Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Η ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ
Στην Παλαιολιθική εποχή ο άνθρωπος ανέπτυξε τη σωματική ευκαμψία και τις ικανότητες που τον κατέστησαν κυρίαρχο της γης.
Μόνον ο άνθρωπος απ' όλα τα πλάσματα της γης έχει μια αίσθηση πεπρωμένου. Κατέχεται από την πεποίθηση ότι είναι κάτι παραπάνω από ζώο. Κι ωστόσο δεν μπορεί ν' αρνηθεί την πρόδηλη συγγένεια του με μυριάδες κατώτερες μορφές ζωής που μοιράζονται η που μοιράστηκαν το περιβάλλον του.
Τα φυσικά χαρακτηριστικά που συνδέουν τον άνθρωπο με τα ζώα και οι ικανότητες και η κοινωνική οργάνωση που ανέπτυξε πολύ πριν από τους ιστορικούς χρόνους αποτελούν το αντικείμενο της ανθρωπολογίας.
Τύποι ανθρώπων από 360.00 χρονια μέχρι σήμερα
Οι πνευματικές ιδιότητες που διαφοροποιούν τον άνθρωπο από τα κτήνη απασχολούν τους φιλοσόφους και τους θεολόγους.
Προκειμένου να απεικονιστεί η εποποιία της ανόδου του ανθρώπου , πρώτο βήμα είναι η ταξινόμηση με ζωολογικούς όρους. Οι επιστήμονες περιγράφουν τον άνθρωπο σαν μέλος της τρομακτικά αρχαίας ΟΜΟΤΑΞΙΑΣ των σπονδυλωτών, που περιλαμβάνει όλα τα ζώα με εσωτερικό σκελετό. Ο άνθρωπος ανήκει επίσης στη μεγάλη των θηλαστικών, που έχουν θερμό αίμα και θηλάζουν τα νεογνά τους στην ΥΠΟΤΑΞΗ των πρωτευόντων , που έχουν ιδιαίτερη ικανότητα στο να χρησιμοποιούν τα δάκτυλα και το μυαλό τους στην οικογένεια των Ανθρωπιδών , που περιλαμβάνει όλα τα ανθρωποειδή ζώα τα οποία βάδισαν ποτέ στα πίσω πόδια τους και ανήκει στο γένος ως Homo(άνθρωπος).
Τέλος ο σύγχρονος άνθρωπος είναι μέλος , πράγματι μοναδικό του ΕΙΔΟΥΣ που ονομάζεται Homo Sapiens (σκεπτόμενος άνθρωπος) και που πιστεύεται ότι υπάρχει τουλάχιστον 250.000 χρόνια. Άλλα είδη και πρόγονοι του ανθρώπου ιχνηλατούντα
Από τα απολιθώματα τους , αλλά έχουν εκλείψει από καιρό.
Ο Homo Sapiens me τον μεγάλο εγκέφαλο είναι ο μοναδικός επιζών από το οικογενειακό δέντρο των ανθρωπιδών. Όλοι οι σημερινοί άνθρωποι , άσχετα από το χρώμα τους , τις διαστάσεις και τις επιτεύξεις τους , ανήκουν σε αυτό το μοναδικό είδος.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που κάνουν τον Homo Sapiens μοναδικό;
Οι γνώμες διαφέρουν , αλλά οι περισσότεροι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το πρωταρχικό προσόν του ανθρώπου , η αρχική δωρεά από την οποία όλη η καλοτυχία του , ήταν ότι ΟΡΘΙΑ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ.
Δεν ήταν , βέβαια ο πρώτος που χρησιμοποιούσε για την κίνηση του τα δύο άκρα.. Μερικοί δεινόσαυροι βάδιζαν στα πίσω πόδια τους , αλλά τα μπροστινά τους άκρα εκφυλίστηκαν σε ασθενείς αποφύσεις. Οι ζώντες συγγενείς του ανθρώπου , οι ανθρωποειδείς πίθηκοι , μπορούν να σταθούν ακόμη και να κάνουν μερικά βήματα όρθιοι, αλλά όταν κινούνται γρήγορα πρέπει να χρησιμοποιήσουν επίσης τις παλάμες η τις γροθιές τους για στήριγμα.. Μόνον ο άνθρωπος , που το πόδι του διαφέρει από τα πόδια όλων των άλλων ζώων τη κατά θαυμαστή καμάρα στηρίξεως και τα στηθόνια στην βάση των δακτύλων βαδίζει ήρεμα όρθιος πάντοτε.
Ο άνθρωπος ίσταται μόνος , επειδή μόνον αυτός ίσταται, έχει παρατηρήσει ο ανθρωπολόγος Ουέστον Λα Μπάρ.
Έχοντας ελεύθερα τα χέρια του να πιάνουν αντικείμενα η να μάχονται, κάποιο προγονικό είδος ανθρωπιδών άρχισε να περιφέρεται βαδίζοντας σ' ένα κόσμο που αντάμειβε πλουσιοπάροχα , υπό μορφή τροφής και άλλων αναγκαίων για την επιβίωση .
Ανταποκρίθηκε , κατά τους νόμους της εξέλιξης , με μία σταθερή διόγκοση των εγκεφαλικών ιστών , άρχισε να είναι νοήμων.
Από απλός χειριστής όπλων , ράβδων η λίθων, που τυχαία περιέχονταν στην κατοχή του , εξελίχτηκε στον μοναδικό προνοητικό κατασκευαστή εργαλείων στον κόσμο.
Έγινε όχι μόνο έμπειρος Κυνηγός αλλά επίσης μυστικιστής και καλλιτέχνης. Αυτός ήταν ο Αρχαίος Κυνηγός και από αυτόν ξεκίνησαν όλα.
Ανέπτυξε γλώσσα και επεδίωξε να μεταβιβάσει με τον λόγο τις γνώσεις του στις επόμενες γενιές.
Και επειδή ήταν αγελαίος , από μακρόχρονη πείρα του δημιούργησε τον πολιτισμό , που αποτελεί αυτήν καθαυτή την ουσία της ανθρώπινης κοινωνίας.
Ζωτικός παράγων στην ανάπτυξη του ανθρώπου ήταν μία μεγάλη αλλαγή του κλίματος που σημειώθηκε περίπου πριν 700.000 χρόνια , τόσα ακριβώς που εμφανιζόταν το γένος Homo. Στην αρχή της γεωλογικής περιόδου που καλείται πλειστόκαινος και που συμπίπτει με την περίοδο του ανθρώπου κάτι ανέτρεψε την ισορροπία. Πρώτα επήλθε μία βαθμιαία πτώση της θερμοκρασίας και σχηματίστηκαν μικροί παγετώνες. Κατόπιν ακολούθησαν τρεις τρομακτικές μετακινήσεις επιστρωμάτων πάγου , προς νότο από την Αρκτική και προς τα πεδινά από τις κορυφές των ορέων.
Ο άνθρωπος μέχρι στιγμής έχει επιβιώσει τριών μεσοπαγετωνικών περιόδων.
Οι συνθήκες αυτές επιτάχυναν ίσως την προσαρμοστική διαδικασία με την οποία εξελίχθηκε ο άνθρωπος.
Η σκληρή εξαρτημένη από το κλίμα ζωή του κυνηγού της εποχής των πάγων αντιπροσωπεύει την ύπαρξη του ανθρώπου 100%.
Καθώς το έχει διατυπώσει ο ανθρωπολόγος Κάρλτον Κούν , η χρησιμοποίηση της φωτιάς είναι η μόνη προφανής διαφορά μεταξύ ανθρώπου και όλων των άλλων ζώων.
Θέρμανε την σπηλιά του και κατέστησε δυνατή την διαβίωση στην Ευρώπη και στην Ασία στην διάρκεια της τελευταίας περιόδου των παγετώνων.
Αυτή πολλαπλασίασε τους κυνηγετικούς άθλους του ανακαλύπτοντας ότι τα άλλα ζώα φοβούνται θανάσιμα την φωτιά. Σε κάποια στιγμή της σταδιοδρομίας του ο άνθρωπος άρχισε να χρησιμοποιεί την φωτιά για να μαγειρεύει το κρέας , γεγονός που βελτίωσε την τύχη του .
Μια από τις μοναδικές διακρίσεις του ανθρώπου είναι η ικανότητα να κατασκευάζη εργαλεία .
Έτσι από τα τέλη της Παλαιολιθικής εποχής ο άνθρωπος έχει εφεύρει τα περισσότερα από τα βασικά του εργαλεία .
Εξακολουθούσε να έχει μόνο μία μορφή ενέργειας , τους μυς του κι ακόμη δεν γνώριζε τίποτε για την γεωργία. Αλλά είχε μάθει να προσφέρει στον εαυτό του στέγη και ζεστά ρούχα.
Με τα λεπτοδουλεμένα όπλα του και την επιθετική νοημοσύνη του ήταν εξοπλισμένος για να κυνηγάει ακόμη και τα δυνατότερα ζώα της γης.
Σε όλη σχεδόν την διάρκεια της υπάρξεως του ανθρώπου ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ήταν μία από τις κύριες ασχολίες αλλά και από τις κύριες απολαύσεις .
Το κυνήγι επέδρασε επίσης σημαντικά στη σωματική εξέλιξη του ανθρώπου και αναμφίβολα διαμόρφωσε τον χαρακτήρα του λόγω της ανταμοιβής που προσφέρει στην ευστροφία , την αντοχή και το σθένος.
Από την ανάγκη του να είναι καλύτερος κυνηγός , ο προϊστορικός άνθρωπος ανέπτυξε την κυβερνητική τέχνη. Οι απλές ομάδες που με βάση την οικογένεια η την πατριά , οργάνωσε κατά την Παλαιολιθική Εποχή ήταν οι άμεσοι πρόγονοι των πολυσύνθετων εθνών και εθνικών ομοσπονδιών στις οποίες μετέχει σήμερα.
Το πρώτο βήμα έγινε προς την κατεύθυνση αυτή , όταν άνδρες μερικών γειτονικών οικογενειών υπερνίκησαν την αμοιβαία τους καχυποψία και συγκρότησαν μία ομάδα συνεργατικού κυνηγιού.
Ο άνθρωπος σύμφωνα με ένα ορισμό είναι ένα ζώο που προσεύχεται, ερμήνευσε τις ενέργειες της φύσεως σαν έργο υπερφυσικών δυνάμεων , κατά των ίδιο τρόπο φαίνεται κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στο σώμα κάθε πλάσματος , ζώου η ανθρώπου , υπάρχει κάποιος αόρατος παράγων η πνεύμα , που κατευθύνει τη συμπεριφορά του στη ζωή και που μετά τον θάνατο πηγαίνει σε έναν άλλο κόσμο.
Από καλλιτεχνικά και λατρευτικά εμβλήματα σε αρχαία σπήλαια , οι ανθρωπολόγοι κατέληξαν σε μερικά υποθετικά συμπεράσματα σχετικά με τις ιεροτελεστίες του προϊστορικού ανθρώπου.
Έχουμε δύο κύριες τελετουργίες , της μεταβάσεως και επιτάσεως.
Με τις πρώτες ετιμώντο οι μεταβολές στη ζωή των ατόμων , όπως ήβη , γάμος και ο θάνατος. Οι δεύτερες συνδέονταν με κρίσεις της κοινότητας, λιμοί, επιδημίες και αποβλέπανε στο να ενδυναμώσουν η να επιτείνουν τις σχέσεις του ανθρώπου με τα πανίσχυρα πνεύματα.
Οι επιστήμονες διαιρούν την περίοδο που ακολούθησε την Παλαιολιθική Εποχή και προηγήθηκε της εποχής του προηγμένου πολιτισμού σε δύο πολιτιστικά στάδια, την Μεσολιθική Εποχή και τη Νεολιθική Εποχή.
Ο μεσολιθικός άνθρωπος ήταν αναγκασμένος να καταφύγει στην πανουργία για να κυνηγήσει τα νέα θηράματα του όπως ελάφια , αγριόχοιροι, κλπ όπως και κάθε είδος πουλιών και ψαριών. Στην ξηρά κυνηγούσε με το τόξο και τα βέλη που του επέτρεπαν να λουφάζει και να σκοτώνει αθέατος .Εγκατάστησε τους πρώτους μόνιμους οικισμούς , συνήθως πάνω η κοντά σε νερά.
Έμαθε να αποταμιεύει τροφές, σπόρους , φρούτα κλπ.
Κατά την επόμενη περίοδο , τη Νεολιθική , ανακάλυψε το μυστικό της γεωργίας στη σχέση σπόρου και φυτού και άρχισε να εξημερώνει αγροτικά ζώα..
Σταθεροποιώντας τελικά τον πορισμό της τροφής του., ο άνθρωπος απέκτησε τον χρόνο για να ασχοληθεί με την θρησκεία , την πολιτική , τον πόλεμο και το εμπόριο, τις επιστήμες και τις τέχνες, με δύο λόγια να δημιουργήσει τον σημερινό πολιτισμό.
Μαζί με αυτές τις μόνιμες προσφορές η Νεολιθική περίοδος γέννησε επίσης πολλά προβλήματα που εξακολουθούν και σήμερα να ταλαιπωρούν τον άνθρωπο.
Μεταβάλλοντας το φυσικό περιβάλλον του, καλλιεργώντας και εκμεταλλευόμενος το φυσικό περιβάλλον του , ο άνθρωπος έβαλε σε κίνηση μία διαβρωτική διαδικασία , που εξάντλησε το έδαφος και δημιούργησε τις ερήμους και τους ξερότοπους.
Περιορίζοντας τα ζώα και χαρακτηρίζοντας τα δικά του , ξύπνησε τον φθόνο και την ζήλια των συνανθρώπων του που είχαν λιγότερα ζώα η καθόλου.
Ακόμη , μολονότι κατά τους νεολιθικούς χρόνους η ίδια η γη ήταν ιδιοκτησία , η αγάπη του γεωργού για τη γη ενσταλάχθηκε στον άνθρωπο και από τότε προκαλεί συρράξεις ανάμεσα στα έθνη.
Έτσι ξεκίνησε η Έλευση του Πολιτισμού περίπου 5000 χρόνια πριν , στην περιοχή που αορίστως λέγεται Μέση Ανατολή . Εδώ άναψε ο σπινθήρας του πολιτισμού και ο άνθρωπος πρωτόμαθε να γράφει , να χρησιμοποιεί μέτταλα, να πολεμά, να στοχάζεται για τον ρόλο του.
© Giorgio Peppas
Initial
