Initial

Back

ΑΝΤΙΟ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕ ΚΑΙ ΑΓΕΡΩΧΕ ΦΙΛΕ ΜΟΥ !! (15-1-2004)

Δυστυχώς έφυγε για το ταξίδι χωρίς επιστροφή και ο πιο αγαπημένος μου σκύλος ο Ρενο από γηρατειά . Εφυγε στο τόπο που έγινε κυνηγός κυνηγώντας τις τελευταίες μπεκάτσες της υπέροχης ύπαρξης του ! Εκεί που ξεκίνησε την κυνηγετική του καριέρα , εκεί λοιπόν αναπαύεται τώρα πια στην γη των μπεκατσών για να τις έχει παρέα και να του κρατούν συντροφιά κάποιες εποχές του χρόνου όσο υπάρχουν και αυτές ! Αυτό που θα με συντροφεύει στα επόμενα χρόνια είναι η γνώση, πως κι όταν αντιμετώπισα την πλήρη εξαφάνιση όλων εκείνων που θεώρησα αιώνια , ζωντανών υπάρξεων που ίσως κάποιες στιγμές ζόρισα που ζούσαν και ανάπνεαν για μένα , θέλω να πιστεύω ότι περάσαμε και πολλές ευτυχισμένες στιγμές βαδίζοντας μαζί στην αιωνιότητα του χρόνου ! Έχω κουραστεί απ' τα σπουδαία πράγματα και τα μεγάλα σχέδια, Τους σπουδαίους θεσμούς και την αναζήτηση της μεγάλης επιτυχίας . Μ' ενδιαφέρουν μόνο αυτές οι μικρές , αόρατες ανθρώπινες δυνάμεις της αγάπης που λειτουργούν από άτομο σε άτομο , κινούμενες απαρατήρητες μέσα από χαραμάδες του κόσμου , Σαν πάμπολλα ριζίδια η σαν τριχοειδείς ροές νερού , Που αν τους δοθεί χρόνος Θα διαβρώσουν τα σκληρότατα μνημεία της υπερηφάνειας και θα βγάλουν τον πραγματικό εαυτό μας ! Καλό ταξίδι UNO φίλε μου και σύντροφε μου . Γιώργος Πέππας Ενα αντίο και απο μένα στο συνκυνηγό του φίλου Γιώργου ΟΥΝΟ που αν και τον γνωρισα λίγο και στις τελευταία πιά δόξες του εκείνος πάντα παρέμενε αγέρωχος. Παρόλες τις άτυχες στιγμές που άνανδρα ζηλιάρικα ανθρώπινα χέρια του αφαίρεσαν και του στερησαν όση ενέργεια απέμεινε απο φόλα αυτά τα τελευταία για εκείνον χρόνια, εκείνος σταθηκε στα ποδια όσο αυτά του επέτρεπαν και κυνηγησε μέχρι και τις τελευταίες ημέρες της ζωής του. Θυμάμαι εναν αγώνα στο Σχιστό περίοδος 2002 με λίγα πουλιά εσύ και η αδελφή σου που έχει φύγει πιά βγαλατε το φίλο μου ασπροπρόσωπο.Εσυ ησουν λίγο πιο άτυχος η αδελφή σου σταθηκε πιο τυχερη και ήταν αυτη μόνο που είχε κερδίσει μεσα απο τοσα σκυλιά.Θες η εμπειρία θες οτι η τύχη βοηθαει παντα η σχεδον πάντα αυτούς που αξίζουν.Ετσι στα τελευταία σας χρόνια κανατε μια ακόμα φορά το καθηκον σας και αυτό για το οποίο υπάρχεται...Να βρίσκεται πουλιά..ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Και αν λέει ο φίλος μου οτι θα ασχοληθεί με τα μαυροκκόκινα μια φυλή άξια και σκούπα όπως τα αποκαλεί (άλλωστε πάντα πίστευα στα άτομα και στην εκπαίδευση) εσύ, ο τελευταίος των μοικανών του έδειξες τι άξιζες.... Και αν έτρεχες σαν τρελλός στο βουνό με όλες σου τις δυνάμεις ηταν γιατί μεχρι και την τελαυταία στιγμή ησουν ένας περηφανος σκυλος που δεν ηθελες κανενας να βρεί οτιδηποτε πριν απο σένα... Ενα ΠΟΙΝΤΕΡ. Tα αγαπάω αυτά τα ζώα.Περηφανα άτια... Πιστεύω οτι δεν θα σε ξεχάσει ποτέ .. Και θυμαμαι ακόμα οτι στο σπίτι του για καφέ παρολο που τα μαυροκκοκινα φωναζαν οταν τα έβλεπα ασυναίσθητα το βλέμμα γύρναγε πίσω να σε δώ. Κάτι μου έλεγε οτι δεν θα υπάρχεις για πολύ και έβλεπα οταν χάιδευαν τα γκόρντον εσύ ήσουν εκεί και κοιτώντας αγέρωχος δεν παρακάλαγες για χάδια.. Ελπίζω η θύμηση σου να κάνει το αφεντικό σου να κρατήσει για πάντα ένα πόιντερ στο κουμάσι του γιατί αυτή η φυλή είναι περήφανη και αξίζει κάποιος να ασχολείται μαζί τους...Ισως πιο πολύ απο όλες τις άλλες για αυτό υπάρχουν παθιασμένοι άνθρωποι με δαύτα σε όλο το κόσμο.. Για αυτό και μερικοί η τα αγαπούν και γίνονται ένα μαζί τους η λένε πως δεν τους «κολλάνε» . Τρέξε φίλε μου Ούνο...Κάλπασε εκεί που είσαι τώρα... Γιατί τίποτα και κανενας δεν θα μείνει εδώ για πάντα. Και ίσως αν υπάρχει κάτι εκεί που εσύ ψάχνεις τώρα μας το δείξεις κάποτε,οταν ένας ένας σε συναντησουμε γιατί η ζωή είναι μικρή και εμείς σαν κυνηγοί πρέπει να το καταλαβαίνουμε πιο πολύ απο όλους τους άλλους. Αποψε θα ταξιδέψω μόνος σε αναζητηση της μακρομύτας σκεπτομενος τις μοναχικές ωρες του ταξιδιού οτι δυστυχώς ένας λιγότερος. Ενας φίλος σου, Παντελής Οικονόμου.

ΕΠΑΝΩ-UP