
Τονίζω με όλη την πείρα τριακονταετούς κυνηγετικής δράσης, ότι το αντίθετο συμβαίνει. Δεν είναι «δολοφονία» όπως ισχυρίζονται μερικοί. Δεν είναι «φόνος εξ αναπαυτικής ενέδρας» όπως λένε άλλοι. Αυτά ασφαλώς αποτελούν φλυαρίες ίων ανίδεων του καρτεριού εκείνων οι οποίοι συνήθισαν να δίνουν τον λόγο πάντοτε στον πιστό σύντροφό τους ο οποίος με τις ενδεικτικές κινήσεις του φερμαρίσμα τους δίνει το χρόνο να ετοιμαστούν και να χτυπήσουν ένα θήραμα που πάντα πετιέται μπροστά από την έτοιμη κάννη του όπλου, με μέτρια ταχύτητα και με πέταγμα συνήθως σταθερό.
Και αυτή είναι η διαφορά μεταξύ κυνηγιού του ποδιού και του καρτεριού. Στη πρώτη περίπτωση, το θήραμα βάλλεται στα πρώτα του φτερουγίσματα, προτού μπορέσει να προφυλαχθεί και να βρεθεί σε ασφάλεια αναπτύσσοντας μεγαλύτερη ταχύτητα. Στη δεύτερη περίπτωση, το θήραμα ή έρχεται προς το μέρος του κυνηγού ή πετά αρκετά ψηλά και προχωρά με μεγαλύτερη ταχύτητα. Εάν μάλιστα είναι τουφεκισμένο, η ταχύτητα του και η εναλλασσόμενη διαρκώς πτήση του, καθιστούν προβληματική την επιτυχία και του καλύτερου κυνηγού. Επομένως, δίκαια πιστεύω, ότι η σκόπευση κατά το καρτέρι είναι δυσκολότερη,
πολυποίκιλη στα είδη πυροβολισμού και πιο κουραστική σε γρήγορες κινήσεις, ετοιμότητα πνεύματος και αστραπιαία αντίληψη. Με δύο λέξεις τέλος, επιμένω ότι με τους πυροβολισμούς του καρτεριού, δοκιμάζεται η ικανότητα του κυνηγού στον ανώτατο βαθμό.
Για τον λόγο αυτό, θα παραθέσω στους συναδέλφους κυνηγούς μερικές μεθόδους μου κατά την σκόπευση του καρτεριού, οι οποίες αποκομίστηκαν κατά την συνεχή μου άσκηση στα κυνηγετικά όπλα από μικρή ηλικία και οι οποίες πάντα μου έδωσαν τα καλύτερα αποτελέσματα.
Δεν συνέτεινε δε η πείρα μόνο σ' αυτό. Κατά πολύ μεγάλο ποσοστό οφείλω την εμπιστοσύνη στις μεθόδους μου, στη μελέτη, τόσο των κυνηγετικών διεθνών συγγραμμάτων, όσο και των εκάστοτε επιτυχών ή ανεπιτυχών πυροβολισμών μου στα καρτέρια. Τα βράδια, όταν ξάπλωνα για ν' αναπαυτώ από το ημερήσιο κυνήγι, ο νους μου γυρνούσε σ' όλες τις τουφεκιές που έριξα την ημέρα εκείνη. Συζητούσα στη μνήμη μου τα σφάλματα μου κατά την σκόπευση, αλλά και 115 επιτυχίες μου. Έψαχνα τα θηράματα μου ύστερα από κάθε πέσιμο τους και σημείωνα καλά στη μνήμη μου το είδος της σκόπευσης , το ποσό των σκαγιών που έριξαν νεκρό το θήραμα, την προσθιοσκόπευσή μου και την δεδομένη ταχύτητα του θηράματος. Και κατέληγα σε σαφή και θετικά συμπεράσματα τα οποία εφάρμοζα επιτυχώς στίς επόμενες ημέρες του κυνηγίου.
Ο βασικός κανόνας των πυροβολισμών στο καρτέρι, είναι η προσθιοσκόπευσή. Μη φοβάστε να σκοπεύετε αρκετά μπροστά απ' το πτηνό και ασφαλώς θα έχετε επιτυχίες. Κάθε χαμένη τουφεκιά δεν οφείλεται παρά, στη παραμέληση αυτού του κανόνα. Οι μετατοπίσει των θηρευμάτων, σε κάθε δευτερόλεπτο είναι σημαντικοί.
Το τρυγόνι π.χ βαίνει με την συνήθη ταχύτητα των 100-120 χιλιομέτρων την ώρα. Συνεπώς στο ένα δέκατο του δευτερόλεπτου, η μετατόπιση τους κυμαίνεται μεταξύ τριών και τρεισήμισι μέτρων. Συνεπώς η προσθιοσκόπευσή συνηγορεί ώστε το θήραμα αυτό να πέσει στο φονικό κλοιό των σκαγιών. Μη ξεχνάτε δε ότι οποιοδήποτε και αν είναι το πτηνό, πετά σίγουρα πολύ ταχύτερα απ' ότι νομίζετε.
Βεβαίως, δεν μπορώ να σας καθορίσω επακριβώς την έκταση της προσθιοσκόπευσης, δεδομένου ότι οι καιρικές συνθήκες και συνεπώς οι εκάστοτε αυξομειώσει των ταχυτήτων, παίζουν σπουδαίο ρόλο. Αυτό θα σας το διδάξει η πείρα και η εξάσκηση. Μυστικό δεν υπάρχει στις
επιτυχίες του καρτεριού. Αν οι βολές σας αστοχούν, αυξήστε την προσθιοσκόπευσή μέχρις ότου αρχίσετε να επιτυγχάνετε τα θηράματα. Και τότε πλέον κανονίζετε ανάλογα την σκόπευση σας, ώστε να επιτυγχάνετε εύκολα και στα κύρια σημεία το πτηνό.
Επίσης από τους κυριότερους παράγοντες της επιτυχίας σας στο καρτέρι είναι η διατήρηση της ψυχραιμίας σας και κατά συνέπεια οι γρήγορες κινήσεις του όπλου σας. Μη συγκινήστε και τα χάνετε από ένα κοπάδι πτηνών που περνά πάνω απ' το κεφάλι σας. Υψώσατε με αστραπιαία ταχύτητα το όπλο σας και μη προσπαθείτε να βρείτε δια μαγείας πρώτα το πτηνό και έπειτα να κινήσετε προς τα εμπρός το όπλο.
Αυτό θα σας κάνει να χάσετε πολύτιμο χρόνο. Εδώ παίζει ρόλο η ταχύτητα του νου, του χεριού και του ματιού. Ο χρόνος είναι πολύτιμος η μετατόπιση του θηράματος είναι αστραπιαία και συνεπώς δεν επιτρέπεται αναπαυτική επιθεώρηση του πτηνού, της κατεύθυνσής του και της πτήσης του. Μόλις αντιληφτείτε ότι το πτηνό εισέρχεται στη φονική ζώνη δράσεως του όπλου σας, υψώστε το αμέσως και πυροβολήστε κατευθείαν στο σημείο όπου υπολογίζετε ότι θα βρίσκεται το πτηνό, μέχρι να φτάσουν τα σκάγια του βλήματός σας.
Συνηθίστε να είστε γρήγοροι στις κινήσεις σας και μην αφήνετε να παρέλθει χρονικό διάστημα από την επώμιση του όπλου σας μέχρι τον πυροβολισμό. Μόλις το κοντάκι αγγίξει τον ώμο σας, πιέστε την σκανδάλη. Δεν κερδίζετε μόνο πολύτιμο χρόνο έτσι, αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα σκοτώσετε το θήραμα σας.
Κατά τη γνώμη μου, προτιμώ ν' αφήσω το πτηνό να φύγει, παρά να επιδιώξω επικίνδυνους πυροβολισμούς. Το όπλο δεν είναι τηλεσκόπιο. Όταν το όπλο κινείται ακριβώς πάνω από το κεφάλι, το λάκτισμα του όπλου προξενεί πίεση προς τα κάτω, επί του οστού που στηρίζεται και είναι γνωστό ότι πολλές φορές το σπάει, όταν ο άνθρωπος δεν είναι δυνατός. Συνεπώς, εάν το όπλο σας είναι γνωστό ότι ευχαριστιέται στα... λακτίσματα, αποφεύγετε στο καρτέρι, τους κάθετους πυροβολισμούς.
Τελειώνοντας επιθυμώ να τονίσω ότι το κυνήγι του καρτεριού, είναι κατά πολύ, ανώτερο στη τεχνική των τουφεκισμών, απ' το κυνήγι κινήσεως.
Α. PIRAL
ΕΠΑΝΩ