![]() |
ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ KAI OXI MONO![]() Welcome in Hellas |
![]() |
---|
Η Μάνα κάνει τους Πρωταθλητές | |
---|---|
Ποιες είναι οι προυποθέσεις για να αποκτήσουμε σκυλιά που θα έχουν την ποιότητα των γονέων τους ! Από τις επιλεγμένες φυλές που θα βρεθούν σε μία έκθεση μορφολογίας, ένας σκύλος στην ηλικία των δύο ετών έχει ήδη αναπτυχθεί τόσο, ώστε να μπορεί να γίνει μία καλή αξιολόγηση για τη μορφολογική του τυπικότητα. Αυτό σημαίνει ότι στα τέσσερα χρόνια είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε, αν οι απόγονοι του είχαν εκείνα τα χαρακτηριστικά που βελτιώνουν τη φυλή, πάντα όμως σε σχέση με τον ποιοτικό μέσον όρο αυτής της φυλής. Για τις φυλές σκύλων φέρμας, που μας αφορούν εδώ, δεν είναι απλό να βγουν εύκολα και άμεσα συμπεράσματα για την ποιότητα των προγόνων τους. Ένας σκύλος που αφιερώνεται στους κυνηγετικούς αγώνες, πολύ δύσκολα αποκτάει μία καλή φήμη αναπαραγωγου, πριν την ηλικία τεσσάρων ή πέντε ετών. Χρειάζονται επίσης τουλάχιστον, άλλα τρία χρόνια για να αξιολογηθούν οι κυνηγετικές ικανότητες των παιδιών του, τα οποία έχουν προέλθει μάλιστα και από διαφορετικές μάνες. Φθάνοντας όμως ένας σκύλος στην ηλικία των επτά και οκτώ ετών, είναι ήδη έτοιμος να αντιμετωπίσει τα γηρατειά και δεν του απομένουν παρά μόνο δύο χρόνια για να χρησιμοποιηθεί σαν αναπαραγωγός. Αυτό σημαίνει ότι η αξιολόγηση της ποιότητας ενός επιβήτορα γίνεται πολύ αργά! Κατά συνέπεια, μόλις ένας σκύλος κερδίζει στους κυνηγετικούς αγώνες και δείχνει ότι έχει αξιοπρόσεχτα προτερήματα, πολλοί σπεύδουν να ζευγαρώσουν τις σκύλες τους, με την ελπίδα να αποκτήσουν κουτάβια καλά σαν τον σκύλο. Είναι πολλές όμως οι πιθανότητες να μείνουν και απογοητευμένοι, διότι σπάνια τα παιδιά είναι του ίδιου επιπέδου με τον πατέρα. Το πρόβλημα λοιπόν με τις φυλές φέρμας είναι ότι πρέπει να εξακριβώσουμε σε μικρό χρονικό διάστημα και χωρίς να περιμένουμε τη μακροχρόνια απόδειξη της ποιότητας των απογόνων τους, ποιοι είναι αυτοί οι επιβήτορες που μεταδίδουν την πολύ καλή τους ποιότητα, σε έναν αρκετά μεγάλο αριθμό παιδιών τους, που και αυτά με τη σειρά τους να δώσουν άριστους απογόνους βελτιώνοντας και αυτοί τη φυλή. Σύμφωνα με τις πολλές παρατηρήσεις που έγιναν και συνέχεια γίνονται, καθώς και με τις δικές μου που έκανα πάνω σε πολλά από τα δικά μου σκυλιά, (Ιταλικά βγηοκ) έφθασα στο σημείο να καταλάβω ότι ο μεγάλος αναπαραγωγός σκύλος έχει μεγάλες πιθανότητες να προκύψει, αν πληρούνται τουλάχιστον δύο από τους τρεις παρακάτω όρους: 1ος ΟΡΟΣ Ο γεννήτορας πρέπει να προέρχεται από πολύ μεγάλης ποιότητας γονείς δηλαδή από αίματα που έχουν δείξει την αξία τους. Ένας "μεγάλος" σκύλος, μπορεί να γεννηθεί από μέτριους γονείς, αλλά πολύ δύσκολα από μέτριους γονείς θα γεννηθεί ένας μεγάλος γεννήτορας. Που σημαίνει φυσικά ότι ο "μεγάλος" σκύλος δεν είναι κατ' V ανάγκη και μεγάλος γεννήτορας. 2ος ΟΡΟΣ Ο σκύλος πρέπει να έχει αδελφούς και αδελφές που και αυτοί με τη σειρά τους να είναι μεγάλα σκυλιά. Αυτό σημαίνει ότι ο "γεννήτορας" προέρχεται μέσα ,από αυτές τις αξιομνημόνευτες γέννες που έχουν ομοιογένεια και ποιότητα 3ος ΟΡΟΣ Ο γεννήτορας πρέπει να προέρχεται και από μία "μεγάλη" μάνα. Αυτός είναι ο σπουδαιότερος όρος που δημιουργεί με σιγουριά τη γεννότυπη αξία ενός σκύλου. Αυτό σημαίνει ότι ο γεννήτορας εκτός του ότι θα είναι γιος ενός μεγάλου σκύλου, πρέπει να είναι και γιος μιας μεγάλης σκύλας-μάνας. Υπήρξαν διάφοροι μεγάλοι πρωταθλητές που δεν πληρούσαν το δεύτερο και τον τρίτο όρο. Ποτέ δεν μπόρεσαν να αποδείξουν με τη σειρά τους, ότι ήταν μεγάλοι αναπαραγωγοί. Μπορεί να έδωσαν κάποτε κάποιο σημαντικό παιδί, αλλά νομίζω ότι ποτέ δεν έγιναν δημιουργοί ή συνεχιστές αυτών των γενετικών γραμμών που θα βελτίωναν τη ράτσα. Ως εκ τούτου, όταν αποφασίσουμε να ζευγαρώσουμε τη σκύλα μας με έναν ονομαστό επιβήτορα, λόγω των θετικών αποτελεσμάτων που έφερε στους κυνηγετικούς αγώνες, πρέπει να πληροφορηθούμε επίσης, αν έχει εξαίρετους αδελφούς ή αδελφές, ποιος είναι ο πατέρας του, και πάνω απ'όλα ποια είναι η μάνα του. Ίσως σε αυτό το σημείο μπορεί να πει κάποιος ότι εγώ τώρα ανακάλυψα το αυγό του Κολόμβου και ότι στις αρχές του 2000 είναι λίγο αργά να συμφωνήσουμε για το γεννότυπο. Όμως, κάλλιο αργά, παρά ποτέ.
Cesare Bonasegale |