Προς τον καλό εξερευνητή - κυνηγό"

Ίσως θα πρέπει να ξέρουμε ότι, αν κάπου στην εξοχή απομο­νώσουμε ένα τυχαίο τετραγωνι­κό μέτρο εδάφους και αρχίσουμε με επιμέλεια να το παρατηρού­με, θα εκπλαγούμε από το πλή­θος και την ποικιλία των μορφών ζωής που φυτρώνουν, φωλιά­ζουν, ζουν και αναπτύσσονται πάνω του. Αν αυτό το τυχαίο τε­τραγωνικό βρίσκεται σε κάποιο βιότοπο, τότε η πιθανότητα να συναντήσουμε ένα είδος σπά­νιου φυτού, τη φωλιά κάποιου πουλιού ή μικρού ζώου είναι α­κόμα μεγαλύτερη.

Ας φανταστούμε λοιπόν μέσα σε αυτόν το μικρόκοσμο να ει­σβάλει ένα πανίσχυρο ελαστικό με θορυβώδη ορμή και ας ανα­λογιστούμε τις συνέπειες. Φυσι­κά, όταν οδηγείς ένα εκτός δρόμου όχημα, και μέσα στη λάσπη θα βουτήξεις και κάποιο ποτάμι θα περάσεις και στην άκρη των κυμάτων με τη βρεγμένη άμμο θα παίξεις.

Όμως ό,τι δεν βλέ­πουμε δεν σημαίνει και ότι δεν υπάρχει. Ποτέ δεν θα δούμε την πέστροφα που πανικόβλητη τρέ­χει να κρυφτεί όταν οι τροχοί μας αυλακώνουν το νερό. Ούτε θα δούμε τους αλπικούς τρίτωνες που πολτοποιήθηκαν γιατί εμείς θελήσαμε να κάνουμε τρέλες σε κάποια ρηχή λιμνούλα. Τα αυγά της θαλάσσιας χελώνας που θα συνθλίβουν κάτω από το βάρος του οχήματος μας ενώ εμείς θα κάνουμε τη ρομαντική μας βόλτα στο ηλιοβασίλεμα, δεν θα τα α­κούσουμε.

Σίγουρα δεν θα πάρουμε χα­μπάρι τη φωλιά της ορεινής πέρ­δικας την ώρα που θα την κάνου­με φύλλο και φτερό μαζί με τα κλωσόπουλα. Ίσως τα παραπάνω να φαίνονται υπερβολές, μα θα πρέπει να ξέρουμε ότι τις περισ­σότερες φορές είναι πιο διασκε­δαστικό να ακολουθήσουμε το δρόμο και να απολαύσουμε τη διαδρομή παρά να προσπαθή­σουμε να κόψουμε δρόμο μέσα από ένα ήσυχο αλπικό λιβάδι ή μια απάτητη παραλία. Ο άσκοπος θόρυβος και τα συνεχή μαρσα­ρίσματα τρομοκρατούν τους κα­τοίκους του δάσους αλλά και τους πιθανούς οδοιπόρους.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το δάσος, η εξοχή, η αμμουδιά ανήκουν σε όλους και ανάμεσα σε αυτούς είναι τα ζώα και τα πουλιά. Δεν δείχνουμε τις ικανό­τητες μας ως οδηγοί, όταν ορμά­με μέσα στην κάψα του καλοκαι­ριού στα λιγοστά νερά ενός ρυακιού, τότε που οι καρδερίνες και οι σαύρες αναζητούν λίγη δρο­σιά. Αντίθετα εξαντλούμε τις δυ­νατότητες του οχήματος μας διασχίζοντας τους σκονισμέ­νους και κατεστραμμένους από τα νεροφαγώματα δασικούς δρόμους για να φτάσουμε γεμά­τοι χαρά και ικανοποίηση σε κά­ποιο ακόμα και από τους ανθρώ­πους ξεχασμένο χωριουδάκι. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι συνήθειες της πόλης δεν έ­χουν καμία θέση σε τόπους που παραμένουν ακόμα ήσυχοι και καθαροί.

Η Ελλάδα είναι από τις ελάχιστες πολιτισμένες χώρες του δυτικού κόσμου όπου επι­τρέπεται η οδήγηση σε δασικούς δρόμους. Ας εκμεταλλευτούμε το δώρο αυτό και ας απολαύσου­με τη μοναδική ομορφιά της φύ­σης χωρίς να την "τραυματίζου­με"...
Παίρνουμε από την φύση αυτό που πρέπει και δικαιούμεθα νόμιμα , αν από μόνοι μας δούμε ότι υπάρχει πρόβλημα αφήνουμε το όπλο και παίρνουμε την φωτογραφική μηχανή !
Η μητέρα όλων θα σας ανταποδώσει στο εγγύς μέλλον το καλό που κάνατε στο πολλαπλάσιο να είστε σίγουροι ....
Είμαστε Έλληνες και κυνηγοί ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ !!!

.....διότι ένας λαός διαμορφώνεται από το πνεύμα
του τοπίου και τη φύση του εδάφους που κατοικεί....
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ