Welcome in Greece
ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ KΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ
Welcome in Greece
 Welcome in Hellas 
 

ΠίσωInitial MπροστάBack

Tο κυνήγι !

Κυνηγετικά ατυχήματα


Το κυνήγι όμως δεν είναι απόλυτα ακίνδυνο και πολλά ατυχήματα μπορούν να παρουσιαστούν στη διάρκεια του, για τα οι ποία κάθε καλό κυνηγός πρέπει να γνωρίζει να παρέχει τις πρώτες και άμεσες βοήθειες. Τα ατυχήματα αυτά είναι δύο ειδών, τα προερχόμενα από τα όποια, συνέπεια απροσεξίας ή μοιραίας σύμπτωσης και τα αναπόσπαστα από κάθε ζωηρή άσκηση περισσότερο ή λιγότερο - όπως είναι το κυνήγι.

Ένας καλός κυνηγός δεν πρέπει να καταληφθεί εξ απρόοπτου ούτε από τα μεν, ούτε από τα δε, αλλά πρέπει να προβλέπει τη δυνατότητα ενός ατυχήματος και να είναι πάντοτε προετοιμασμένος γι' αυτό. Έτσι πρέπει να κατέχει τα στοιχεία εκείνα της χειρουργικής, τα οποία είναι απαραίτητα σ' αυτές τις περιστάσεις.

Τα κυριότερα ατυχήματα, εκτός των τραυματισμών με πυροβόλο όπλο, οφείλονται είτε σε μία πτώση είτε σε κτύπημα. Μία πτώση είναι δυνατόν να γίνει αιτία μίας θλάσης, ενός διαστρέμματος, μίας εξαρθρώσεως ή ενός κατάγματος ή οποιουδήποτε άλλου τραυματισμού.

Η μεταφορά του τραυματία Το δέσιμο του τράμαυτος Θλάση. - Η θλάση γίνεται πάντοτε από ένα χτύπημα και συνήθως από μία πτώση, σε διάφορα μέρη του σώματος, είναι δε γενικά το ελαφρότερο ατύχημα. Παράγεται κατά την διάρκεια της μία μικρή έκχυση αίματος κάτω από το δέρμα και ως συνέπεια αυτό ίο πάσχον μέρος γίνεται κόκκινο, ώσπου λίγο-λίγο ν' αλλάξει χρωματισμό και να γίνει πράσινο, κίτρινο και τέλος να απορροφηθεί τελείως.

Για να επιταχύνουμε την εξαφάνιση μίας θλάσης οφείλουμε να κάνουμε μία εντριβή (μασάζ) στο παθόν μέρος, ευθύς αμέσως μετά το χτύπημα. Γι' αυτό αλείφουμε με λίγη βαζελίνη ή λίγο λάδι, για να γλιστρά, τον αντίχειρα ή ολόκληρη την παλάμη, ανάλογα το μέγεθος και την έκταση της θλάσης και αρχίζουμε τρίβοντας ελαφριά το πάσχον μέρος από το κέντρο στην περιφέρεια. Καλό μάλιστα είναι να μεταχειριζόμαστε και τα δύο χέρια, σέρνοντας τα κατά αντίθετη φορά. Λίγο-λίγο αυξάνουμε την πίεση της εντριβής με οδηγό τον πόνο, ο οποίος πρέπει να μετριαστεί. Με αυτό τον τρόπο ίο μασάζ θα διαρκέσει ένα τέταρτο, ως είκοσι λεπτά της ώρας. Εάν το μέρος στο οποίο γίνεται η θλάση είναι τέτοιο, ώστε να μπορούμε να εφαρμόσουμε ένα πιεστικό επίδεσμο, όπως ο βραχίονας, το αντιβράχιο, ο μηρός, οι γλουτοί, η κνήμη, ίο μέτωπο κτλ., το κάνουμε με προσοχή, γιατί η πίεση θα συντείνει στην γρηγορότερη απορρόφηση του χυμένου αίματος και επομένως θα λιγοστέψει το χρόνο της αποθεραπείας. Γι' αυτό καλύπτουμε το μέρος που πάσχει με βαμβάκι και δένουμε τον επίδεσμο σφίγγοντας τον λίγο.

Το καλύτερο που έχετε να κάνετε, είναι να περιποιηθείτε μόνος σας το διάστρεμμα σας ή το διάστρεμμα του συντρόφου σας. Μακριά οι διάφοροι πρακτικοί του χωριού, που μπορεί να σας αφήσουν σακάτη για όλη σας τη ζωή από ένα διάστρεμμα, καμιά φορά, πολύ ελαφρύ. Το συνηθέστερο διάστρεμμα (στραμπούληγμα) είναι του ποδιού. Σε μία τέτοια περίσταση πρώτα-πρώτα πρέπει ν' απαγορεύσετε στον παθόντα να περπατήσει. Αν είναι μακριά το μέρος, που θα τον ξαπλώσετε, τότε πρέπει να τον μεταφέρετε εσείς, εν ανάγκη να τον φορτωθείτε στον ώμο, αφού πρώτα του βγάλετε το παπούτσι. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν λόγω του πόνου, είναι προτιμότερο να κόψετε την μπότα ή το παπούτσι.

Μόλις φτάσετε στο μέρος που θα μείνετε, αμέσως θα του κάνετε ένα κρύο ποδόλουτρο με νερό παγωμένο ή νερό πολύ κρύο πηγαδίσιο, το οποίο θα κρατήσει 10-20 λεπτά της ώρας, έως ότου δηλαδή να παύσει ο αυτόματος πόνος. Κατόπιν και εδώ θα κάνετε μασάζ, αφού αλείψετε το χέρι σας με βαζελίνη ή σε έλλειψη βαζελίνης με λάδι. Το μασάζ αυτό πρέπει να είναι πολύ ελαφρό και με διεύθυνση από το άκρο του μέλους προς τπν ρίζα, δηλαδή το πόδι π.χ. από το μεγάλο δάχτυλο προς το γόνατο. Πρέπει δε ο αντίχειρας αυτού που κάνει το μασάζ να ακολουθεί όλες τις εξοχές και εσοχές της κοιλότητας ίου ποδιού. Περισσότερο πρέπει κανείς να επιμείνει κάνοντας ελαφρύ μασάζ στο μέρος, όπου ο πόνος είναι ισχυρότερος. Εννοείται ότι καθ' όλο αυτό το διάστημα δεν πρέπει να κινείται το πόδι καθόλου. 0 πάσχων θα είναι ξαπλωμένος και η φτέρνα θα στηρίζεται στερεά καθ' όλη τη διάρκεια του μασάζ, το οποίο θα διαρκέσει είκοσι τουλάχιστον λεπτά της ώρας. Μετά το μασάζ ο πόνος πρέπει να έχει περάσει σχεδόν και μόλις να είναι αισθητός, το δε μασάζ να μην τον κάνει πλέον να υποφέρει, έστω κι αν γίνεται κάπως ισχυρότερα.

Μετά το τέλος του μασάζ θα τυλίξουμε το άκρο του ποδιού μέχρι το μέσο της κνήμης με άφθονο βαμβάκι και θα το περιδέσουμε όλο με επίδεσμο, τον οποίο θα κάνουμε λίγο σφικτό, αρχίζοντας το δέσιμο από τα δάχτυλα του ποδιού και προχωρώντας προς τα πάνω, μέχρι το ένα τρίτο ή το μέσο της κνήμης. Ο επίδεσμος αυτός ακινητοποιεί την άρθρωση του ποδιού του πάσχοντα, ο οποίος μένει ξαπλωμένος, μετά την προσεκτική μεταφορά του, στην κλίνη του ή σε μία σαίζ-λόνγκ. Το μασάζ θα επαναλαμβάνεται ελαφριά τρεις φορές την ημέρα και μετά από ορισμένες ημέρες 5-8 και λιγότερες, ανάλογα της βαρύτητας του διαστρέμματος, θα μπορεί ο παθών να επαναλάβει τις ασχολίες, εάν εννοείται δεν πρόκειται για βαρύ διάστρεμμα με κάταγμα.

Κατάγματα. - Τα συνηθισμένα κατάγματα που συμβαίνουν κατά το κυνήγι (εννοούμε λέγοντας κάταγμα το σπάσιμο του οστού), είναι της κνήμης, του βραχίονα και του χεριού. Άμα βρεθούμε προ κατάγματος η πρώτη και ωφελιμότερη βοήθεια που θα προσφέρουμε στον πάσχοντα, μέχρις ότου φτάσει ο χειρουργός, ο μόνος αρμόδιος για τη θεραπεία ενός τέτοιου ατυχήματος είναι να ακινητοποιήσουμε κατάλληλα το σπασμένο κόκαλο. Όταν πρόκειται για κάταγμα της κνήμης θα το ακινητοποιήσουμε επιτόπου και κατόπιν θα επιχειρήσουμε την μεταφορά του τραυματία. Σε έλλειψη κάθε άλλου μέσου, μας φτάνουν τρία τεμάχια επιμήκη ξύλου, όπως π.χ. τρία καλάμια ή τρία κλαριά στερεά και ίσια. Αφού τα τυλίξουμε με οποιοδήποτε μαλακό ύφασμα αν δεν έχουμε βαμβάκι, όπως π.χ. με μαντήλια, ή με κομμάτια σχισμένου εσώρουχου, τα τοποθετούμε κατά μήκος της κνήμης, ένα πίσω και δύο στα πλάγια, ένα από κάθε πλευρά και τα στερεώνουμε εκεί με επίδεσμο ή με τρία μαντήλια, από ένα στα δύο άκρα και ένα στη μέση. Άμα στερεώσουμε έτσι το σπασμένο κόκαλο και το ακινητοποιήσουμε, μπορούμε να μεταφέρουμε ακίνδυνα τον τραυματία στο μέρος, όπου θα αναλάβει πλέον την φροντίδα ο χειρούργος. Εάν πρόκειται για κάταγμα του βραχίονα ή του χεριού και μόνος στην ανάγκη ο παθών μπορεί να το κρατεί ακίνητο με το άλλο χέρι και να μεταβεί εκεί, που θα βρει χειρουργό για να κανονίσει τη θεραπεία του.

ΕΠΑΝΩ-UP