ΤΗΣ ΓΙΩΤΑΣ ΒΑΖΟΥΡΑ 24 Αυγούστου 2007. Μια ομάδα ιδιωτών προσεγγίζει τη νησίδα Αντίμηλο στις Κυκλάδες αναζητώντας κάποια άγνωστη παραλία.
Το θέαμα που αντικρίζει δεν έχει καμία σχέση με τον ανεξερεύνητο παράδεισο που επιζητά. Στιβ πλαγιές του νησιού δεκάδες αγριοκάτσικα κείτονται νεκρά και αρκετά ακόμη μοιάζουν εξασθενημένα.
Πολλά από τα ζώα βρίσκονται γύρω από τη δεξαμενή που πρόσφερε νερό στα άγρια θηλαστικά, tous μοναδικούς «κατοίκους» του άνυδρου νησιού. Οι ιδιώτες ενημερώνουν tis τοπικές αρχές στη Μήλο.
Η είδηση του θανάτου των σπάνιων ζώων αναστατώνει tous κατοίκους του κυκλαδίτικου νησιού, οι οποίοι προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν tous αρμόδιους για να πετύχουν τη σωτηρία των εκατοντάδων σπάνιων αγριοκάτσικων.

Το Δασαρχείο, η Δημοτική Αρχή Tns Μήλου και το Επαρχείο αδυνατούν να εεξηγήσουν τι συνέβη και προκλήθηκε η τραγωδία.
Οι κάτοικοι του κυκλαδίτικου νησιού ενημερώνουν και το «ΘΕΜΑ» για το μεγάλο οικολογικό πρόβλημα, ζητώντας από την εφημερίδα να παρέμβει (όσιε να διασωθούν όσα από τα ζώα δείχνουν να χάνουν tis δυνάμες tous μέρα με τη μέρα.
Το «ΘΕΜΑ» απευθύνεται στο υπουργείο Eθviκns Αμυνας και στον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, στρατηγό Δημήτρη Γράψα.
Έπειτα από έρευνα των στρατιωτικών υπηρεσιών και επικοινωνία με tis τοπικές αρχές, αποφασίζεται ότι ο μόνος τρόπος για να διασωθούν τα αγριοκάτσικα της Αντιμήλου είναι να παρέμβει ο Στρατός.

Την προηγούμενη Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου, είκοσι μέρες μετά τον εντοπισμό των πρώτων νεκρών ζώων, ένα στρατιωτικό ελικόπτερο τύπου Σινούκ μεταφέρει στην Αντίμηλο δεκάδες μπάλες από σανό για να τραφούν τα αγριοκάτσικα.
Σε μια επόμενη πτήση ακόμη πέντε δεξαμενές νερού χωρητικότητας περίπου 4,5 τόνων τοποθετούνται στις πλαγιές του νησιού. Η σωτηρία για tous τετράποδους κατοίκους Tns Αντιμήλου ήρθε -κυριολεκτικά- από ψηλά.
Για να γεμίσουν οι δεξαμενές με πόσιμο νερό επιστρατεύεται ένα πυροσβεστικό ελικόπτερο τύπου Ερικσον .

Άλλωστε η πρόσβαση στο νησί είναι σχεδόν αδύνατη λόγω των βραχωδών ακτών .
Τα δεκάδες ζώα που βρέθηκαν νεκρά στην Αντίμηλο φαίνεται ότι έπεσαν θύματα της μεγάλης ξηρασίας η οποία φέτος χτύπησε το νησί.

Το ερώτημα που απασχολεί τους κατοίκους της Μήλου είναι ποιος αγνόησε να ελέγξει την στάθμη του νερού στην μία και μοναδική δεξαμενή πόσιμου ύδατος που υπάρχει στην Αντίμηλο.
Στις αιτιάσεις τους ότι τα αγριοκάτσικα είχαν εγκαταλειφτεί στην τύχη τους από όλους , τοπικές αρχές κλπ και τελικά ξεψύχησαν, με κύρια ευθύνη να βαραίνει το Δασαρχείο ,ο διευθυντής Δασών του νομού Κυκλάδων αποφεύγει να απαντήσει επί της ουσίας και προαγγέλλει ότι εφ εξής τα ζώα θα ενταχθούν σε πρόγραμμα προστασίας.

Βιότοπος ενταγμένος στο Νατούρα 2000 Η νησίδα της Αντιμήλου σε απόσταση αναπνοής από τη Μήλο είναι fένας από τους λιγοστούς βιότοπους της χώρας και εντάσσεται στο δίκτυο βιότοπων Natura της Ευρωπαϊκής Eνωσης . Βρίσκει καταφύγιο για πολλά χρόνια το αγριοκάτσικο της Αντιμήλου που συναντάται αποκλειστικά εδώ και είναι στενός συγγενής του αγριοκάτσικου ras Kpnras. Χαρακτηριστικό είναι το ότι για την προστασία του σπάνιου αυτού είδους, στην Αντιμηλο έχει απαγορευτεί από το 1976 το κυνήγι, ενώ δεν επιτρέπεται ούτε η προσέγγιση σκαφών και πλοίων, καθώς και η ρήψη τροφών στα ζώα από ανθρώπους που αγνοούν τις διατροφικές ανάγκες των σπάνιων αγριοκάτσικων.

«Η κατάσταση τώρα, μετά τη δυναμική επέμβαση του Στρατού, είναι σαφώς καλύτερη. Η βοήθεια του Στρατού ήταν καθοριστική. Το Δασαρχείο ζητά επιπλέον οικονομική ενίσχυση για να προστατεύσει τους αίγαγρους . Δυστυχώς η χρηματοδότηση δεν είναι αρκετή για να καλύψει τις ανάγκες μας», συμπληρώνει ο κ. Καταγάς.
Η πιθανότητα εξαφάνισης του σπάνιου αίγαγρου προκάλεσε και την κινητοποίηση τωντοπικών αρχών, οι οποίες τις προηγούμενες μέρες πραγματοποίησαν δύο μικρές αποστολές στο νησί στις οποίες συμμετείχε σκάφος του Λιμενικού καθώς και επιστημονικό προσωπικό που ήταν επιφορτισμένο με τη φροντίδα των ζώων.

Το πρώτο Θέμα

ΕΠΑΝΩ