Μπήκαμε πια στην τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου και οι κυνηγετικές εντυπώσεις δυστυχώς δεν είναι από τις καλύτερες τουλάχιστον για τους περισσότερους από εμάς !
Μιλάω πάντα για το κυνήγι της πέρδικας ορεινής η τσούκαρ .
Πουλιά επιμένω υπάρχουν αλλά είναι πολύ πονηρεμένα από εκπαιδευτικά πολλά , πρόωρο κυνήγι και γενικώς συνεχή ενόχληση .
Επίσης σε αρκετές περιοχές τα πουλιά είναι ακόμη χαμηλά λόγω υψηλών θερμοκρασιών και ακόμη καιρού καλοκαιριάτικου .
Το πρώτο Σ/Κ κυνήγησα ορεινή πέρδικα αφού το έχω καθιερώσει πια σαν προσωπική επιδίωξη – παράδοση - ανάγκη έτσι για το καλό της χρονιάς εκτός μικρών εξαιρέσεων !
Έτσι λοιπόν το ξημέρωμα του Σαββάτου με βρήκε στους βιότοπους της ορεινής πέρδικας !
Το συγκεκριμένο μέρος είχα να το κυνηγήσω περίπου 3-4 χρόνια και δεν είχα κάνει εκπαιδευτικό πριν, έτσι το άφησα όλο το θέμα στην τύχη του , ήμουνα και λίγο περίεργος να δω τι θα συναντούσα θηραματικά και από άλλους κυνηγούς !
Τα πρώτα μηνύματα από την βραδινή ανάβαση με το αυτοκίνητο ελπιδοφόρα, ενώ στον κεντρικό δρόμο συναντήσαμε αρκετό κόσμο να πηγαίνουν σίγουρα για πέρδικα και σε διάφορα μέρη .
Όταν δε φτάσαμε στο μέρος που αφήνουμε το αυτοκίνητο η χαρά μας μεγάλη μιας και είμαστε μόνοι μας !
Σήμερα τα περδικοτόπια τουλάχιστον τα περισσότερα είναι λίγο πολύ γνωστά σε αρκετούς λάτρεις αυτού του κυνηγιού , ας είναι καλά και οι χωματόδρομοι που είναι παντού τώρα πια.
Κάποια κρατούν ακόμη όμως και υπάρχουν και μερικά , λίγα που περιμένουν να ανακαλυφτούν !
Όποιος τυχερός λοιπόν γνωρίζει τέτοια μέρη συνιστώ βασιζόμενος στην προσωπική εμπειρία μου που όσο μεγαλώνω τόσο εμπλουτίζετε , να τα κρατεί σαν επτασφράγιστο μυστικό και αν είναι τα πάρει κάποιο μαζί του νέο να έχει διαπιστώσει ότι αξίζει να το κάνει αυτό πραγματικά και αφού έχει βεβαιωθεί για την προσωπικότητα του νέου και αυτό πρώτα για σεβασμό στις ίδιες τις πέρδικες και δεύτερο σεβασμό στους δικούς του κόπους !
Για να μην βρει εκεί μετά τον αδελφό , τον ξάδερφο και κατόπιν όλους τους συγγενείς και φίλους του νέου !!
Καταλαβαίνω ότι είναι λίγο σκληρά αυτά που λέω αλλά δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα τουλάχιστον για ένα μεγάλο ποσοστό !
Κυνηγοτόπια δόξα το θεό υπάρχουν πολλά και διαφόρων βαθμίδων για να κάνεις το καλό , παράδεισοι λίγοι όμως !!
Καφεδάκι και απόλυτη ησυχία μιας και έφτανε η ώρα για το πρωινό - τιτίβισμα ,καλωσόρισμα της ημέρας και τυχόν παρών από τις πέρδικες !
Λες και έχουν κάποιο ρολόι την συγκεκριμένη ώρα με 1-2 λεπτά το πολύ προς η πίσω άρχισε το καλωσόρισμα της αυγής !
Ξεκίνησε μία από απέναντι αριστερά , ένα μοναχικό γρήγορο τιτίβισμα αλλά δυνατό , σχεδόν με το σβήσιμο του συγκεκριμένου ήχου ήρθε η απάντηση από ένα , δύο, τρία , πολλά πουλιά από την πλαγιά απέναντι και προς τα χαμηλά !
Άμεσα ήρθε σχεδόν μαζικά και η απάντηση από την μεριά του πρώτου μοναχικού λάλου , σε λίγο όλη η χαράδρα αντιλαλούσε από ήχους μαζικούς που έκαναν τις αισθήσεις μας και να είναι σε φοβερή εγρήγορση , το μόνο που ξέρω είναι ότι η καρδιά μου πρέπει να είχε τρομερούς παλμούς από την συγκίνηση και λαχτάρα που ένιωθα !
Επειδή καθόμουνα στην πίσω πόρτα του αυτοκινήτου αισθάνθηκα και μία αναταραχή ειδικά από τα δύο μεγάλα σκυλιά μου στο άκουσμα αυτών των υπέροχων ήχων και ένα ελαφρύ κλαψούρισμα σαν να μου λέει (αφεντικό τις άκουσα πάρε με μην με αφήσεις εδώ είμαι έτοιμη σε παρακαλώ σε παρακαλώ…. ) , ένα ελαφρό στττττττττ σταμάτησαν οποιαδήποτε ήχο που προερχόταν από την κούτα !
Το τραγούδι είχε διάρκεια μερικά λεπτά και κατόπιν αραίωσε μέχρι που απότομα σταμάτησε και απόλυτη σιωπή απλώθηκε παντού σαν σε νεκρή φύση !
Ήρθε και ο φίλος μου ο Δημήτρης σε λίγο από το ακουστικό πόστο του και έγινε επιτόπια σύσκεψη για το πού πώς και πώς !
Είχε φωτίσει πια καλά βιασύνη δεν υπήρχε και είπαμε να αφήσουμε λίγο τα πουλιά να κουνηθούν , να ξεμουδιάσουν και να αρχίσουν τις αρχέγονες καθορισμένες διαδικασίες της ζωής τους .
Αποφασίσαμε να ανέβουμε ψηλά από την αρχή και να κυνηγήσουμε από πάνω προς τα κάτω στο κοπάδι που άκουσε αυτός και το μέρος ήταν πιο εύκολο γιατί σε περίπτωση συνάντησης σίγουρα θα πέφτανε πιο χαμηλά στα πιο πυκνά και δύσκολα και έτσι θα κυνηγούσαμε και τα άλλα κοπάδια που ακούσαμε μιας και τον κάτω βιότοπο θα γινόταν η μεγάλη αναμέτρηση και το όποιο καλό αποτέλεσμα !
Δεν βιαζόμαστε μία και δεν είχαμε συναντήσει κανένα άλλο και δεν βρήκαμε και πάνω επίσης κανένα .
Εδώ θα κάνω μία παρένθεση , τα τελευταία χρόνια πια στην έναρξη δεν κυνηγώ ποτέ στα κλασσικά μέρη της πέρδικας η τα δήθεν μυστικά καταφύγια που ανοίγουν και που κανείς δεν ξέρει αλλά όταν πάς εκεί βλέπεις ότι η μισή Ελλάδα είναι εκεί και για όσους ξέρουν είναι σαν να είσαι στο Χάρακα σε περάσματα !
Δεν αντέχω πια αυτό το τσίρκο που επικρατεί ( ας έχει όσα πουλιά θέλει η περιοχή , δεν αντέχω να είμαι μέρος αυτού του πράγματος που θέλουμε να λέμε περδικοκυνήγι , παντού κόσμος στρατοπεδευμένος με σκηνές , με υπνόσακους , με φορτηγάκια , μερικοί έχουν ανέβει και στρατοπεδεύσει κοντά στο όποιο κοπάδι σχεδόν μέσα τους για να μην τους προλάβουν άλλοι κλπ κλπ !
Το ωραίο είναι όμως ότι μόλις τολμήσει κάποιο κοπάδι και κελαηδήσει βλέπεις ορισμένους να ανεβαίνουν μέσα στο σκοτάδι για να πλησιάσουν τα πουλιά και να προλάβουν και πολλές φορές είναι περισσότερες παρέες από μία λες και οι πέρδικες είναι ηλίθιες και θα τους περιμένουν εκει , καλό κάνουν στις κάτω παρέες απλά !!!!!!!!!!
¨Όλα αυτά και άλλα πολλά που δεν θέλω να καταγράψω εδώ, αλλά παρακάτω θα βάλω μερικές απόψεις από συναδέλφους για την φετινή τους έναρξη για να δείτε τι γένεται !
¨Ήξερα ότι κάποιοι περδικάδες ........... βάζουν και στις πέρδικες κασετόφωνο για να τις φέρουν κοντά ειδικά μετά το σπάσιμο του κοπαδιού αλλά δεν ήξερα ότι ήταν δυνατόν να έχουν στο κινητό το τραγούδι της πέρδικας και να το βάζουν για τις προσελκύσουν !!
Αυτά και μερικά άλλα που έζησα τελευταία με ανθρώπους που ήταν σα νεογέννητο μωράκι από άποψης κυνηγητικής, κυνοφιλικής και τώρα μετά από ένα χρόνο είναι εξπέρ με θεική επιφώτιση , το ψέμα και η βλακεία και ο ηλίθιος κυνηγητικός ανταγωνισμός με έχουν κάνει σε αυτό το θέμα πια απλησίαστο , πραγματικά με όλη την σημασία της λέξεως ,όπως έχουν γίνει και οι περισσότερες πέρδικες .
Δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ πια να δείξω κάποιο μέρος σε άγνωστο άνθρωπο όσο και να κλαίγεται και να τον λυπάμαι (κυνηγετικά) και κάποια στιγμή θα γράψω και κάποια γεγονότα – εμπειρίες κυνηγετικές έτσι για να μαθαίνουμε κάποιες ιστορίες για το τι πώς και τι είναι αυτή η φάρα μας !
Κλείνω τη παρένθεση γιατί παρασύρθηκα θυμούμενος μία φράση συγκεκριμένη που ποτέ δεν θα ξεχάσω και πόσο αγνωμοσύνη υπάρχει στον κόσμο !
Λοιπόν ξεκινήσαμε το κυνήγι μας όπως είπαμε από ψηλά , όταν φτάσαμε στην κούρνια των πουλιών βρήκαμε τις κουτσουλιές αλλά τα ίδια πουθενά !
Τελικά για να μην σας κουράζω τις συναντήσαμε 4 φορές το Σάββατο και τρεις την Κυριακή , πήραμε κάποια πουλάκια και αισθανθήκαμε πάρα πολύ τυχεροί που καταφέραμε να τις συναντήσουμε και φέτος και ήταν σε πολύ καλή κατάσταση και να ζήσουμε ξεχωριστές στιγμές μαζί τους εκεί που αυτές έχουν επιλέξει να ζουν !
Ένα τελευταίο το Σάββατο σχεδόν κυνηγήσαμε όλη την ημέρα την δε Κυριακή μόνο την μισή μιας και η ζέστη και η κούραση μας διέλυσε κυριολεκτικά , παρότι ήμουν προπονημένος καλά με τα καθημερινά ορτυκοκυνήγια και κάποια εκπαιδευτικά , επίσης άλλα σκυλιά κυνήγησαν την μία ήμέρα και άλλα το την άλλη .
Την Τετάρτη η απόφαση ήταν για νησί και είχαν γίνει όλες οι σχετικές προετοιμασίες εγώ στα σκυλιά στο αυτοκίνητο μου δύο δικά μου και δύο του Δημήτρη και αυτός την βάρκα με το τρέιλερ .
¨Έτσι αφού ρίξαμε το σκάφος φορτώσαμε τα πράγματα και βούρ για την απόβαση !
Δεν μπορώ να πω έχει και αυτό το κυνήγι την ομορφιά του !
Από την σκεπή του κόσμου και τα ψηλά στα χαμηλά στην επιφάνεια της θάλασσας ανάμεσα στο κύμα με παρέα τους γλάρους και τους άλλους σκαφάτους που είχαν βγει για ψάρεμα !
Το σκαφάκι να σκίζει τα κύματα μια χαρά , τώρα πια είχε ξημερώσει και όπως καταλαβαίνετε είχαμε χάσει το άκουσμα .
Αν καμιά φορά γίνομαι ενοχλητικός με την επιμονή και την αγάπη μου για τον σημερινό τρόπο κυνηγιού στην Ελλάδα, είναι γιατί παρόλα τα προβλήματα του που είναι πολλά όντως και θέλουν διορθώσεις ,είναι όμως και ο μοναδικός στην Ευρώπη με εξαίρεση κάποιες χώρες της Σκανδιναβίας και βέβαια την Β.Αμερική (ΗΠΑ –ΚΑΝΑΔΑ) , Ν Αμερική (Αργεντινή κλπ) που σου δίνουν αυτή την δυνατότητα δηλαδή του σήμερα εδώ στα απάτητα βουνά και αύριο εκεί σε ένα νησί , να κυνηγάς σε δημόσιες κρατικές εκτάσεις ελεύθερα , ελπίζω μέσα από βελτιώσεις και επιστημονικές τεκμηριώσεις να βρεθεί κάποια χρυσή τομή ώστε να έχουμε το ίδιο τρόπο κυνηγίου σχεδόν και πολύ καλύτερη κυνηγετική διαχείριση και περισσότερα θηράματα για όλους βέβαια !
Η απόβαση έγινε επιτυχώς, δέσαμε το σκάφος καλά σε ένα απάγκιο για να μην έχουμε τυχόν δυσάρεστες εκπλήξεις από τυχόν αλλαγή καιρού Αιγαίο είναι αυτό και το κυνήγι ξεκίνησε !
Εδώ θα σας πω και πάλι το ορτυκοκυνήγι και τα εκπαιδευτικά σε αγκάθι και βιότοπο τσούκαρ ,είχε βοηθήσει τα σκυλιά να ετοιμαστούν σωματικά και ψυχικά σε διαφορετικές συνθήκες από αυτές των αλπικών ζωνών, δηλαδή στο αγκάθι , πουρνάρι και στον ασπάλαθο και μεταξύ αυτών την κοφτερή νησιώτική πέτρα !
Το κυνήγι έγινε σε περιοχές κοντά στην θάλασσα σχεδόν δίπλα της περισσότερες φορές και σε περιβάλλον σχετικά εύκολο εκτός από κάτι κομμάτια βιότοπου πολύ δύσκολα από απόψεως πυκνότητας αγκαθιού και πουρναριού.
Μάλιστα σε μία περίπτωση το πουλί ελαφρά χτυπημένο μπήκε σε ένα τέτοιο σφικτό και δεν έβγαινε με τίποτε , μέσα στα σκυλιά , μέσα εγώ τίποτε , ούτε τα χέρια μου δεν μπορούσα να βάλω λόγω πυκνότητας και αγκαθιού !
Εκχερσώσαμε ένα καλό κομμάτι ώστε να μπορέσουν τα σκυλιά να την πλησιάσουν και να την βγάλουν με αναγκαστική απογείωση !
Τα πουλιά αρκετά ως πολλά και διασκορπισμένα σε κοπαδάκια 7-15 πουλιών ανά 500 μέτρα περίπου όλα σε μία απόσταση 5-6 χιλιομέτρων σχεδόν στον ίδιο βιότοπο .
Είχαμε τελειώσει κατά τις 12,30 περίπου με καλυμμένο το όριο της ημέρας και για τους δύο .
Πολλά πουλιά και αρκετά εύκολα , εθεάθη και λαγός που δεν μπορέσαμε να πάρουμε , αρσενικός γαρ……….
Αράξαμε στην παραλία , ρίξαμε κάτι βουτιές , φάγαμε κάτι λίγα και το ρίξαμε στον ύπνο.
Κατά τις 3 σηκωθήκαμε και ασχοληθήκαμε με κάποια ορτυκάκια που είχαμε συναντήσει στην απόβαση και με τα οχτάρια κάναμε ένα κυνήγι μίας ώρας περίπου , δεν είχε πάρει κανείς 10άρια , κάναμε 5-6 ο καθένας όμως .
Κατά τις πέντε περίπου είμαστε στη θάλασσα πάλι στο δρόμο για την γλίστρα !
ΕΠΑΝΩ
© Giorgio Peppas
Initial
Back
