουν πολύ στην κοκκινοπέρδικα, μιας και αυτά πουλιούνται είτε για εμπλουτισμό, είτε ως κρέας για κατανάλωση.

Πολλοi λiγοι μορφολογικοί δείκτες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διαπιστωθούν τα υβρίδια πρώτης γενιάς μεταξύ Α. rufa χ Α. chukar (Wilkinson 1987, 1991). το υβρίδιο Α. rufa x A. graeca είναι ακόμα η μεγαλύτερη απειλή για τη διατήρηση της κοκκινοπέρδικας στην Ισπανία.

ΔΚΟΣΕ